Akta dotyczące historii parafii (kopie pism właścicieli ziemskich posiadających prawo prezenty na probostwo w Rozbórzu Okrągłym, odpis aktu fundacyjnego Kazimierza Zakliki na rzecz kościoła i cerkwi w Jodłowce, potwierdzenie nadania gruntu parafii przez Helenę Zaklikę) 1844, 1847, 1890, 1897, sygn. 1-3; Akta dotyczące majątku parafii (specyfikacje i inwentarze majątku parafii, dzierżawy majątku, plany i mapy gruntów parafii, akta dotyczące stanu majątku parafialnego, korespondencja dotycząca majątku parafii), 1804, 1806, 1821, 1834, 1837, 1847, 1852-1853, 1884-1886, 1887-1888, 1895, 1899, 1901-1905, 1909-1913, 1920, 1922, 1926, 1930-1938, sygn. 4-27; Akta dozoru kościelnego (lista proboszczów oraz administratorów parafii pobierających drzewo, terminarz pobierania podatków na rzecz parafii, korespondencja dotycząca opłat mesznego oraz skopczyny,), 1852, 1885, 1866, 1890-1891, 1894-1895, 1899-1900, sygn. 28-30; Korespondencja z władzami kościelnymi, 1855, 1861, 1867, 1870, 1872-1873, 1892, 1929-1930, 1935, sygn. 31-32; Korespondencja z władzami świeckimi (pisma władz dotyczące spraw organizacyjnych oraz administracyjnych parafii, okólniki C.K. Starostwa w Jarosławiu, korespondencja dotycząca sprawy szkoły w Rozbórzu Okrągłym oraz nauczyciela Bazylego Smolińskiego, pisma władz dotyczące opłat uiszczanych przez parafię), 1851-1855, 1857-1859, 1870-1871, 1877-1880, 1885-1887, 1889-1894, 1899, 1903, 1910, sygn. 33-36; Akta dotyczące parafian (list pasterski dotyczący zaprowadzenia Towarzystwa Wstrzemięźliwości oraz spisy członków Towarzystwa, skarga na gromadę Rozbórz Okrągły skierowana do C.K. Starostwa w Jarosławiu, pismo parafii rzymskokatolickiej w Pruchniku w sprawie statystyki wiernych), 1845,1850, 1860-1888, 1893-1894, 1896, 1898, 1901-1910, 1931, sygn. 37-39; Kancelaria parafii (protokoły czynności, oryginalna okładka akt przechowywanych w kancelarii parafialnej), 1846-1856, 1910-1943, sygn. 40-42; Akta stanu cywilnego (urodzenia, zapowiedzi, małżeństwa, zgony, księgi łączne, korespondencja w sprawach metrykalnych) 1785-1944, sygn. 43-58.

Rozbórz Okrągły to miejscowość wiejska leżąca obecnie w powiecie jarosławskim, w gminie Pruchnik. Parafia greckokatolicka posiadała filie w sąsiednich miejscowościach: Czudowicach, Jodłówce, Rzeplinie, Rączynie, Rozbórzu Długim oraz Świebodnej. Siedziba parafii rzymskokatolickiej dla większości tych miejscowości mieściła się w Pruchniku – jedynie dla Jodłówki i Świebodnej w Jodłówce. Miejscowość Rozbórz Okrągły powstała jeszcze w czasach ruskich – świadczy o tym fakt, iż akt wydany w 1358 roku przez Kazimierza Wielkiego zawiera potwierdzenie przywileju księcia Lwa sprzed 1323 roku. Murowana cerkiew w Rozbórzu Okrągłym pod wezwaniem św. Piotra i Pawła została zbudowana w latach 1802-1804. W XIX wieku długoletnim parochem parafii był Jakub Neronowicz (w latach 1851-1901). W roku 1899 w całej parafii zamieszkiwało 1 190 grekokatolików, natomiast w roku 1938 – 1 821. Z kolei w gminach Rozbórz Okrągły, Rozbórz Długi, Czudowice i Rzeplin w 1920 roku było 1 599 rzymskokatolików, 1 162 grekokatolików oraz 48 Żydów. II wojna światowa i wydarzenia powojenne zadecydowały o likwidacji Kościoła greckokatolickiego w Polsce i biskupstwa greckokatolickiego w Przemyślu. W wyniku przesiedleń i migracji wiele parafii zostało wyludnionych, a cerkwie przejęte przez państwo w większości popadły w ruinę bądź zostały zniszczone. Ludność wyznania greckokatolickiego parafii Rozbórz Okrągły została po II wojnie światowej wysiedlona. Sporo cerkwi przejął kościół rzymskokatolicki, przystosowując je do obrządku łacińskiego – z cerkwi w Rozbórzu Okrągłym korzysta obecnie parafia rzymskokatolicka. Metryki wyznaniowe to dokumenty bieżącej rejestracji statystycznej, najstarsze wśród źródeł demograficznych. Zapisy metrykalne już w XVIII wieku zaczęły uzyskiwać moc aktu prawnego (odnosiło się to do wszystkich wyznań, jednak zasady prowadzenia ksiąg najszerzej były omawiane w normatywach Kościoła katolickiego i dzięki temu rozpowszechniły się w całej Europie). Pierwszą próbą reformy w tej dziedzinie na terenie zaboru austriackiego było wprowadzenie w 1776 roku jednolitego formularza tabelarycznego dla wpisów metrykalnych prowadzonych przez urzędy parafialne. Większość akt metrykalnych poszczególnych parafii rozpoczyna się w 1784 roku. Wówczas wprowadzono kolejną reformę, na mocy której metryki otrzymały rangę dokumentów stanu cywilnego, a prowadzący je duchowni – rangę urzędników państwowych, natomiast księża rzymsko- i grekokatoliccy otrzymali wzory ksiąg urodzeń, ślubów i zgonów. Nakazano także proboszczom, by na koniec każdego roku kalendarzowego sporządzali ekstrakty i wpisywali dane do tabeli rocznej, która była dołączana na początek księgi. Wypełniona tabela miała być wysyłana do Urzędu Cyrkularnego. 1 września 1787 roku weszła w życie nowa instrukcja kancelaryjna regulująca obieg pism i tok ich załatwiania. Księgi metrykalne przechowywane obecnie w Archiwum Państwowym w Przemyślu to kopie sporządzane dla greckokatolickiego konsystorza biskupiego. Zostały one zgromadzone w znacznej części w zespole nr 142 Archiwum Biskupstwa Greckokatolickiego w Przemyślu. Oryginały ksiąg wchodzą natomiast na ogół w skład odrębnych zespołów obejmujących akta stanu cywilnego i dokumentację poszczególnych parafii.

Wydzielony ze zbioru nr 147 Parafie greckokatolickie byłego województwa rzeszowskiego – zbiór szczątków zespołu na podstawie uchwały Komisji Metodycznej z dnia 23.04.2008. Zespół częściowo zmikr. - nr mkrf. P-594–P-601, P-609–P-610