Regulacje dotyczące poboru do Armii Polskiej w Kanadzie sygn. 1-2, korespondencja sygn. 3, działalność kwatermistrzowska sygn. 4, dochodzenie należności od dezerterów i osób zwolnionych z Armii Polskiej sygn. 5-6, transport żołnierzy do Wielkiej Brytanii sygn. 7, demobilizacja żołnierzy po wojnie sygn. 8, Ośrodek Rekrutacyjny w Windsor – rozkazy dzienne, korespondencja, raport o stanie sygn. 9-13, Obóz w Owend Sound – rozkazy dzienne sygn. 14-15, formularze doświadczenia zawodowego i wykształcenia sygn. 16, karty rejestracyjne i świadectwa badań medycznych poborowych sygn. 17, karty ewidencyjne żołnierzy sygn. 18-38, szkoła lotnicza w Malton sygn. 39, kopie dokumentów sygn. 40, plakat werbunkowy sygn. 41.

Zabiegi dyplomatyczne zmierzające do zorganizowania na terenie Kanady rekrutacji obywateli polskich zostały podjęte już w 1939 roku przez ówczesnego konsula Jana Pawlicę, skończyły się jednak one niepowodzeniem. Dopiero w styczniu 1940 r. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Kanady poinformowało, że nie ma nic naprzeciw rekrutacjim jednak nie będzie ponosić żadnych kosztów związanych z tą akcją. W lipcu 1940 r. przybyła zatem do Kanady Polska Misja Wojskowa na czele z płk. Franciszkiem Rola-Arciszewskim. Porozumienie między strona polską a kanadyjską w sprawie utworzenia polskich sił zbrojnych, nastąpiło dokładnie 24 lutego 1941 r. i zawierało szczegółowe warunki zaciągu. Obóz Rekrutacyjny został założony w Windsor, tuż przy granicy ze Stanami Zjednoczonymi i rozpoczął działalność w maju 1941 r. Obóz Szkoleniowy powstał natomiast w miejscowości Owen Sound, na północny-zachód od Toronto. Dowódcą Polskich Sił Zbrojnych w Kandzie został gen. Bronisław Duch, który przybył do Kanady w lipcu 1941 r. a szefem Misji Wojskowej został płk. Stefan Sznuk, dotychczasowy szef Misji Lotniczej. Już w maju 1942 r. Polska Misja Wojskowa w Kanadzie została zlikwidowana. Jej agendy przejął płk. S. Sznuk, który dalej prowadził rekrutację tylko do lotnictwa. Obóz rekrutacyjny w Windsor zamknieto w marcu 1943 r. pozostawiając na miejscu kilku oficerów i szeregowych celem przeprowadzenia likwidacji. Ostateczna likwidacja Obozu nastąpiła 20 maja 1944 r. do Wojska Polskiego w Kanadzie zgłosiło się około 1250 ochotników, w większości obywateli amerykańskich.