Akta miasta Przemyśla

Sygnatura
56/129/0
Liczba serii
131
Liczba skanów
8727

Zawartość:

Część 1 – Jan Smołka. Katalog Archiwum Aktów Dawnych Miasta Przemyśla [1356-1389] 1402-1888 Dyplomy pergaminowe i dokumenty papierowe [1356-1389] 1405-1834, sygn. 1D-124D; Księgi i akta luźne [1389] 1402-1888 – akta sądu i urzędu wójtowsko-ławniczego 1402-1788, sygn. 1-78; akta spraw karnych 1600-1788, sygn. 79-85; testamenty i inwentarze pośmiertne 1486-1708, sygn. 86-95; akta sądu gościnnego 1531-1578, sygn. 96-98; akta sądu wójtowskiego 1555-1635, 1786, sygn. 99-114; księgi wpisów” 1669-1689, sygn. 115-117; brudnopisy 1551-1768, sygn. 118-195; fragmenty ksiąg sądowych XVI-XVII w., sygn. 196-197; indeksy XVIII/XIX, sygn. 198-201; rejestry spraw toczonych przed sądem ławniczym 1619-1783, sygn. 202-228; księgi i akta urzędu radzieckiego 1558-1788 - czystopisy 1558-1788, sygn. 229-251; brudnopisy 1558-1788, sygn. 252-292; rejestry spraw wpisanych do akt urzędu radzieckiego 1752-1784, sygn. 293-296; rachunki miejskie i księgi podatkowe 1472-1819, sygn. 297-427; księgi miejskie okolicznościowe ok. 1473-1777 (Liber Legum [Księga praw], katalog mieszczan miasta Przemyśla przyjmowanych do prawa miejskiego wyroki królewskie w sprawach apelacyjnych od orzeczeń sądu ławniczego w Przemyślu lub SWPM w Krakowie, przywileje przemyskiej gminy żydowskiej, księga przywilejów miasta Przemyśla, przywileje królewskie nadane miastu Przemyślowi), sygn. 428-437; akta dotyczące cechów i księgi cechowe 1497-1888, sygn. 438-506; księgi urzędów obcych 1542-1762 (inwentarz dóbr starostwa przemyskiego, księga kancelaryjna sądu biskupiego, rejestr spraw sądu starościńskiego przemyskiego), sygn. 507-509; „księgi prywatne” 1554-1780 (księgi rachunków prywatnych, spis rachunków kupieckich, transport na statkach płynących do Gdańska, księgi wyroków Trybunału Apelacyjnego we Lwowie, księga rachunków żydowskich, sygn. 510-525; „Dokumenty papierowe”: akta dotyczące dziejów Przemyśla 1389-1841 (lauda radzieckie, dzieje miasta, wyroki królewskie i komisji królewskich, posiadłości miejskie, lustracje, kwity, Rusini, Żydzi, materiały do statystyki miasta, przechody wojsk polskich i obcych, lauda sejmiku wiszeńskiego, kościoły i klasztory, dzieje archiwum, kopie dokumentów) sygn. 526-630; dokumenty niedotyczące miasta Przemyśla 1632-1773 sygn. 631; dokumenty treści prywatnej 1406-1816 (ekstrakty z akt ławniczych, rezygnacje, transakcje kupna-sprzedaży, zeznania o zaciągnięciu długu, pokwitowanie długu, testamenty, cesje, legaty darowizny, wizje kamienic i gruntów) sygn. 632-675; akta spraw cywilnych niespornych 1406-1775, sygn. 676-675; akta spraw cywilnych spornych 1556-1778, sygn. 676-753; akta spraw karnych 1558-1775, sygn. 754-785; załączniki 1556-1788 - apelacje i wyroki SWPM w Krakowie 1556-1718, sygn. 786-806; apelacje i wyroki królewskie 1565-1759, sygn. 807-829; oblaty i ekstrakty z akt grodzkich 1558-1784, sygn. 830-863; ekstrakty z akt ziemskich 1552-1783, sygn. 864-872; ekstrakty z akt podkomorskich i podwojewodzińskich przemyskich 1590-1765, sygn. 873-874; ekstrakty i kopie akt trybunalskich 1600-1788, sygn. 875-881; akta urzędu wójtowsko-ławniczego 1552-1783 - akta spraw cywilnych niespornych 1552-1783, sygn. 882-953; akta spraw cywilnych spornych 1562-1775, sygn. 1070-954; akta spraw karnych 1584-1776, sygn. 1071-1093; apelacje i wyroki sądów wyższej instancji 1576-1652, sygn. 1094-1098; akta wójtowskie 1565-1754, sygn. 1099-1103; akta rady miejskiej 1548-1787 - kopiariusze i sumariusze przywilejów miejskich z lat 1389-1772, sygn. 1104-1106; lauda radzieckie – uchwały podejmowane przez magistrat 1558-1784, sygn. 1107-1117; sprawy administracyjne i porządkowe 1646-1774, sygn. 1118-1119; lustracja miasta i inwentarze dóbr miejskich 1572-1787, sygn. 1120-1127; akta sądu