Pierwopisy ksiąg urodzeń, małżeństw i zgonów: 1. Księgi urodzeń z lat 1874-1894, sygn. 1-21; 2. Księgi małżeństw z lat 1874-1894, sygn. 22-42; 3. Księgi zgonów z lat 1874-1894, sygn. 43-64; 4. Skorowidze z lat 1874-1894, sygn. 65-69; Wtóropisy ksiąg urodzeń, małżeństw i zgonów z lat 1874-1878, sygn. 70-76.

Urzędy stanu cywilnego w Prusach, a więc także na Śląsku, który był prowincją królestwa pruskiego, zostały powołane do życia na mocy ustawy Gesetz über die Beurkundung des Personenstandes und die Form der Eheschließung z 9 marca 1874 roku. Wprowadziła ona między innymi obowiązek cywilnej rejestracji faktów stanu cywilnego, czyli urodzeń, małżeństw i zgonów, zastępując tym samym rejestrację wyznaniową, prowadzoną do tej pory przez urzędy parafialne i gminy wyznaniowe. Ustawa ta weszła w życie 1 października 1874 roku, a w następnym roku zastąpiona została ogólnoniemiecką ustawą z 6 lutego 1875 roku, obejmującą całą Rzeszę Niemiecką. Cały kraj został podzielony na okręgi urzędów stanu cywilnego, których tworzenie pozostawało w kompetencjach wyższej władzy nadzorczej – nadprezydenta prowincji. Okręgi stanu cywilnego mogły składać się z jednej lub więcej gmin, większe zaś gminy mogły być podzielone na kilka okręgów stanu cywilnego. Dla każdego okręgu mianowano urzędnika stanu cywilnego i jego zastępcę. Funkcji tych nie mogły pełnić osoby duchowne. W okręgach nie przekraczających obszaru jednej gminy urząd sprawował przełożony gminy (burmistrz, wójt, sołtys lub ich ustawowy zastępca). W okręgach stanu cywilnego utworzonych z kilku gmin urzędnika stanu cywilnego i jego zastępcę mianowała zawsze wyższa władza nadzorcza. Nadzór nad urzędnikami stanu cywilnego oraz funkcje kontrolne w stosunku do urzędów sprawowała niższa władza nadzorcza. W praktyce były to wydziały powiatowe (Kreisausschuss) z przewodniczącym wydziału na czele, którym z urzędu był starosta powiatowy. Z biegiem czasu do ustawy dodawano przepisy wykonawcze: przepisy Rady Związkowej z 25 marca 1899 roku., zarządzenia, okólniki i reskrypty Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i postanowienia kodeksu cywilnego odnoszące się do tej ustawy. Pszów i Rydułtowy to sąsiadujące z sobą górnośląskie miejscowości o średniowiecznym rodowodzie, wchodzące w skład księstwa raciborskiego. W 1327 r., Leszek książę raciborski, wraz z innymi książętami z linii opolskiej, złożył hołd lenny Janowi Luksemburskiemu królowi czeskiemu. W 1526 r., po bitwie z Turkami pod Mohaczem w której zginął Ludwik, król węgierski i czeski, na mocy zawartych układów Czechy, wraz ze Śląskiem, uznały Ferdynanda I za swego króla przechodząc pod panowanie Habsburgów. Zgodnie z zawartym w 1742 r. pokojem we Wrocławiu, kończącym I wojnę śląską, teren księstwa raciborskiego znalazł się w granicach Prus. W 1922 r. Pszów i Rydułtowy, wraz z częścią Górnego Śląska, zostały przyłączone do Polski. Urząd Stanu Cywilnego w Pszowie-Rydułtowach (Standesamt Pschow-Rydultau) został utworzony aktem wykonawczym do ustawy z 1874 roku, którym była decyzja Nadprezydenta Prowincji Śląskiej we Wrocławiu z dnia 18 września 1874 r. Urząd Stanu Cywilnego w chwili powstania obejmował swym działaniem: obszar dworski Pszów (Gutsbez. Pschow-Neuhof, obecnie Pszów), gminę Pszów Kopalnia Anna, Pszowskie Kąty (Gem. Pschow-Anngrube, Pschow`er Konten, obecnie Pszów), gminę Pszowskie Doły (Gem. Pschow`er Dollen, obecnie Pszów), obszar dworski Kokoszyce Olszyny (Gutsbezirk Kokoschütz Olschina, obecnie Wodzisław Śląski), gminę Kokoszyce Uzdrowisko Wilhelm, Wypandów Młyn (Gemeinde Kokoschütz Wilhelmsbad, Wypandow Mühle, obecnie Wodzisław Śląski), Zawadę (Zawadza, obecnie Wodzisław Śląski), Zawadę Młyn (Zawadza-Mühle, obecnie Wodzisław Śląski), gminę Rydułtowy Dolne z Kolonią „Błogosławieństwo Karola" (Gem. Nieder-Rydultau mit Carlssegen, obecnie Rydułtowy), obszar dworski Rydułtowy Górne (Gutsbez. Ob.-Rydultau, obecnie Rydułtowy), gminę Rydułtowy Górne (Gem.. Ob.-Rydultau, obecnie Rydułtowy), Kolonię Orłowiec (Kolonie Orlowitz, obecnie Rydułtowy). Urząd Stanu Cywilnego w Pszowie-Rydułtowach miał swoją siedzibę w Rydułtowach, gdzie spisywane były akty. W okresie od grudnia 1891 roku do lutego 1892 roku akty były spisywane w Biertułtowach (Birtultau, obecnie Radlin) przez kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w Radlinie. Mocą decyzji Nadprezydenta Prowincji Śląskiej we Wrocławiu z dnia 21 grudnia 1894 roku, z dniem 1 stycznia 1895 roku rozwiązano Urząd Stanu Cywilnego Pszów-Rydułtowy (Standesamt Pschow-Rydultau), a w jego miejsce utworzono dwa urzędy: Standesamt Pschow oraz Standesamt Rydultau.

KM 1.12.2016, D.0002.7.2016