Publiczna Średnia Szkoła Zawodowa w Dynowie, 1946–1953, sygn. 1-26 - protokoły z posiedzeń Rady Pedagogicznej, kronika szkoły, księga zarządzeń, statystyka szkoły, przydziały czynności dla nauczycieli i rozkłady zajęć, spisy uczniów, sprawozdania z działalności szkoły, sprawozdania z wizytacji, arkusze i katalogi ocen, protokoły egzaminów kwalifikacyjnych; Zasadnicza Szkoła Metalowa w Dynowie, 1950–1954, sygn. 27-57 - protokoły z posiedzeń Rady Pedagogicznej, organizacja szkoły, instrukcja kancelaryjna i archiwalna dla szkół zawodowych, protokoły przekazania kierownictwa i księgowości, organizacja roku szkolnego, plany działania szkoły, internatu i biblioteki, plany wychowawcze, plany pracy organizacji młodzieżowych, statystyka szkoły, zatrudnienia i płac, wykazy nauczycieli, przydziały czynności i rozkłady zajęć, sprawozdania z działalności szkoły, sprawozdania z wizytacji, katalogi ocen, egzaminy kwalifikacyjne, preliminarze budżetowe.

Pismem z sierpnia 1946 roku Kuratorium Okręgu Szkolnego w Rzeszowie poleciło kierownikowi szkoły powszechnej zorganizować od września 1946 roku szkołę dokształcającą zawodową. Do szkoły zapisało się 40 uczniów. Przeważała liczba uczniów z ukończoną klasą siódmą, ale byli również uczniowie z niepełną klasą trzecią szkoły powszechnej. Nowo powstała szkoła została umieszczona w budynku szkoły powszechnej. Swoją działalność rozpoczęła 9 września 1946 roku. Z dniem 12 lutego 1947 roku szkoła dokształcająca zawodowa została Rozporządzeniem Ministra Oświaty przekształcona w „Publiczną Średnią Szkołę Zawodową w Dynowie”. Szkoła ta obejmowała 3-letni cykl nauczania. W roku szkolnym 1947/48 posiadała ona trzy oddziały. Jeden oddział klasy II i dwa oddziały klasy I, a mianowicie: jeden oddział z tymi, którzy ukończyli 7 klasę i jeden oddział z tymi, którzy nie mieli ukończonej klasy 7. W roku szkolnym 1948/49 szkoła liczyła już pięć oddziałów. Wobec tego, że do szkoły zapisało się 26 uczniów bez ukończenia klasy 7, zaistniała konieczność zorganizowania klasy wstępnej. Tak więc była klasa wstępna, jeden oddział klasy I i II oraz oddziały klasy II. W roku 1949 szkołę opuścili pierwsi absolwenci. W związku z tym na terenie szkoły zostało zorganizowane koło absolwentów. Rok szkolny 1950/51 był rokiem, w którym rozpoczynało się przestawianie szkoły w kierunku mechanicznym. Już w pierwszych dniach września Dyrekcja Okręgowa Szkolenia Zawodowego w Rzeszowie zorganizowała przy szkole warsztaty ślusarsko-mechaniczne a z dniem 01.01.1951 roku Publiczną Średnią Szkołę Mechaniczną. Nauka w szkole zawodowej trwała 2 lata. Odbywała się ona w ten sposób, że 3 dni w tygodniu odbywały się prace warsztatowe a 3 dni w tygodniu nauka w szkole. Ze względu na przeorganizowanie szkoły na wydziale krawieckim, który był pozostałością po Publicznej Średniej Szkole Zawodowej nie było naboru, ponieważ wydział ten po dwóch latach miał być zlikwidowany. Tak, więc klasy II i III z wydziałem krawieckim były klasami wygasającymi. W roku szkolnym 1951/52 została zlikwidowana Państwowa Zasadnicza Szkoła Mechaniczna, a w jej miejscu powstała Zasadnicza Szkoła Metalowa. Została ona utworzona 01.09.1951 roku w myśl zarządzania Prezesa Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego z dnia 30.08.1951 roku (Nr VI Org.-3556/51). Nauka w niej trwała dwa lata. Posiadała ona klasy o wydziałach: ślusarz maszyn rolniczych oraz ślusarz maszynowy, jak również klasy wygasające, które były pozostałościami po Publicznej Średniej Szkole Zawodowej i Państwowej Zasadniczej Szkole Mechanicznej. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. L. Kwaśniak, Przemyśl 1984]