radzieckiego 1550-1785, sygn. 1128-1170; procesy miasta 1603-1782, sygn. 1171-1174; akta komisji królewskich, sądu asesorskiego i sądu sejmowego 1627-1783, sygn. 1175-1178; akta władz zwierzchnich 1773-1788, sygn. 1179-1185; akta miast obcych 1548-1773 (miasta Drohobycz, Jarosław, Krosno, Nowe Miasto Bybel, Przeworsk, Sambor, Sanok, Sól, Lwów, Jaworów, Kraków, Lublina; akta miast i wsi ziemi przemyskiej i sanockiej, akta miast i wsi z terenu Rusi Czerwonej i Ukrainy, Małopolski i Spisza, akta miast i wsi z terenu Wielkopolski, Mazowsza i Pomorza) sygn. 1186-1207; akta o proweniencji kościelnej 1565-1787, sygn. 1208-1219; rachunki miejskie 1557-1776, sygn. 1220-1231; rachunki prywatne 1612-11781, sygn. 1232-1245; akta cechów 1568-1763, sygn. 1246-1250; listy 1523-1816, sygn. 1251-1275; akta Sądu Rabinackiego w Przemyślu 1775-1783, sygn. 1276-1277; varia 1625-1794, sygn. 1278-1290; uzupełnienia 1531-1884, sygn. 1291-1296. Część 2 – Inwentarz zespołu archiwalnego 1774-1944 [1945-1983] Magistrat miasta Przemyśla 1774-1918 Zarządzenia władz państwowych i samorządowych 1782-1910, sygn. 1297-1362; akta i księgi Magistratu 1774-1918, sygn. 1363-1392; sądownictwo i sprawy tabularne 1775-1875, sygn. 1393-1453; akta administracji miejskiej 1784-1917 - sprawy dotyczące ludności 1790-1888, sygn. 1454-1464; sprawy wyznaniowe 1791-1914, sygn. 1465-1467; sprawy dotyczące gminy żydowskiej 1790-1887, sygn. 1468-1473; szkolnictwo 1794-1875, sygn. 1474-1479; szpital miejski 1794-1875, sygn. 1480-1497; opieka społeczna 1791-1875, sygn. 1498-1502; sprawy policyjne, bezpieczeństwa i porządku publicznego 1791-1886, pocz. XX w. sygn. 1503-1562; sprawy wojskowe 1791-1916, sygn. 1563-1595; sprawy majątku miejskiego 1806-1898, sygn. 1596-1605; podatki, czynsze, cła 1791-1883, sygn. 1606-1643; dzierżawy dóbr i dochodów miejskich 1784-1858, sygn. 1644-1656; propinacje 1791-1879, sygn. 1657-1661; kontrola cen, nadzór nad cechami, domami zajezdnymi i handlem 1787-1876, sygn. 1662-1680; sprawy budowlane 1791-1880, sygn. 1681-1704; drogi, place i mosty 1793-1913, sygn. 1705-1720; sprawy porządkowe i sanitarne – urządzenia komunalne 1791-1917, sygn. 1721-1745; pomoce kancelaryjne i akta kancelarii miejskiej 1787-1881, sygn. 1746-1763; budżet gminy 1857-1914, sygn. 1764-1779; akta kasy i funduszy miejskich 1814-1917 - rachunki kasowe i dokumentacja finansowa 1814-1909, sygn. 1780-2085; fundusze pożyczkowe, fundusz drogowy i szpitalny 1861-1918, sygn. 2086-2144; fundusz ubogich i rekonwalescentów 1861-1865, sygn. 2145-2146; fundusz pożyczkowy rzemieślników 1900, sygn. 2147; rachunki funduszu szpitalnego 1907-1917, sygn. 2148-2151; varia 1821-1919, sygn. 2152-2164. Zarząd miasta Przemyśla 1918-1939 Sprawy ogólno-administracyjne władz miejskich 1923-1939, sygn. 2165-2180; sprawy finansowo-budżetowe 1919-1938, sygn. 2181-2204; sprawy gospodarki i administracji 1920-1938, sygn. 2205-2219; zakłady miejskie - Miejski Zakład Elektryczny 1919-1939, sygn. 2220-2235; Miejski Zakład Wodociągowy 1919-1938, sygn. 2236-2242; Rzeźnia i Chłodnia Miejska 1925-1931, sygn. 2243-2244; Zakład Oczyszczania Miasta 1919-1935, sygn. 2245-2246; Zakład Zieleni Miejskiej 1918-1939, sygn. 2247-2254; sprawy dotyczące służby zdrowia i opieki społeczne 1919-1928, sygn. 2255-2262; varia 1919-1929, sygn. 2263-2268. Zarząd Miejski w Przemyślu 1939-1944 Sprawy ogólno-administracyjne władz miejskich 1939-1944, sygn. 2269-2280; sprawy finansowo-budżetowe 1939-1944, sygn. 2281-2311; sprawy gospodarki i administracji miejskiej 1939-1944, sygn. 2312-2325; zakłady miejskie – Miejski Zakład Elektryczny i Wodociągi Miejskie 1940-1944, sygn. 2327-2330; Miejski Urząd Budowlany 1940, sygn. 2331-2333; Miejski Zakład Ogrodniczy 1942-1944, sygn. 2334; varia 1941-1950, sygn. 2335-2337; Dzieje Archiwum 1874-1983, sygn. 2338-2359.

