Sprawy organizacyjne, 1938-1957, sygn. 1-5, 7-13 - wywłaszczenie w gromadzie Pławo oraz wniosek o zatwierdzenie uchwały Prezesa MRN w Stalowej Woli, zarządzenia wewnętrzne, instrukcje dotyczące pracy oraz prawidłowej gospodarki, urządzenia elektryczne (opis produkcji "O" i schematy, protokoły zdawczo-odbiorcze, instrukcja w sprawie planowania i przeprowadzania kapitalnych remontów), rozbudowa Elektrowni (wywłaszczenie terenów pod rozbudowę, dzierżawienie pogłębiarki kadłubowej, protokół przyjęcia bocznicy kolejowej), zezwolenie na nabycie pod budowę rurociągu i na przebudowę linii wysokiego napięcia dot. Elektrowni Stalowa Wola II w budowie, protokoły z kontroli i zarządzenia pokontrolne, protokoły z narad technicznych, organizacja szkolenia zawodowego (programy, plany szkolenia i przygotowania kadr, sprawozdania), konferencje partyjno-ekonomiczne oraz narady (referaty, protokoły, uchwały); Planowanie, 1950-1958, sygn. 6, 14-29 - sprawozdania z wykonania zarządzeń Zakładów Energetycznych Okręgu Wschodniego w sprawach ruchowych Elektrowni, plany finansowe, przemysłowo-finansowe, techniczno-ekonomiczne, sprawozdawczość z wykonania planów, wytyczne do planów, sprawozdania finansowe z działalności inwestycyjnej, preliminarz Elektrowni Stalowa Wola II, analizy opisowe dotyczące wykonania planów, plan 5-cio letni na rok 1956-1960; Fundusz płac, 1953-1956, sygn. 30-32 - zestawienia z wykonania funduszu płac i zatrudnienia, sprawozdania z wykonania planu zatwierdzenia i funduszu płac (P-3) Elektrowni Stalowa Wola II; Księgowość, 1948-1958, sygn. 33-41 - bilans otwarcia na dzień 1 I 1948 rok. Inwentarz Elektrowni (majątek trwały) na dzień 31 XII 1948 rok, sprawy dotyczące działalności finansowo-księgowej oraz kapitalnych remontów, sprawozdania z gospodarki funduszem zakładowym, bilanse wraz z załącznikami; Współzawodnictwo pracy i sprawy BHP, 1948-1957, sygn. 42-47 - regulaminy, protokoły, zobowiązania, planowe oszczędzanie, instrukcja organizacyjno-popularyzacyjna Zakładowego Komitetu, protokoły z zebrań, umowa o długotrwałym współzawodnictwie pracy zarządzenia i wytyczne w sprawie zakładowych umów zbiorowych, protokoły i sprawozdania dotyczące działalności Komórki BHP, wykazy kart wypadkowych wraz z załącznikami, plany nakładów na BHP na rok 1956-1957; Rada Zakładowa, 1947-1957, sygn. 48-51 - protokoły z posiedzeń dotyczące współzawodnictwa pracy i racjonalizacji przy Komitecie Okręgowym, umowa o długofalowym współzawodnictwie pracy wraz ze sprawozdaniami z wykonania, projekt statutu Rady Robotniczej, oceny działalności Rady Zakładowej oraz protokoły z lustracji, akta wyborcze dotyczące kadencji Rady Zakładowej [protokół z zebrania sprawodawczo-wyborczego, protokoły z zebrań grup związkowych.

Elektrownia w Stalowej Woli powstała w latach 1938-1939 w ramach programu inwestycyjnego dotyczącego budowy Centralnego Okręgu Przemysłowego. Był to 4-ro letni plan inwestycyjny, który obejmował okres od 1 VII 1936-30 VI 1940 roku. Twórcą tego programu był ówczesny Wiceminister i Minister Skarbu Eugeniusz Kwiatkowski. Zaopatrzenie zakładów południowych w energię stało się z czasem nie wystarczające, dlatego zaczęto rozpatrywać konieczność budowy nowej elektrowni. Pertraktacje o uzyskanie pożyczki na budowę doprowadziły do podpisania umowy w dniu 5 III 1938 roku z francuską grupą Societe Generale de Constractions Electrigues et Mecaniges „Alshom” z Belfortu, której zarazem powierzono realizację budowy. Oprócz kapitału francuskiego w budowie partycypował kapitał polski zrzeszony pod Firmą Okręgowe Zakłady Elektryczne Tarnów. Stąd też pierwotna nazwa Elektrowni. Budowę rozpoczęto w kwietniu 1938 roku a termin uruchomienia przewidywano na maj 1939 rok. W latach 1951-1955 Elektrownia została rozbudowana. Drugi etap rozbudowy Elektrowni Stalowa Wola II nastąpił w roku 1954. Zgodnie z założeniami planu 5-cio letniego w roku 1956 miał nastąpić dalszy wzrost mocy Elektrowni. Zakłady Energetyczne Okręgu Wschodniego Elektrownia Stalowa Wola swoją działalność nie zakończyły w 1957 roku (data końcowa zespołu) lecz dalej ją kontynuowały. W latach 1947-1950 Elektrownia nosiła nazwę: Zjednoczenie Energetyczne Okręgu Krakowskiego Elektrownia w Stalowej Woli. Nowy schemat organizacyjny Elektrowni wprowadzono zarządzeniem wewnętrznym nr 36 z dnia 30 VI 1955 roku. Według niego Dyrektorowi podlegały bezpośrednio następujące działy: Główny Księgowy, Dział Planowania, Dział Zatrudnienia i Płac, Dział Kadr, Kancelaria Tajna, Referat Wojskowy, Terenowa Obrona Przeciwlotnicza. Głównemu Inżynierowi - I Zastępcy Dyrektora podlegały wszystkie działy techniczne i związane z eksploatacją Elektrowni. Zastępcy Dyrektora ds Administracyjnych podlegał Dział Zaopatrzenia oraz Administracyjno-Gospodarczy. [Na podstawie notatki do inwentarza, oprac. E. Gołąb, Przemyśl 1989]