Akta organizacyjne, sprawozdania i kontrole 1941-1948; sygn. 1-16 - zarządzenia i okólniki władz zwierzchnich, sprawy organizacyjne jednostek podległych i współpraca z nimi, protokoły z posiedzeń Rady Oddziału, protokoły z posiedzeń Oddziałowych Zgromadzeń Spółdzielni, opisowe sprawozdania z działalności Oddziału „Społem” w Leżajsku i Spółdzielni podległych Oddziałowi, sprawy personalne, korespondencja, kursy, szkolenia jubileuszowe, sprawy gospodarcze oraz inwestycyjne Oddziału, miesięczne sprawozdania cyfrowe z eksploatacji samochodów, miesięczne sprawozdania z wizytacji i kontroli Oddziału, kradzieże, rabunki, wypadki, skargi i zażalenia. Finanse i księgowość 1941-1948; sygn. 17-32 - sprawy finansowe, dziennik główna, rejestr obrotów handlowych, rejestr odbiorców, rejestr sprzedaży soli, rejestr towarów wolnorynkowych, rejestr towarów reglamentowanych, księga magazynowa, księga kasowa wpływów i wydatków, księga kontroli wyjść towarów w magazynie, księga magazynowa wódek gatunkowych, kontrola kosztów handlowych, koszty handlowe Zbiornicy Jaj. Obrót towarowy 1941-1948; sygn. 33-43 - zestawienie obrotów handlowych, zamówienia, korespondencja dotycząca skupu towarów, ceny, cenniki, sprawozdania statystyczne z obrotów zewnętrznych towarami i ruchu wagonowego, miesięczne sprawozdania cyfrowe z obrotu cukrem komercyjnym, miesięczne sprawozdania cyfrowe o skupie jaj, aprowizacja ludności polskiej, zaopatrywanie ludności niemieckiej i wojska, akcje premiowe, aprowizacja ludności polskiej w cukier, mąkę, węgiel, akcje specjalne w „Przemysł dla wsi”, M-50, wpłaty na Fundusz Odbudowy Stolicy. „Społem” Hurtownia Wyrobów Monopolu Spirytusowego w Leżajsku 1947-1948; sygn. 44-49 - księga odbiorców, księga magazynowa wyrobów konsumpcyjnych, księga magazynowa wódek gatunkowych, księga kosztów utrzymania Hurtowni.

Po odzyskaniu niepodległości przez Państwo Polskie straciły moc obowiązujące na terenie Galicji austriackie ustawy o spółdzielniach. 29 października 1920 roku wyszła polska ustawa o spółdzielniach. Określała ona ogólne zasady tworzenia spółdzielni, strukturę władz, sposób prowadzenia rachunkowości, kontroli i likwidacji. Następna ustawa z 13 marca 1934 roku w sprawie zmiany ustawy o spółdzielniach rozszerzyła ustawę z roku 1920, umożliwiając łączenie się spółdzielni w związki rewizyjne i gospodarcze i powołanie rady spółdzielczej, która jako jednostka nadrzędna reprezentowałaby wszystkie działy ruchu spółdzielczego. Na obszarze II Rzeczypospolitej istniało kilka spółdzielczych związków rewizyjnych i centrali gospodarczych. Należał do nich między innymi „Społem” Związek Spółdzielni Spożywców, który łączył funkcje gospodarcze z rewizyjnymi. W okresie okupacji niemieckiej Związek Spółdzielni „Społem” dostał się pod komisaryczny zarząd. Wszystkie okręgi i oddziały „Społem”zostały podporządkowane Centrali Handlowej Spółdzielni Spożywców w Generalnym Gubernatorstwie z siedzibą w Krakowie. Dekretem rządu Generalnego Gubernatorstwa z dnia 22 maja 1943 roku „Społem” zostało uznane za „kriegswichting” to znaczy ważne ze względów wojennych jako zabezpieczające wyżywienie. Władze niemieckie zleciły związkom społemowskim rozprowadzenie żywności reglamentowanej dla ludności polskiej, zaopatrywanie zakładów