Dzieje twórcy:

Za „pierwotny dokument lokacyjny Przemyśla”, akt lokacji „miasta na prawie niemieckim”, „nadanie miastu prawa magdeburskiego” uważana jest gramota księcia Lwa. Dokument ten zaświadczał sprzedaż in ius Teutonicum wójtostwa w Przemyślu oraz kamiennego kościoła św. Mikołaja niejakiemu Janowi. Wystawcą dokumentu mógł być książę Lew Daniłowicz (1264-1301) lub jego wnuk Lew Juriewicz (zm. około 1323). Oznacza to więc, że wystawienie gramoty oraz lokacji Przemyśla, mogło nastąpić w latach 1264-1301 (lata panowania Lwa Daniłowicza) lub około roku 1320 (lata panowania Lwa Juriewicza). Około 1345 r. Kazimierz Wielki przyłączył do Polski zachodnią część Rusi wraz z Przemyślem. 1 X 1389 r. Władysław Jagiełło nadał Przemyślowi przywilej potwierdzający prawo magdeburskie oraz przyznał 100 łanów frankońskich. Z wymienionych 100 łanów, 4 wydzielono jako uposażenie wójta Michała, a tereny te wyodrębniły się później w należącą do wójtów dziedzicznych wieś Sielec. Mieszczan i przedmieszczan przemyskich przywilej obdarzał okresem od 6 do 20 lat wolnizny od czynszów i danin, po którym czasie byli zobowiązani do składania opłat pieniężnych - po pół grzywny z łanu oraz danin w naturze. Szósta część wspomnianych danin oraz trzecia część z zasądzonych kar miała przypadać wójtowi. Przywilej ustanawiał także ośmiodniowy jarmark na św. Piotra i Pawła. Dokument Jagiełły potwierdzał także wszelkie przywileje nadane wcześniej wójtom oraz mieszczanom przemyskim. W związku z nadaniem prawa magdeburskiego Przemyślowi zaczął się w nim rozwijać samorząd miejski. Władzę w mieście sprawował wójt dziedziczny. Na przełomie XIV i XV w. zaczęła działać ława sądowa. W połowie XIV w. zaczęła się kształtować rada miejska – od 1353 r. źródła notują występowanie rajców. Do kompetencji rajców należały sprawy administracyjne i porządkowe miasta, podlegało im zarządzanie majątkiem i przedsiębiorstwami miejskimi oraz pobór podatków. Rajcy urzędujący (consules residentes) oraz starzy (consules antiqui) tworzyli pełne kolegium radzieckie – seniores consules ac novi in pleno consulatu residentes. Znaczny wpływ na ich wybór miał starosta przemyski. W 1551 r. (24 I) Zygmunt August wydał przywilej według postanowień którego kolegium radzieckie zostało zwiększone do ośmiu rajców urzędujących, a ich wybór był zatwierdzany przez starostę przemyskiego. Na mocy kolejnego przywileju Zygmunta Starego z 27 IX 1602 r. ośmioosobowy skład rady miejskiej był ustalany przez starostę, wójta oraz ławników, cechmistrzów, przedstawicieli pospólstwa – kolegium 24 mężów, wybierających odpowiednio po 2 rajców. Przywilej gwarantował dożywotność pełnienia urzędu. Wybory rajców miały odbywać się w wigilię święta Bożego Ciała, a w razie nieprzybycia którejś ze stron wyborczych w nowowyznaczonym terminie. Na roczną kadencję wybierano 4 burmistrzów, z których każdy sprawował urząd przez kwartał. Sąd ławniczy tworzyło 7 ławników obradujących pod przewodnictwem wójta. W połowie XVIII w. ich liczba została podniesiona do 12. Do kompetencji sądu wójtowsko-ławniczego należało rozstrzyganie spraw cywilnych spornych i niespornych. W 1458 r. kompetencje sądu zostały rozszerzone o prawo sądzenia praw kryminalnych. Kolegium 24 mężów – reprezentacja pospólstwa powstała najprawdopodobniej w drugiej połowie XVI wieku. Byli oni wybierani