Księgi zapisów wieczystych i czasowych, wyroków, 1767-1817, 9 j.a.

Tarnogóra miasto królewskie. Lokowane na gruntach wsi Ostrzyca i Izbica jako Nowy Tarnów. Prawa miejskie otrzymała w 1540 r. Ustrój miasta opierał się na prawie magdeburskim. Władzę w mieście sprawował wójt dziedziczny w imieniu właściciela czyli króla. Czuwanie nad porządkiem i bezpieczeństwem mieszkańców należało do głównych obowiązków rady miejskiej. Na czele rady stał burmistrz. Rajców, z których każdy przed jeden kwartał pełnił urząd burmistrza, wybierano na okres jednego roku. Funkcje sądownicze sprawował wójt wraz z ławnikami. Ławnicy wybierani byli na roczną kadencję. Władze miejskie wybierano na podstawie przepisów prawa niemieckiego jeszcze w okresie Księstwa Warszawskiego. W okresie Królestwa Polskiego organizację władz miejskich określały postanowienia namiestnika z 3 II 1816 r. oraz reskrypt Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji z 11 III 1818 r. Postanowieniem Komitetu Urządzającego w Królestwie Polskim w 1869 r. zamienione na osadę. Status prawny – administracja ogólna – akta miast i administracja miejska.

nr mikrofilmów: 110901-110909