gastronomicznych w mąkę, cukier, kaszę prowadzenie tzw. „akcji premiowej rządu” dla rolników i zaopatrywanie wszystkich leśnictw i nadleśnictw w artykuły żywnościowe, paszę dla koni, tekstylia, wódkę, zapałki i papierosy. Na zlecenie władz niemieckich „Społem” sprowadzało i rozprowadzało różne artykuły dla ludności niemieckiej, dla wojska, Baudienstu. Po wyzwoleniu - na pierwszym Kongresie Spółdzielczym, który obradował w dniach 25 i 26 listopada 1944 roku w Lublinie, uchwalono dwie rezolucje: o zjednoczeniu central gospodarczych i utworzeniu „Społem” Związku Gospodarczego Spółdzielni RP w Warszawie oraz o zjednoczeniu związków rewizyjnych i utworzeniu Związku Rewizyjnego Spółdzielni RP w Warszawie. Następstwem tych rezolucji były odpowiednie uchwały Rady Ministrów. Sieć terenową „Społem” Związku Gospodarczego Spółdzielni RP w Warszawie tworzyły delegatury zarządu na okręgi, okręgowe oddziały branżowe, oddziały powiatowe i składnice. W maju 1948 roku wyszły nowe ustawy, zmieniające charakter dotychczasowych związków. Na ich podstawie w miejsce „Społem” Związku Gospodarczego Spółdzielni RP powstał Centralny Związek Spółdzielczy oraz 14 central branżowych, wśród których znalazła się Centrala Spółdzielni Spożywców „Społem”. Powstała ona 1 lipca 1948 roku, jednak likwidacja powiatowych oddziałów byłego Związku Gospodarczego „Społem” trwała do końca 1948 roku. Jak wynika z akt, bilans likwidacyjny Oddziału „Społem” w Przemyślu, sporządzony według stanu na dzień 31 grudnia 1948 roku, został wysłany do Centrali „Społem” w Warszawie w dniu 19 marca 1949 roku. „Społem” Związek Gospodarczy Spółdzielni RP działał w oparciu o statut, który uchwalono na Kongresie Spółdzielczym w Lublinie w roku 1944. Celem Związku było, zgodnie z § 2 statutu „społeczne zorganizowanie produkcji i wymiany (towarowej) stosownie do potrzeb ludności i państwa oraz doskonalenie działalności gospodarczej zrzeszonych spółdzielni”. Członkami Związku mogły być wszystkie spółdzielnie o charakterze gospodarczym na podstawie złożonych deklaracji. Teren działalności ograniczał się do powiatu administracyjnego. Oddziały „Społem” prowadziły zakupy dla podległych spółdzielni, nabywały towary na własny rachunek, przejmowały w komis, urządzały własne zakłady wytwórcze. Prowadziły również hurtownie monopolu spirytusowego i solnego. „Społem” Związek Gospodarczy Spółdzielni Rzeczypospolitej Polskiej Oddział w Leżajsku zorganizowany został w 1941 roku pierwotnie jako jajczarnia a następnie składnica towarów spożywczych. W roku 1946 zatrudniał 24 pracowników. Rejon działania Oddziału obejmował oprócz powiatu leżajskiego część powiatu łańcuckiego, niżańskiego i biłgorajskiego. W rejonie w roku 1946 było czynnych 27 spółdzielni z czego 24 spółdzielnie spożywców, 2 spółdzielnie rolniczo-handlowej i 1 spółdzielnia Samopomocy Chłopskiej o charakterze spółdzielni spożywców. W roku 1947 z usług Oddziału w Leżajsku korzystały również 3 spółdzielnie powszechne powiatu niżańskiego i 7 spółdzielni powszechnych z powiatu biłgorajskiego. Oddział prowadził Hurtownię Państwowego Monopolu Spirytusowego i Zbiornicę Jaj. Oddział zakończył działalność w roku 1948. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. J. Boratyn, A. Dziedziuk, Przemyśl 1990]