spośród mieszczaństwa przez rajców, wójta i ławników, przedstawicieli cechów oraz całą communitas (zgromadzenie ogółu mieszczan). Początkowo rola 24 mężów ograniczała się funkcji kontrolnej, lecz z czasem grupa ta stała się jedną z trzech władz w mieście. Wraz z rozwojem samorządu miejskiego rozwijała się kancelaria miejska. Początkowo była to kancelaria wójtowska. Około połowy XIV w. ukształtowała się kancelaria miejska, początkowo wspólna dla obu organów samorządu – sądu wójtowsko-ławniczego oraz rady. W połowie XVI w. funkcjonowały już odrębnie – kancelaria ławy i rady. Prowadzeniem kancelarii zajmowali się pisarze (notarii), którzy do pomocy wybierali zastępcę zwanego podpiskiem (vicenotarius). Miasto zatrudniało także syndyka, zajmującego się sprawami prawymi miasta, oraz instygatora i delatora. Ich obowiązkiem było oskarżanie publiczne oraz prowadzenie wstępnego śledztwa w sprawach kryminalnych. Na mocy traktatu rozbiorowego z 5 VIII 1772 r. Przemyśl wraz z terenami tzw. Galicji znalazł się pod panowaniem austriackim. W początkowej fazie rządów władze austriackie skupiły się na organizowaniu struktur administracji państwowej, natomiast jeszcze przez 17 lat w Przemyślu funkcjonowały władze i urzędy samorządowe działające w okresie staropolskim. Skład rady oraz ławy ustalano powołując się na przywilej Zygmunta III z 1602 r. dotyczący wolnej elekcji. W 1773 r. Przemyśl stał się siedzibą nowoutworzonego powiatu wchodzącego w skład obwodu samborskiego. W 1782 r. w związku z reformą podziału administracyjnego Galicji utworzono cyrkuł przemyski. Z powodu katastrofalnej sytuacji finansowej w latach 70-tych XVIII wieku miasto było zmuszone do zaciągania licznych pożyczek. W 1779 roku Przemyśl zaciągnął dług 8 tys. złotych u wojewody bełskiego hrabiego Ignacego Cetnera. W roku następnym planowano kolejną pożyczkę. Jednak władze austriackie zadecydowały o sprzedaży miasta, Bakończyc i innych dóbr Cetnerowi. Na skutek tego Przemyśl stał się miastem prywatnym, jednak już w 1789 przywilejem Józefa II (wydanego 30 V) miasto odzyskało samorząd oraz uzyskało nowe prawa, jakimi cieszyły się miasta królewskie. Przywilej określał zakres odnowionych i nadanych praw miasta Przemyśla. Zostały potwierdzone dawne przywileje miasta i mieszczan na posiadanie gruntów w mieście i na przedmieściach, z zastrzeżeniem możliwości prawnego dochodzenia roszczeń do bezprawnie utraconych posiadłości. Na mocy przywileju władzę w mieście sprawował burmistrz oraz 5 radnych, z których trzech sprawowało równocześnie dodatkowe funkcje: syndyka, kasjera miejskiego oraz kontrolera finansów miejskich. Urząd burmistrza i radnych pochodził z wyboru, którego dokonywał tzw. Wydział, złożony z 20 osób obieranych przez austriackie władze administracyjne. Przywilej pozwolił także na posiadanie własnego herbu. Samorząd powołany przywilejem Józefa II funkcjonował w I połowie XIX wieku. W 1855 r. ustanowiono w Przemyślu sąd obwodowy i sąd miejsko delegowany, które przejęły sądownictwo miejskie I instancji. W związku z tym likwidacji uległ urząd syndyka, a kompetencje magistratu zostały ograniczone do spraw administracyjnych i porządkowych. Radykalne zmiany w Zarządzie miasta zaszły w r. 1867. Było to związane z reformą państwa i przekształceniem go w monarchię konstytucyjną oraz nadaniem Galicji