Ze względu na rangę tej partii w systemie politycznym powojennej Polski w omawianym zespole znajduje się dużo cennych i interesujących materiałów. W skład zespołu wchodzą serie akt zawierające: •Konferencje wojewódzkie •Plenum Komitetu Wojewódzkiego •Egzekutywa - protokoły posiedzeń •Sekretariat KW – protokoły posiedzeń i materiały omawiane na posiedzeniach •Wojewódzka Komisja Rewizyjna - protokoły z posiedzeń i kontroli •Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej – protokoły z posiedzeń, sprawozdania, wykazy osób wykluczonych i skreślonych, akta spraw jednostkowych prowadzonych przez WKKP •Wojewódzka Komisja Kontrolno-Rewizyjna – protokoły posiedzeń i narad, informacje i sprawozdania z kontroli, wykazy, akta spraw jednostkowych prowadzonych przez WKK-R •Wojewódzki Zespół do Walki z Nadużyciami i Korupcją – protokoły posiedzeń Zespołu, sprawozdania z działalności, akta spraw jednostkowych •Kancelaria I Sekretarza (obejmuje akta wytworzone przez Sekretariat, później Sekretariat Egzekutywy KW, właściwą Kancelarię I Sekretarza zastąpioną później przez Biuro Prac KW, które przekształciło się w Wydział Organizacji Pracy) – uchwały, instrukcje, wytyczne KC, materiały informacyjne przesłane do wiadomości I sekretarza KW lub sekretarzy KW, plany pracy organów kolegialnych, uchwały i wnioski Egzekutywy KW, informacje wydziałów KW do sekretarzy KW, przemówienia, referaty i wywiady I sekretarza KW, protokoły komisji międzypartyjnej, harmonogramy wizyt dostojników partyjnych i zagranicznych głów państw, biuletyny informacyjne Egzekutywy KW, meldunki i zobowiązania przesyłane na ręce I sekretarza, skargi i zażalenia, korespondencja przychodząca i wychodząca do Komitetu Centralnego oraz komitetów podległych, materiały ze zjazdów partii i plenów Komitetu Centralnego •Referat Listów i Inspekcji, Biuro Listów i Inspekcji – skargi i wnioski nadsyłane od obywateli, informacje o skargach i listach nadsyłanych do KW, rejestry i skorowidze skarg •Referat do Spraw Działaczy Ruchu Robotniczego – protokoły posiedzeń, informacje o działalności Referatu, wykazy działaczy ruchu robotniczego •Wydział Organizacyjny, Wydział Organizacyjno-Prawny – protokoły posiedzeń komisji, protokoły narad partyjnych, informacje o przebiegu narad i zebrań partyjnych, plany pracy KW i Wydziału Organizacyjnego, informacje Wydziału o nastrojach społecznych i sytuacji w województwie, informacje o kampaniach przedzjazdowych, informacje i oceny z przebiegu wyborów władz partyjnych, oceny kampanii sprawozdawczo-wyborczych, informacje o przebiegu rozmów indywidualnych z członkami partii, dotyczące wzrostu partii i pracy partyjnej, wykazy POP i sekretarzy podległych organizacji partyjnych, oceny pracy POP, informacje o działalności organizacji młodzieżowych i kobiecych, dotyczące wyborów do Sejmu i rad narodowych, obchody świąt i rocznic, realizacja uchwał KC, roczne i kwartalne ankiety statystyczne, korespondencja przychodząca i wychodząca do KC i komitetów podległych, skargi i zażalenia, biuletyny informacyjne Wydziału Organizacyjnego KW, materiały informacyjne nadesłane z KC •Wydział Propagandy i Oświaty, Wydział Pracy Ideowo-Wychowawczej, Wydział Informacji i Propagandy, Wydział Ideologiczny Kultury i Informacji, Wydział Propagandy (wszystkie w różnych okresach zajmowały się sprawami związanymi z propagandą partyjną) – protokoły posiedzeń wydziału oraz komisji, plany pracy, sprawozdania instruktorów KW i opracowane przez wydział, obchody rocznic i świąt państwowych i partyjnych, informacje dotyczące prasy, środków masowego przekazu, kultury, oświaty, informacje o działalności organizacji będących w kręgu zainteresowań wydziału, informacje o oceny szkolenia partyjnego, korespondencja przychodząca i wychodząca, skargi i zażalenia, księgi ludzi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego, referaty i przemówienia sekretarza propagandy materiały informacyjne nadesłane z KC •Archiwum – instrukcje i wytyczne Centralnego Archiwum KC, sprawozdania i informacje, protokoły zdawczo-odbiorcze akt •Referat Historii Partii – plany pracy, protokoły Wojewódzkiej Komisji Historycznej, arkusze personalne i ankiety osób zamordowanych w czasie II wojny światowej i po wojnie, życiorysy działaczy •Wydział Ekonomiczny, Wydział Handlu, Wydział Komunikacyjny, Wydział Socjalno-Zawodowy (trzy ostatnie wydziały zlikwidowano w latach 50-tych, a ich zakres działania włączono do Wydziału Ekonomicznego) – plany pracy, protokoły z narad ekonomicznych, sprawozdania i informacje dotyczące: przemysłu, budownictwa, planowania, handlu, komunikacji i transportu, dane statystyczne dotyczące gospodarki uspołecznionej, wykazy przedsiębiorstw, zobowiązania zakładów pracy, informacje o związkach zawodowych, korespondencja przychodząca i wychodząca, skargi i zażalenia •Wydział Rolny – struktury organizacyjne wydziału, plany pracy, składy i protokoły posiedzeń Komisji, protokoły plenum Komitetu ds. Rolnictwa oraz posiedzeń Biura Komitetu ds. Rolnictwa, programy rozwoju rolnictwa i gospodarki żywnościowej, protokoły narad, plany i informacje o realizacji uchwał KC i KW, informacje i sprawozdania dotyczące rozwoju rolnictwa i rozwoju wsi, informacje o działalności spółdzielni produkcyjnych, dokumentacja spółdzielni produkcyjnych w województwie, korespondencja przychodząca i wychodząca, skargi i zażalenia, materiały informacyjne nadesłane z KC •Wydział Administracyjno-Samorządowy – plany pracy i sprawozdania o pracy wydziału, sprawozdania i korespondencja wydziałów administracyjno-samorządowych komitetów powiatowych, informacje i ankiety o wyborach do Sejmu i rad narodowych, korespondencja •Wydział Administracyjny, Wydział Społeczno-Prawny – plany pracy, protokoły posiedzeń komisji, informacje wydziału dotyczące sądownictwa, bezpieczeństwa i porządku publicznego, służby zdrowia, działalności stowarzyszeń, kościołów (szczególnie Rzymskokatolickiego), skargi i wnioski, materiały informacyjne MO i WUSW •Wydział Oświaty, Wydział Nauki, Oświaty i Kultury – plany pracy wydziału i komisji, protokoły posiedzeń komisji, informacje o realizacji uchwał władz centralnych i wojewódzkich partii, informacje o działalności organizacji partyjnych w szkolnictwie, instytucjach kultury i sztuki, skargi i zażalenia •Wydział Personalny, Wydział Kadr – plany pracy, protokoły z posiedzeń i narad, sprawozdania miesięczne i okresowe, nomenklatura kadrowa KW, wykazy członków aparatu partyjnego, informacje i sprawozdania o stanie kadr i rezerwy kadrowej w województwie, wykazy etatów wojewódzkiej organizacji partyjnej, charakterystyki członków partii zajmujących wyższe stanowiska partyjne lub kandydatów na te stanowiska •Wydział Ogólny – preliminarze budżetowe i budżety Komitetu Wojewódzkiego, bilanse KW, opłacalność składek partyjnych, sprawozdania finansowe •Wydział Kobiecy – plany posiedzeń i protokoły posiedzeń wydziału, sprawozdania instruktorów, wykazy działaczek •Wojewódzki Ośrodek Propagandy Partyjnej, Wojewódzki Ośrodek Kształcenia Ideologicznego – programy szkól aktywu, programy szkolenia partyjnego, plany pracy i protokoły posiedzeń WOPP, WOKI, informacje o pracy powiatowych i gminnych ośrodków propagandy i informacji, informacje i oceny dotyczące przebiegu szkolenia partyjnego, sprawozdania z kontroli szkolenia partyjnego, wykazy i karty lektorów, materiały do szkolenia partyjnego i lektorów •Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu i Leninizmu – regulaminy organizacyjne, protokoły posiedzeń Rady WUML, plany pracy i sprawozdania z działalności WUML, arkusze organizacyjne, wykazy absolwentów, karty ewidencji słuchaczy, programy WUML •Międzywojewódzka Szkoła Partyjna – plany kształcenia, programy kursów, organizacja pracy MSP, ankiety słuchaczy •Wspomnienia, Opracowania, Zbiory, Zasób Ikonograficzny – zawiera materiały archiwalne zbierane przez Referat Historii Partii

