1. sesje gromadzkiej rady narodowej (sygn. 1-18, 41-52); 2. komisje gromadzkiej rady narodowej (sygn. 63-86); 3. posiedzenia prezydium gromadzkiej rady narodowej (sygn. 19-33, 92-103); 4. zebrania wiejskie, sołtysi (sygn. 104-119, 173); 5. plany gospodarcze (sygn. 123-125); 6. sprawozdania gospodarcze (sygn. 126-128); 7. kontrole i inspekcje zewnętrzne (sygn. 129-137); 8. mienie gromadzkie (sygn. 140-141, 161-163, 166); 9. budżet i jego wykonanie (sygn. 142-160); 10. akty normatywne organów nadrzędnych (sygn. 34-38, 171); 11. wybory do Sejmu i rad narodowych (sygn. 39); 12. spotkania posłów i radnych z wyborcami (sygn. 53); 13. sprawy organizacyjne biura GRN (sygn. 40, 120-122); 14. organizacje społeczno-polityczne (sygn. 54-62, 87-91, 169); 15. personel (sygn. 138-139); 16. sprawy kultury, oświaty i zdrowia (sygn. 164-165); 17. przemysł i handel (sygn. 167); 18. bezpieczeństwo i porządek publiczny (sygn. 168, 160); 19. sprawy karno-administracyjne (sygn. 172)

Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Czerniczynie, powiat hrubieszowski, województwo lubelskie, zostało powołane w 1954 r., uchwałą nr 8 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 5 października 1954 r. Likwidacja gromady nastąpiła z dniem 1 stycznia 1973 r., na podstawie uchwały nr XXI/92/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 5 grudnia 1972 r. Siedziba gromadzkiej rady narodowej mieściła się w Czerniczynie. Status prawny – administracja ogólna. W myśl Konstytucji PRL rady narodowe były terenowymi organami władzy państwowej w województwach, powiatach, miastach, dzielnicach większych miast i gromadach. Do zadań, wg ustawy, każdej rady narodowej należało dbanie o utrzymanie porządku publicznego, czuwanie nad przestrzeganiem praworządności, ochrona własności społecznej, zabezpieczenie praw obywateli. Jednocześnie każda rada narodowa miała wykorzystać wszelkie zasoby i możliwości terenu w celu polepszenia warunków gospodarczych, zaopatrzenia i usług, rozbudowywać instytucje i urządzenia komunalne, oświatowe, kulturalne i sanitarne.