Księgi urodzeń z lat 1874-1914, sygn. 1-23, 72-83 Księgi małżeństw z lat 1874-1924, sygn. 24-46, 84-98 Księgi zgonów z lat 1874-1924, sygn. 47-69, 99-112 Skorowidze z lat 1874-1924, sygn. 70-71, 115 Korespondencja z lat 1948-1981, sygn. 113-114

Urzędy Stanu Cywilnego w Prusach, a więc i na Śląsku, zostały powołane do życia na mocy ustawy z 9 marca 1874 roku (Gesetz über die Beurkundung des Personenstandes und die Form der Eheschliessung). Wprowadziły one między innymi obowiązek cywilnej rejestracji faktów stanu cywilnego, czyli urodzeń, małżeństw i zgonów, zastępując tym samym rejestrację wyznaniową prowadzoną do tej pory przez urzędy parafialne czy gminy wyznaniowe. Ustawa weszła w życie 1 października tegoż roku. W rok później zastąpiona została ogólnoniemiecką ustawą z 6 lutego 1875 roku. Urząd Stanu Cywilnego w Hucie Jerzy został utworzony aktem wykonawczym do ustawy z 1874 roku, czyli decyzją Nadprezydenta Prowincji Śląskiej we Wrocławiu z dnia 17 września 1874 roku. Huta Jerzy była kolonią przemysłową położoną na terenie obszaru dworskiego Siemianowice liczącą na początku XX wieku niespełna 600 mieszkańców. W obszarze silnie zurbanizowanym odrębności Siemianowic, Huty Laura i Huty Jerzy szybko się zatarły i w 1924 roku połączono je w jedną gminę Siemianowice. Urząd Stanu Cywilnego w chwili powstania obejmował obok kolonii Georgshütte także miejscowości, kolonie czy przyzakładowe osady robotnicze: Karl Hoffnungs Grube (później Karoliengrube), Fanny Grubenfeld, Czekaj, Srokowiec, folwark Seimianowicki, Sadzawka. Urząd miał swoją siedzibę w Hucie Jerzy za wyjątkiem krótkiego okresu w 1884 roku, kiedy to od kwietnia do czerwca urząd mieścił się w dzisiejszych Katowicach-Wełnowcu. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. mgr P. Matuszek, Katowice 2007]

KM 0010-3/07, 28.09.2007