Prace twórcy spuścizny 1952–1968 (brudnopisy, artykuł nt. „Poczta przemyska w XVIII wieku”, wycinki prasowe, słownik biograficzny pocztowców, recenzje), sygn. 1-12; Materiały związane z problematyką pocztową 1894–1967 (fragmenty pocztowych książek nadaw. Przemyskiego urzędu pocztowego, nowa taryfa pocztowa, czasopisma „Poczta”, okólnik z 28 XII 1944 r. Dyr… Okręg. Poczt. W Lublinie, czasopisma, obrona poczty gdańskiej w 1939r., afisze z okazji „400-lecia Poczty Polskiej”) sygn. 13-25; Materiały związane z filatelistyką 1931–1969 (czasopisma filatelistyczne, wycinki prasowe, cenniki filatelistyczne, plany pracy szkol. Koła filat. Przy Technikum Łączności oraz MDK, materiały z Międz. Wystawy Filat. „Polska 60” w Warszawie, foldery filatelistyczne, znaczki pocztowe i nalepki, afisze P. Zw. Fil. Oddział w Przemyślu) sygn. 36-64; Materiały związane z pracą w Technikum Pocztowym i Łączności w Przemyślu 1947–1964 (materiały wykorzystywane na wykładach, wycinki prasowe, afisz o wpisach do kl. I (1962) Tech. Łączności, plany pracy wychow., działalność w zakł. Org. Zw. ZNP, działalność w Kole Młodych Łącznościowców, programy szkolne) sygn. 65-81; Materiały związane z działalnością społeczną w różnych organizacjach (Związek Nauczycielstwa Polskiego, Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Polskie Towarzystwo Historyczne, Polski Związek Esperantystów, Polski Związek Filatelistyczny) 1935–1969 (zaproszenia, zbiory kopert i etykiet zapałczanych z okolicznościowymi datownikami o tematyce esperanto) sygn. 82-87; Materiały biograficzne 1928–1965 [2003] (sprawy ubezpieczenia na życie, sprawy mieszkaniowe, przebieg pracy zawodowej) sygn. 88-90; Materiały członków rodziny 1957–1968 (korespondencja) sygn. 91–94; Korespondencja 1935–1970, sygn. 95-122; Fotografie ok.1936–1967 [2003], sygn. 123–125; Varia 1901–1968 (broszury na różne tematy, teka prasłowiańskich motywów architektonicznych (1923), wycinki prasowe dot. Historii regionu, ekslibrisy, etykiety zapałczane, pocztówki o różnej tematyce, plakaty propagandowe muzeum w Łańcucie, Rzeszowie i Sanoku) sygn. 126–140.

Marian Słowik znany w Przemyślu kolekcjoner i działacz społeczny urodził się 2 grudnia 1904 roku w Chyrowie (w byłym woj. lwowskim) jako syn Michała i Marii z domu Szyler. Po ukończeniu szkoły powszechnej kontynuował naukę w II Państwowym Gimnazjum im. M. Kopernika w Samborze, gdzie w 1928 r. złożył egzamin dojrzałości. W 1929 roku rozpoczął pracę w Urzędzie Pocztowym nr 2 we Lwowie, skąd po złożeniu odpowiedniego egzaminu został przeniesiony do Obwodowego Urzędu Pocztowego w Dobromilu, gdzie był zatrudniony do 1939 roku na stanowisku asystenta. W latach II wojny światowej pracował w Zarządzie poczty sowieckiej a później poczty niemieckiej w Dobromilu do 1945 roku, tj. do czasu repatriacji. W latach 1945-1952 był zatrudniony w Obwodowym Urzędzie Pocztowym w Przemyślu na stanowisku st. asystenta, a później kontrolera. Przez pewien okres pełnił obowiązki kierownika oddziału obrotu pieniężnego. Z dniem 1 września 1952 r. rozpoczął pracę w Technikum Ministerstwa Poczt i Telegrafów (później przekształconym w Technikum Łączności) w Przemyślu na stanowisku nauczyciela kontraktowego przedmiotów zawodowych. Ukończył kursy pedagogiczne w Jeleniej Górze (1952 r.) i w Gdańsku (1953 r.). W szkolnictwie pracował do dnia 17.I 1965 roku. W 1954 r. odznaczony został “Medalem X-lecia Polski Ludowej”. Marian Słowik był żonaty ze Stefanią z domu Malaga (zmarła 27.II 1977 r.). Posiadali troje dzieci: Jana (ur. 1938 r.), Halinę (ur. 1940 r.) i Marię (ur. 1944 r.). Marian Słowik należał do kilku organizacji społecznych takich jak: Związek Zawodowy Pracowników Poczty i Telegrafów (wstąpił do niego jeszcze przed wojną), Związek Nauczycielstwa Polskiego, Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Przemyślu, Polskie Towarzystwo Historyczne, Polski Związek Filatelistów. Już przed wojną Marian Słowik interesował się filatelistyką. Ponadto jego zainteresowania dotyczyły historii w tym regionalnej, problematyki i dziejów poczty, kolekcjonerstwa ekslibrysów i etykiet zapałczanych. Z pasją gromadził wycinki prasowe na powyższe tematy. W okresie kilku lat poprzedzających wybuch II wojny światowej oprowadzał w charakterze przewodnika turystycznego wycieczki po Dobromilu i okolicach. Prowadził liczną korespondencję z kolekcjonerami w całej Polsce. Pisał także artykuły na tematy filatelistyczne i historii poczty w lokalnej prasie. Po śmierci żony Przemyśl pozostał nadal jego miejscem zamieszkania, jednak samodzielne utrzymywanie, a zwłaszcza opalanie mieszkania sprawiało M. Słowikowi coraz więcej trudności. W związku z tym miesiące zimowe każdego roku spędzał u córki w Jaśle, gdzie 31 marca 1985 r. zmarł. Został pochowany na Cmentarzu Zasańskim w Przemyślu obok wcześniej zmarłej żony. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. A. K. Mielnik, Przemyśl 2003]

Sporządzono odrębny inwentarz kartkowy dla fotografii