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza powstała na kongresie zjednoczeniowym ruchu robotniczego (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej) w połowie grudnia 1948 roku. Na zjeździe tym uchwalono statut PZPR, który określał m.in. strukturę organizacyjną nowej partii (w późniejszym okresie uchwalono jeszcze kilka nowych statutów). Najwyższą władzą partyjną w województwie była Konferencja wojewódzka. Konferencje wojewódzką zwoływał Komitet Wojewódzki PZPR w Rzeszowie po uzgodnieniu z Komitetem Centralnym PZPR nie rzadziej niż raz na rok. Delegaci na konferencję wojewódzką byli wybierani na konferencjach powiatowych i miejskich w ilości ustalanej przez komitet wojewódzki. Konferencja: •rozpatrywała i zatwierdzała sprawozdania komitetu wojewódzkiego •omawiała najważniejsze zagadnienia polityczne i węzłowe zadania zarówno całej partii jak i organizacji wojewódzkiej •podejmowała uchwały zawierające wytyczne działania organizacji wojewódzkiej •wybierała członków i zastępców członków komitetu wojewódzkiego oraz członków i zastępców członków wojewódzkiej komisji rewizyjnej. Częstotliwość odbywania konferencji wojewódzkich uległa w późniejszym okresie zmianie – odbywała się ona zazwyczaj raz na dwa lata. Wprowadzono możliwość zwoływania konferencji wojewódzkiej na wniosek co najmniej 1/3 ogólnej liczby członków komitetu wojewódzkiego. W okresie między konferencjami najwyższą władzą rzeszowskiej organizacji wojewódzkiej PZPR był Komitet Wojewódzki. Był on wybierany na konferencji wojewódzkiej, a jego liczba ulegała zmianie (określała ją instrukcja KC). Na I Wojewódzkiej Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej powołano w skład Komitetu Wojewódzkiego 43 członków oraz 11 zastępców członków. Jego liczba stale rosła: w 1978 roku KW liczył 99 członków i 34 zastępców członków , a w 1986 roku 107 członków (zastępców członków już nie wybierano). Komitet Wojewódzki zapewniał realizację programu uchwalonego przez Konferencje, kierował wszystkimi dziedzinami pracy partyjnej, nadzorował pracę Egzekutywy, Sekretariatu i komisji problemowych KW. Plenarne posiedzenia KW zwoływano nie rzadziej, niż co 2 miesiące (od 1986 roku co 3 miesiące). W posiedzeniach uczestniczyli z prawem głosu doradczego: zastępcy członków KW, członkowie prezydium Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej i Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej (od 1986 roku także kierownicy wydziałów KW i rejonowych ośrodków pracy partyjnej, I sekretarze komitetów miejskich, miejsko-gminnych, gminnych oraz większych komitetów zakładowych, delegaci na zjazd partii, posłowie na Sejm z ramienia PZPR, działacze partyjni pełniący funkcje w wojewódzkich organach władzy i administracji oraz zarządach wojewódzkich organizacji społecznych, kierownicy redakcji prasy partyjnej, radia i telewizji oraz inne osoby niezbędne przy omawianiu tematów merytorycznych). Obradom KW przewodniczył I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego lub inny upoważniony członek Egzekutywy. Do prowadzenia bieżącej pracy partyjnej Komitet Wojewódzki wybierał ze swojego grona Egzekutywę. Egzekutywa kierowała pracą partyjną w okresie między posiedzeniami plenarnymi KW, podejmowała decyzje dotyczące realizacji uchwał KC i KW, określała uprawnienia i obowiązki sekretarzy KW oraz kontrolowała ich pracę. W posiedzeniach Egzekutywy brali udział jej członkowie oraz w zależności od omawianego tematu inne zaproszone osoby. Pracą Egzekutywy kierował I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego w Rzeszowie, który również przewodniczył jej obradom. Porządek obrad ustalał każdorazowo I sekretarz KW kierując się planem pracy i aktualną sytuacją w województwie. Egzekutywa na swoich posiedzeniach oprócz bieżących spraw i omawianych planowo zagadnieniach, rozpatrywała sprawy personalne. Materiały na posiedzenia przygotowywali: powoływane w tym celu zespoły pod przewodnictwem członka