autonomii. W 1867 r. powstała w Przemyślu nowa reprezentacja gminna, złożona z rady i zwierzchności gminnej. Składająca się z 36 członków rada gminna była wyłaniana w drodze wyborów dokonywanych przez uprawnionych do głosowania członków gminy. Kadencja radnych trwała 3 lata. Spośród swego grona wybierali oni burmistrza, jego zastępcę oraz 4 asesorów, którzy stanowili zwierzchność gminną. Był to organ wykonawczy gminy powołany do realizowania uchwał rady gminnej oraz kontrolowany przez nią ze swej działalności. Zwierzchność gminna podlegała Wydziałowi powiatowemu. Kolejna zmiana ustrojowa nastąpiła 13 III 1889 r. Wprowadzone zmiany nastąpiły głównie w zastosowanym nazewnictwie. W miejsce rady gminnej wprowadzono nazwę rada miejska, zaś zwierzchność gminna została zastąpiona przez Magistrat. W 1873 r. podjęto decyzję o wzniesieniu wokół miasta umocnień i systemu fortyfikacji, które miały uczynić z Przemyśla twierdzę I klasy i główny punkt strategiczny Galicji. Rozpoczęcie w kilka lat później prowadzonych na wielką skalę prac fortyfikacyjnych, rozbudowa linii kolejowych, budowa koszar dla wojska oraz rozbudowa sieci handlowo-usługowej przyczyniły się do rozwoju ekonomicznego i demograficznego miasta, podnosząc również jego pozycję polityczną. Ostatnim etapem okresu galicyjskiego w dziejach Przemyśla była I wojna światowa. Już we wrześniu 1914 r. doszło do oblężenia Twierdzy przemyskiej przez armię rosyjską. Po dwukrotnym oblężeniu załoga Twierdzy została zmuszona do kapitulacji 22 III 1915 r. Przemyśl znalazł się na kilka miesięcy pod okupacją rosyjską. 3 VI 1915 r. miasto zajęły w wyniku zwycięskiej ofensywy wojska niemieckie i austro-wegierskie. 22 XI 1918 r. Polska Komisja Likwidacyjna w Krakowie uznała za oficjalną reprezentację państwa polskiego w Przemyślu Polską Radę Narodową. W tym czasie PRN powołała zarząd miasta składający się z burmistrza, jego dwóch zastępców oraz 5 asesorów. Efektem sprawowania przez organy rządowe kontroli nad władzami samorządowymi miasta było dwukrotne zawieszenie działalności tych ostatnich przez ministra spraw wewnętrznych. Miało to miejsce w październiku 1927 r., kiedy rozwiązana została rada miejska oraz w 1933 r., gdy po rozwiązaniu zarządu miasta, minister mianował komisarycznego prezydenta Przemyśla. 23 III 1933 r. została wydana ustawa o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorialnego. Według jej uregulowań organem wykonawczym był zarząd miejski z prezydentem i ławnikami, wybieranymi przez radę miasta. Zmniejszeniu uległy wówczas kompetencje kontrolne rady wobec zarządu miejskiego, którego uprawnienia zwiększyły się. Rozszerzono także nadzór nad działalnością samorządu miejskiego sprawowany przez administrację rządową. Wybuch II wojny światowej utrudnił funkcjonowanie władz miejskich Przemyśla. 9 IX 1939 r., w związku ze zbliżaniem się wojsk niemieckich do miasta, nastąpiła ewakuacja tutejszych urzędów. Po wyjeździe prezydenta Leonarda Chrzanowskiego jego funkcję przejął dotychczasowy członek zarządu miasta sędzia Władysław Baldini. 14 IX rozpoczęły się bezpośrednie walki o Przemyśl, zakończone wycofaniem się wojsk polskich z miasta. 