I Dokumenty pergaminowe i papierowe, 1577-1823, sygn. 1-14 II Sprawy ogólne: Uchwały Rady Miejskiej, budżet, opinie polityczne, 1909-1939, sygn. 15-18 III Sprawy policyjne 1 Budownictwo: budowa szkół kościoła , ratusza, szkół, 1886-1949, sygn. 19-47 2 Cechy: Kołodziei, Krawców, Rymarzy, Siodlarzy, Tapicerów, Kowali, Blacharzy, 1912-1936, sygn. 48-53

Nazwa miasta pochodzi od licznie położonych w tej okolicy stawów Rybników"). Na przełomie XII i XIII wieku Rybnik był już znaczną osadą posiadającą klasztor norbertanek wraz z kościołem p. w. N. Marii Panny, ufundowany przez Ludmiłę, żonę Mieszka Plątonogiego. Lokacja miasta na prawie magdeburskim nastąpiła przed 1308 rokiem. Rybnik w średniowieczu należał do księstwa opolsko - raciborskiego, które w 1327 roku stało się lennem Korony Czeskiej, będącej od 1526 roku jednym z krajów pod berłem Habsburgów. W 1742 roku wraz z większością Śląska wszedł on w skład Królestwa Pruskiego. W 1816 roku w związku z reformami Steina i Hardenberga utworzono Rejencję opolską, a w rok później (1817 r.) powiat w Rybniku. W lipcu 1922 roku Rybnik przyłączono wraz z częścią Górnego Śląska do Polski. W latach 1939 - 1945 Rybnik włączono do Hitlerowskich Niemiec, wchodząc w skład Rejencji katowickiej. Autor wstępu i inwentarza: dr Zdzisław Jedynak, mgr Janina Czajkowska

K.M. 15 kwietnia 2002 r.