Egzekutywy, kierownicy wydziałów KW, kierownicy wojewódzkich organów władzy i administracji państwowej oraz w razie potrzeby egzekutywy podległych komitetów partyjnych. Każdy omawiany temat w zasadzie kończył się sformowaniem uchwały, wniosku lub zalecenia ze wskazaniem odpowiedzialnych za jego realizację. Komitet Wojewódzki PZPR w Rzeszowie na swoim pierwszym po wyborze posiedzeniu wybierał także sekretarzy, którzy wchodzili w skład Egzekutywy. Wybór I sekretarza oraz sekretarzy KW podlegał zatwierdzeniu przez komitet centralny PZPR. Wszyscy sekretarze (ilość różna w poszczególnych okresach – w końcowym okresie istnienia PZPR było ich 6) tworzyli Sekretariat. Organem kontrolnym wojewódzkiej organizacji partyjnej była Wojewódzka Komisja Rewizyjna wybierana na konferencji wojewódzkiej. Wojewódzka Komisja Rewizyjna przeprowadzała kontrole i badania w organach wykonawczych komitetu wojewódzkiego, podległych komitetach niższego szczebla oraz instytucjach bezpośrednio kierowanych przez Komitet Wojewódzki. WKR kontrolowała i oceniała: -sposób załatwiania spraw przez organizacje, komitety partyjne i aparat partyjny (zwłaszcza realizację wniosków kierowanych do PZPR w tym skarg i listów) -realizację uchwał, wytycznych i instrukcji dotyczących gospodarki wewnątrzpartyjnej wydanych przez KC -prawidłowość i terminowość opłacania składek partyjnych -przestrzeganie zasad celowego i oszczędnego gospodarowania funduszami i majątkiem wojewódzkiej organizacji partyjnej -działalność finansową instytucji kierowanych bezpośrednio przez Komitet Wojewódzki PZPR -realizację obowiązujących uchwał Wojewódzka Komisja Rewizyjna odbywała posiedzenia plenarne w miarę potrzeb nie rzadziej niż trzy razy w roku (w późniejszym okresie dwa razy). W swoich posiedzeniach plenarnych, obok członków WKR, mogli uczestniczyć z głosem doradczym członkowie instancji partyjnych, przedstawiciele Centralnej Komisji Rewizyjnej, przedstawiciele komisji rewizyjnych niższego stopnia oraz pracownicy aparatu partyjnego. W okresie między posiedzeniami plenarnymi posiedzeniami WKR pracami komisji kierowało prezydium WKR z przewodniczącym na czele. Wojewódzka Komisja Rewizyjna jako organ kolegialny istniała do 1986 roku. Dla czuwania nad czystością szeregów partyjnych i obliczem ideologicznym partii w województwie rzeszowskim powołana została Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej. Nie podlegała ona Komitetowi Wojewódzkiemu PZPR, ale ściśle z nim współpracowała. Organizacyjnie Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej podlegała Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej, która początkowo powoływała i odwoływała jej członków. Od końca lat pięćdziesiątych liczbę i skład WKKP ustalało Plenum Komitetu Wojewódzkiego w porozumieniu z CKKP. Centralna Komisja Kontroli Partyjnej w porozumieniu z Komitetem Wojewódzkim miała prawo do odwoływania poszczególnych członków Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej. Do zakresu działania WKKP należało: -nadzór nad prawidłowym orzekaniem i stosowaniem sankcji partyjnych POP, instancje i terenowe komisje kontroli partyjnej (za naruszanie statutu partii, jej uchwał i dyscypliny partyjnej, przestrzegania norm ideowych i moralnych) -współdziałanie z wydziałami KW w sprawowaniu nadzoru nad wykonywaniem uchwał Komitetu Centralnego dotyczących rozwoju szeregów partyjnych, pracy wewnątrzpartyjnej, kształtowania ideowych i moralnych postaw członków PZPR -podejmowanie działań zmierzających do umacniania dyscypliny partyjnej, ujawnianie i usuwanie zjawisk hamujących czy deformujących życie partyjne i społeczne -rozpatrywanie odwołań od kar partyjnych nałożonych przez organizacje partyjne i podległe komisje kontroli partyjnej wyjaśnianie i rozpatrywanie skarg na postawy i działalność członków partii czy całych organizacji lub instancji partyjnych Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej zbierała się na plenarnych posiedzeniach, na