15 IX do Przemyśla wkroczyły wojska niemieckie. Do wykonywania zarządzeń władz wojskowych Niemcy powołali władze miejskie, złożone z pozostałych w Przemyślu członków dawnego zarządu miasta, z W. Baldinim na czele. Działający w tym składzie zarząd miasta funkcjonował do 28 IX 1939 r. W ostatnich dniach września 1939 r. wojska niemieckie opuściły prawobrzeżną część Przemyśla. Było to związane z traktatem granicznym zawartym między Niemcami a ZSRR, będącym konsekwencją paktu Ribbentrop-Mołotow i zbrojną agresją obydwu państw na Polskę. 28 IX do prawobrzeżnego Przemyśla wkroczyła Armia Czerwona. Pod koniec października 1939 r. na południowo-wschodnich terenach RP przeprowadzono wybory do mającego pełnić rolę parlamentu Zgromadzenia Ludowego Zachodniej Ukrainy z siedzibą we Lwowie. Na nadzwyczajnej sesji Rady Najwyższej ZSRR (1-2 XI 1939 r.) zadecydowano o przyłączeniu do ZSRR wschodnich ziem RP. Na tej podstawie 4 XII 1939 r. Przemyśl znalazł się w należącej do Ukraińskiej SRS obłasti (województwie) drohobyckiej. Ustanowiono też nowe władze miasta z prezydium rady miejskiej. W znajdującym się w niemieckiej strefie okupacyjnej Przemyśla Zasaniu już 28 IX utworzono nowe władze miejskie z burmistrzem dr Grzegorzem Łuczakowskim na czele. Nadzór nad nimi sprawowały niemieckie władze wojskowe. 26 X 1939 r. wojsko przekazało administrację w Przemyślu władzom cywilnym. Na mocy rozporządzenia Generalnego Gubernatora z dnia 28 XI 1939 r. wprowadzono, oparty na niemieckim systemie ustrojowym, zarząd miejski składający się z komisarza i radnych. Okrojone do jednej, lewobrzeżnej dzielnicy miasto straciło prawa odrębnej jednostki administracyjnej, wchodząc w skład powiatu jarosławskiego. Stan ten uległ zmianie na mocy wydanego 27 VI 1940 r. rozporządzenia Generalnego Gubernatora, na mocy którego z Zasania utworzono jednostkę administracyjną zwaną Deutsch Przemyśl, do której włączono 9 okolicznych gromad (z Żurawicą). Deutsch Przemyśl został podniesiony do rangi starostwa miejskiego, na czele którego stał Stadthauptmann (starosta). Został nim dotychczasowy komisarz miasta. Rozbicie miasta na dwie części wchodzące w skład państw okupujących Polskę trwało niemal 2 lata. Po ataku niemieckim na ZSRR 22 VI 1941 r., w Przemyślu toczyły się kilkudniowe walki o miasto. Ostatecznie Przemyśl został zajęty przez armię niemiecką 28 VI 1941 r. Przekazała ona władzę administracji cywilnej 1 VIII. 1 XI 1941 r. ukazało się rozporządzenie Generalnego Gubernatora nakazujące połączenie obu części Przemyśla w jedną jednostkę administracyjną. Podczas letniej ofensywy Armii Czerwonej w 1944 r. wojska sowieckie dotarły do Sanu. 24 VII rozpoczął się ostrzał artyleryjski miasta, zaś 25 i 26 VII toczyły się bezpośrednie walki o Przemyśl. 27 VII do opuszczonego przez Niemców Przemyśla wkroczyły oddziały Armii Czerwonej, zaś władzę w mieście objęła komendantura wojskowa. Wkrótce po zdobyciu Przemyśla, wojskowe władze radzieckie przekazały administrację cywilną w mieście pełnomocnikowi PKWN z Lublina. 14 VIII 1944 r. ukonstytuował się tymczasowy zarząd miasta z burmistrzem Romanem Kroguleckim, jego 2 zastępcami oraz 9 ławnikami. 4 X organ ten rozwiązały władze wojewódzkie, powołując 6 X Miejską Radę Narodową. Prezydentem miasta został wybrany Tadeusz Porembalski. 23 IV MRN stała się ciałem uchwałodawczym, zaś organem wykonawczym stał się Zarząd Miasta. Na podstawie: J. Krochmal, Akta miasta Przemyśla (1402-1944), T. I Przewodnik po zespole archiwalnym, Przemyśl 1995, s. 9-52

