Księgi radzieckie i wójtowsko-ławnicze, 1572-1827, 6 j.a. Akta Magistratu miasta Piaski, 1844-1865, 2 j.a.

Miasto prywatne lokowane na gruntach wsi Pogorzały Staw i Giełczew. Prawa miejskie otrzymało prawdopodobnie w 1456 r. Właścicielami Piask byli: Janusz Swyrczowski, Paweł Troszczek, Mikołaj Starorzecki, Orzechowscy, Suchodolscy, Ignacy Szlubowski, Józef Bobrowski. Ustrój miasta opierał się na prawie magdeburskim. Ze względu na fakt, że było to miasto prywatne decydujący głos w sprawach ustawodawczo-administracyjnych należał do właściciela miasta. Na czele 4-osobowej rady stał burmistrz. Racjów wybierano na okres jednego roku, z których każdy przed jeden kwartał pełnił urząd burmistrza. Funkcje sądownicze sprawował wójt wraz z 7 ławnikami. Ławnicy wybierani byli na roczną kadencję. Władze miejskie wybierano na podstawie przepisów prawa niemieckiego jeszcze w okresie Księstwa Warszawskiego. W okresie Królestwa Polskiego organizację władz miejskich określały postanowienia namiestnika z 3 II 1816 r. oraz reskrypt Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji z 11 III 1818 r.

1 j.a. akt m. Piask dot. praw i przywilejów miejskich [1820-1861] znajduje się w Bibl. Łopacińskiego w Lublinie [nr 1906]