których: dokonywano wyboru przewodniczącego, jego zastępców i członków Prezydium, oceniano pracę prezydium, merytorycznie oceniano i zatwierdzano sprawozdania, wnioski i inne dokumenty przedkładane Komitetowi Wojewódzkiemu, podejmowano uchwały dotyczące przedsięwzięć problemowych. Pracą bieżącą WKKP organizowało jego Prezydium. Oprócz tego do jego głównych zadań należało: rozpatrywanie w trybie pierwiastkowym na prawach zespołu orzekającego w sprawach o charakterze szczególnym, nadzór nad pracą zespołów orzekających, pracowników etatowych i nieetatowych, analiza działalności podległych komisji kontroli partyjnych. Do rozpatrywania spraw wnoszonych do WKKP powoływano zespoły orzekające (na czele z przewodniczącym). WKKP istniała do września 1986 roku. We wrześniu 1986 roku na mocy nowego statutu uchwalonego na X Zjeździe PZPR powołano Wojewódzką Komisję Kontrolno-Rewizyjną. Przejęła ona zadania i główne funkcje po zlikwidowanych: Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej i Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej. Do kompetencji Wojewódzkiej Komisji Kontrolno-Rewizyjnej należało: podejmowanie uchwał i postanowień wynikających z jej statutowej działalności, wybór i odwoływanie przewodniczącego, wiceprzewodniczących i członków Prezydium, powoływanie stałych zespołów orzekających i problemowych zespołów kontrolno-rewizyjnych oraz dokonywanie zmian w tych zespołach, nadzór i ocenę pracy prezydium zespołów orzekających i kontrolno-rewizyjnych. W listopadzie 1957 roku powstał przy Komitecie Wojewódzkim PZPR w Rzeszowie Wojewódzki Zespół do Walki z Nadużyciami i Korupcją. Zgodnie z instrukcją Sekretariatu KC jego zadaniem było wykrywanie nadużyć i oczyszczanie ogniw administracji państwowej oraz instytucji gospodarczych z członków partii wykorzystujących swoje stanowiska do osobistych korzyści, skorumpowanych, przestępców. W skład Zespołu wchodzili członkowie wojewódzkiej instancji partyjnej, pracujący w wymiarze sprawiedliwości, instytucjach kontrolnych i skarbowych, działacze związków zawodowych i organizacji młodzieżowych. Zespół posiadał uprawnienia do podejmowania uchwał o sankcjach przewidywanych w statucie w stosunku do członków partii piastujących kierownicze stanowiska w organach państwowych i gospodarczych szczebla wojewódzkiego. Składał się on z 9-15 członków i dzielił się na trójki orzekające. Pracą zespołu kierowało prezydium z sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego na czele. Aparatem wykonawczym Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Rzeszowie były wydziały i referaty. W chwili powstania PZPR struktura organizacyjna aparatu partyjnego była bardzo podobna do struktur wytworzonych przez PPR w końcowym okresie swego istnienia. W 1949 roku istniały w Komitecie Wojewódzkim PZPR w Rzeszowie wydziały: •Organizacyjny •Propagandy •Personalny •Ekonomiczny •Rolny •Socjalno-Zawodowy •Kobiecy •Samorządowy •Komunikacyjny •Ogólno-Administracyjny Wydział Organizacyjny kierował sprawami organizacyjnymi partii. Sprawował pieczę nad prawidłowym wzrostem partii, organizował udział organizacji i członków PZPR w akcjach wewnątrzpartyjnych i ogólnopolskich. Współpracował z organizacjami społecznymi. Jego zadaniem było opracowywanie sprawozdań okresowych z działalności partyjnej oraz prowadzenie statystyki partyjnej. Wydział Propagandy kierował całokształtem pracy propagandowej w województwie. Prowadził akcje polityczno-propagandowe, współpracował z redakcjami prasy partyjnej, opracowywał i wydawał broszury propagandowe, ulotki, afisze. Wydział Personalny (od 1950 roku Wydział Kadr) zajmował się polityką kadrową partii. Czuwał nad właściwym doborem kadr partyjnych, prowadził ewidencję członków PZPR, gromadził akta personalne oraz przygotowywał wnioski personalne na posiedzenia Egzekutywy lub Sekretariatu. Wydział Ekonomiczny kierował działalnością organizacji partyjnych w większych ośrodkach i zakładach