Daty skrajne:

[1356] 1402-1944 [1950-1983]

Klasyfikacja:

administracja ogólna

Nazwa twórcy:

Daty:

1356-1356, 1402-1944, 1950-1983.

Nazwa dawna:

Nazwa obcojęzyczna:

Języki:

ukraiński, ruski, rosyjski, polski, niemiecki, łaciński, hebrajski, francuski, czeski

Dostępność:

Udostępniany w całości

Ogółem jednostek archiwalnych:

2552

Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:

2471

Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:

0

Ogółem metrów bieżących

50.09

Ogółem opracowanych metrów bieżących

49.8

Ogółem metrów bieżących bez ewidencji

0.0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0

Ogółem plików :

0

Ogółem rozmiar (w MB):

0.0

Ogółem dokumentów

0

Ogółem spraw

0

Ogółem klas

0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0.0

Ogółem metrów bieżących:

0.0

Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:

Nazwa Inwentarz skarbowy Uwagi
inwentarz książkowy zatwierdzony Brak danych
elektroniczny inwentarz archiwalny roboczy Brak danych
przewodnik po zespole Brak danych
spis roboczy Brak danych
indeks geograficzny Brak danych
indeks osobowy Brak danych
inwentarz opublikowany Brak danych

Zespół częściowo zmikrofilmowany - nr mkrf. 160001–160506, PP 329, 56/2187–56/2920 - (sygn. 3–433, 435–437, 438-506, 508–1250)