Rejestry (odpisy sądowe) urodzeń, małżeństw, zgonów 1794-1874, sygn. 1-2.

Na terenie państwa pruskiego wraz z wprowadzeniem powszechnego prawa krajowego (1 czerwca 1794 r.) kościelne księgi metrykalne uzyskały statusy rejestrów stanu cywilnego. Duchowni ewangeliccy i katoliccy sprawujący funkcje urzędników stanu cywilnego prowadzili rejestry urodzeń, małżeństw i zgonów. Nadzór i kontrolę nad tą sferą działalności duchownych sprawowała właściwa terytorialnie rejencja. Szczegółowe przepisy dotyczące rejestracji urodzeń, małżeństw i zgonów podano w „Allgemeines Landrecht für Preussischen Staaten”, Th. II, Tit. 11 § 435-505, Berlin 1821. Zgodnie z tymi przepisami np. urodzenie dziecka należało zgłosić przed upływem 6 tygodni od przyjścia na świat, ślub miał być zawierany w parafii narzeczonej. Do rejestracji faktów dotyczących stanu cywilnego wojskowych i ich najbliższych zobowiązano kapelanów z parafii garnizonowych. W parafiach ewangelickich księgi metrykalne prowadzone były w dwóch egzemplarzach. Proboszczowie lub upoważnieni zastępcy dokonywali wpisów do księgi głównej, natomiast niżsi urzędnicy kościelni przygotowywali duplikaty, które po uwierzytelnieniu przekazywane były corocznie do odpowiedniego terytorialnie sądu. Z dniem 1 października 1874 r. na terenie Prus Zachodnich weszła w życie ustawa o urzędach stanu cywilnego. Tym samym rejestry prowadzone przez parafie straciły moc prawną i miały charakter wewnątrzkościelny. Zachowane akta obejmują odpisy sądowe rejestrów urodzeń, małżeństw i zgonów z terenu parafii ewangelickiej Kaczynos (Katznase). (Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. K. Szyszkiewicz, Gdańsk 1973).

Zmikrofilmowano j.a. o sygn. 1-2; wynik skontrum ( 1995-97): 2 j.a. = 0,09 mb.