1. Akta prezydialne: (23 j.a.): więzienia (Bydgoszcz, Fordon, Koronowo: regulaminy, obsada stanowisk, więźniowie, ucieczki, dochodzenia, wizytacje), konferencje prokuratorów, obsada wiceprokuratorów, cenzura, ruch komunistyczny i wywrotowy, mniejszości narodowe, szpiegostwo, delegalizacja partii, dezercje, bezrobotni 2. Akta osobowe (50 j.a.): podprokuratorzy, aplikanci sądowi 3. Akta dochodzeń (593 j.a.): zbrodnie stanu, naruszenie interesów zewnętrznych państwa i stosunków międzynarodowych, szpiegostwo, działalność komunistyczna, przestępstwa przeciwko władzom i urzędom, przestępstwa urzędnicze, naruszanie porządku publicznego, nielegalne przekraczanie granicy, fałszerstwa, ucieczki z więzień, przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, kradzieże, przestępstwa urzędnicze sprawy karno-skarbowe

Pierwszym aktem prawnym, który w sposób ogólny regulował funkcjonowanie sądownictwa, a także urzędów prokuratorskich na terenie byłego zaboru pruskiego była niemiecka ustawa o ustroju sądownictwa z 27 I 1877 r. Funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości szczegółowo uregulowały rozporządzenia wydane 15 XII 1919 r. Były to rozporządzenia o urzędach i urzędnikach sądowych oraz kwalifikacjach sędziowskich i prokuratorskich w b. dzielnicy pruskiej. Ustalono następujący ustrój sądownictwa: sądy apelacyjne, okręgowe i powiatowe. Przy każdym z sądów funkcjonowały prokuratury odpowiednio, sądu apelacyjnego, okręgowego i powiatowego. Prokuratura bydgoska została podporządkowana Prokuraturze Sądu Apelacyjnego w Poznaniu. Prokuratorzy Sądu Okręgowego w Bydgoszczy i podległych jej prokuratur sądów powiatowych wykonywali czynności dochodzeniowe w następujących obwodach: bydgoskim, inowrocławskim, kcyńskim, koronowskim, łabiszyńskim, łobżenickim, margonińskim, strzelińskim, nakielskim, szubińskim, żnińskim i wyrzyskim. Niemiecką ustawą o ustroju sądownictwa uzupełniano kilkukrotnie, wydając rozporządzenia w sprawie ustalenia polskiego brzemienia obowiązującej w b. dzielnicy pruskiej ustawy o ustroju sądownictwa (2 V 1920 r.) oraz zmianie niektórych przepisów niemieckiej ustawy o ustroju sądownictwa (28 III 1920 r., 16 IX 1920 r.). Ustawa niemiecka z 1877 r. wraz z obowiązującymi nowelizacjami zachowała moc obowiązującą do końca 1928 r., gdy wprowadzono rozporządzenie Prezydenta R.P. „Prawo o ustroju sądów powszechnych" z 6 II 1928 r. Kierownikiem prokuratury sądu okręgowego był I prokurator odpowiedzialny za całość urzędowania i tok czynności podległego mu urzędu. Zarządzał podział czynności oraz podział na okręgi prokuratorskie. Wizytował podległe sobie urzędy prokuratorskie w okręgu. Urzędy prokuratorskie powołano do ścigania przestępstw oraz czuwania nad praworządnym wymiarem sprawiedliwości. Przeprowadzały dochodzenia prokuratorskie lub policyjne w zakresie przestępstw szpiegowskich, policyjnych, prasowych, karnych i karno-skarbowych.

baza danych IZA