Sprawy publiczne i finansowe: wyniki produkcyjne /sprawozdania, zestawienia/, statystka techniczna, koszty własne, sprawy zbytu z lat 1916-1945, sygn. 1-21 Nadzór górniczy nad Koksownią, współpraca naukowo-techniczna: korespondencja z władzami górniczymi, zatwierdzenie personelu technicznego, kontakty z instytucjami naukowymi i organizacjami gospodarczymi z lat 1915-1944, sygn. 22-32 Sprawy administracyjne i pracownicze: okólniki, tantiemy, przepisy taryfowe, zarobki robotnicze, robotnicy-obcokrajowcy, jeńcy wojenni, zatrudnianie kobiet, racjonalizatorstwo z lat 1930-1945, sygn. 33-55 Projekty budowlane z lat 1918-1924, sygn. 56-58 Projekty urządzeń przemysłowych, technologia produkcji z lat 1920-1943, sygn. 59-76

Budowę zakładu rozpoczęto w lutym 1915 roku, w kwietniu 1916 roku nastąpiło jego uruchomienie. Początkowo funkcjonowały dwa piece koksownicze, w 1918 roku wybudowano trzeci. Po dziesięciu latach pieców było już 156. Od chwili powstania koksownia należała Dyrekcji Dóbr hrabiego Ballestrema w Gliwicach. Dla zakładów przemysłowych Dyrekcja miała oddzielny zarząd z siedzibą w Rudzie. W 1922 roku po podziale Śląska nastąpił również podział majątku Ballestremów. Zakłady przemysłowe znajdujące się po stronie polskiej objął zarząd Zakładów Przemysłowych Mikołaja hrabiego Ballestrema w Rudzie Śląskiej. Zarządowi temu podlegała również omawiana Koksownia. W latach 1931-1945 podlegała jako zakład produkcyjny Rudzkiemu Gwarectwu Węglowemu, które powstało na bazie dawnego Zarządu Zakładów Przemysłowych Mikołaja hrabiego Ballestrema. Początkowo nazwa zakładu brzmiała "Koksanstalt Ruda", którą zmieniono następnie na Wolfgang, a po wygaśnięciu konwencji genewskiej wprowadzono obowiązkowo nazwę polską Koksownia "Walenty". W latach okupacji hitlerowskiej powrócono do nazwy "Wolfgang". [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. mgr E. Długajczyk, Katowice 1968]

15.06.1968, 0014-8