przemysłowych. Zajmował się zagadnieniami produkcji i wydajności pracy, do zadań wydziału należały też sprawy handlu i aprowizacji. Wydział Rolny realizował wytyczne partii na wsi. Jego głównym celem była rozbudowa i nadzór nad właściwą pracą organizacji partyjnych na wsi, zajmował się także produkcją rolną oraz współpracował z organizacjami działającymi na wsi. Wydział Socjalno-Zawodowy realizował wytyczne PZPR w pracy ze związkami zawodowymi. Do jego zadań należało też czuwanie nad właściwą pracą rad zakładowych. Wydział Kobiecy zajmował się aktywizacją zawodową i partyjną kobiet oraz współdziałaniem z Ligą Kobiet. Wydział Samorządowy realizował linię partii w działalności organów administracji państwowej i samorządowej. Zajmował się właściwą pracą rad narodowych i ich obsadą personalną. W jego gestii był nadzór nad działalnością szeregu stowarzyszeń. Wydział Komunikacyjny kierował pracą organizacji partyjnych wśród pracowników kolei, transportu i łączności. Nadzorował też pracę związków zawodowych na kolei. Wydział Ogólno-Administracyjny (od 1950 roku – Wydział Ogólny) kierował gospodarką i finansami Komitetu Wojewódzkiego. Do 1953 roku zmiany w aparacie wykonawczym Komitetu Wojewódzkiego były dość częste. W 1950 roku został zlikwidowany Wydział Socjalno-Zawodowy. Na początku 1952 roku powstał Wydział Handlu (istniał w strukturze KW do końca 1955 roku – w ostatnim roku jako Wydział Handlu i Finansów), zaś pod koniec tego roku zlikwidowano Wydział Kobiecy i Wydział Personalny. Pracę z kadrami partyjnymi przejął głównie Wydział Organizacyjny. Ponadto Wydział ten zajął się organizacjami młodzieżowymi, Ligą Kobiet i radami narodowymi. Pozostałe wydziały KW powołały sektory ewidencji kadr, które prowadziły aktualne rejestry stanowisk nomenklaturowych, oraz realizowały politykę kadrową. Do obsługi biurowej organów kolegialnych i I sekretarza KW służył Sekretariat Egzekutywy KW. W 1951 roku utworzono przy Sekretariacie Egzekutywy KW – Referat Listów podległy bezpośrednio I sekretarzowi. Referat Listów przy KW rozpatrywały i załatwiały sprawy zlecone przez KC, sprawy napływające do KW oraz sprawy przekazane ze względu na ich charakter polityczny względnie partyjny przez inne instytucje. Referat prowadził rejestr napływających spraw i kontrolował ich wykonanie. W 1954 roku przy Sekretariacie Egzekutywy KW utworzono Referat Organizacji Masowych. W 1954 roku sprawy oświaty i szkolnictwa wyższego wydzielono z Wydziału Propagandy i utworzono nowy Wydział Oświaty. W 1955 roku w Wydziale Propagandy utworzono Składnicę Akt. Jej zadaniem było gromadzenie, opracowywanie i udostępnianie akt partyjnych oraz związanych z ruchem robotniczym. Dość duże zmiany zaszły w organizacji Komitetu Wojewódzkiego w 1956 roku. Na początku tego roku zlikwidowano Wydziały: Komunikacyjny oraz Handlu i Finansów, a ich zadania przejął Wydział Ekonomiczny. W tym też roku połączono Wydziały: Oświaty oraz Propagandy i utworzono Wydział Propagandy i Oświaty. Utworzono także Referat Historii Partii. W 1958 roku utworzono Inspektorat Kadr (początkowo Komórka Kadrowa), której zadaniem było uporządkowanie i prowadzenie polityki kadrowej, zaś w 1959 roku reaktywowano Wydział Administracyjny zajmujący się sprawami bezpieczeństwa, wymiaru sprawiedliwości, zdrowia oraz wyznaniowymi. W wyniku późniejszych zmian w organizacji, w II połowie 1975 roku w Komitecie Wojewódzkim PZPR istniały: 1.Kancelaria I Sekretarza (zmieniona nazwa z używanych Sekretariat i Sekretariat I Sekretarza) •Referat Listów i Inspekcji •Referat do Spraw Działaczy Ruchu Robotniczego 2.Wydział Organizacyjny •Sekcja ds. Administracyjnych •Sekcja ds. Ewidencji 3.Referat Kadr 4.Wydział Pracy Ideowo-Wychowawczej (przekształcony z Wydziału Propagandy i Oświaty) 5.Wojewódzki Ośrodek Kształcenia Ideologicznego (przekształcony z Wojewódzkiego Ośrodka Pracy Partyjnej 6.Wydział Ekonomiczny 7.Wydział Rolny i Gospodarki Żywnościowej 8.Archiwum 9.Wydział