1. Organizacja sieci pocztowej (11j.a.): instrukcje, regulaminy urzędu, podziały czynności, spisy agencji i urzędów, przesyłki zagraniczne 2. Organizacja urzędów pocztowych (9 j.a.): plany wymiany poczty w kraju i zagranicą, rozkłady jazdy autobusów, pociągów, lotów samolotów, organizowanie konwoju zbrojnego 3. Materiały statystyczne i pokontrolne (2 j.a.): dane statystyczne o ruchu telekomunikacyjnym, kontrole ambulansów, zestawienie rentowności 4. Defraudacje (2 j.a.): fałszerstwa książeczek oszczędnościowych, nadużycia pracowników poczty 5. Skargi i zażalenia (1 j.a.) 6. Debity, konfiskaty i komunikaty prasowe (1937-1939) (2 j.a.): wykazy skonfiskowanych druków, biuletyny prasowe 7. Akta osobowe urzędników pocztowych (3300 j.a.)

W 1850 r. powołano w Bydgoszczy jedną z 26 okręgowych dyrekcji pocztowych. Dyrekcjom okręgowym podlegały urzędy pocztowe i agencje pocztowe. W 1920 r. teren działania Dyrekcji Poczt w Bydgoszczy był ograniczony do powiatów: bydgoskiego, części inowrocławskiego, chodzieskiego, wyrzyskiego, sępoleńskiego, tucholskiego, chojnickiego, toruńskiego, brodnickiego i działdowskiego. W październiku 1921 r., po zlikwidowaniu Dyrekcji Poczt i Telegrafów na Pomorze z siedzibą w Gdańsku, rozszerzono teren jej działalności na pozostałe powiaty województwa pomorskiego. W 1939 r. Dyrekcji w Bydgoszczy podlegało 6 rejonów: Bydgoszcz, Gdynia, Grudziądz, Starogard, Toruń, Włocławek oraz 25 obwodów. Do kompetencji dyrekcji poczty należały wszelkie sprawy związane z zarządem pocztowym, w tym: organizacja wymiany pocztowej wewnętrznej i zagranicznej, rozbudowa i konserwacja urządzeń telegraficznych i telefonicznych, ustalanie opłat pocztowych, nadzór i kontrola placówek terenowych.