Karta A - 103 j.a., m.in.: Sumariusz dokumentów, spis akt, 1838-1942, 2 j.a. Tytuły prawne, 1772-1919, 10 j.a. Akta administracyjno-gospodarcze, 1808-1919, 69 j.a. Akta osobiste i rodzinne, 1838-1839, 11 j.a. Karta B: spis roboczy nr 1 - dokumentacja fotograficzna, 1857-1935, 14 j.a.; spis roboczy nr 2- dokumentacja aktowa, 1903, 1928, 1935, 3 j.a.

Od pocz. XV w. dobra należały do Kryńskich, w XVII w. do Leszczyńskich. W 1693 r. nabył je Ludwik Pociej a w 1746 r. Jerzy Flemming. Odziedziczyła je jego córka Izabella Czartoryska i przekazała córce, żonie ordynata Stanisława Zamoyskiego. Odkupił je w 1818 r. po krótkim okresie posiadania od Stanisława Nowakowskiego. W 1837 r. dobra włodawskie otrzymał syn ordynata August Zamoyski (1811-1889), a w 1883 r. z kolei jego syn August Adam (1856-1917) i jego żona Róża z Zamoyskich (1862-1952). Od 1918 r. prawdopodobnie do pocz. l 40. należały do ich syna Konstantego Zamoyskiego i jego żony Natalii z Lubomirskich. Skład dóbr zmieniał się, m.in. w 1866 r. wyłączone zostało z nich miasto Włodawa i miasteczko Orchówek. W 1871 r. obejmowały następujące folwarki: Różanka, Augustów, Stawki, Suszno, Karolówka, Gucin, Dobropol, Adamki, Tomaszpol, Adampol, Połód, Zosiny, Kapłonosy, Wyryki, Marysin, Elizin, Suchawa, Okuninka, Irkuck, w ówczesnej guberni siedleckiej. Niewielka część dóbr znajdowała się poza granicami Królestwa Polskiego. Administracja dóbr włodawskich podlegała do ok. 1848 r. Kancelarii Centralnej Dóbr i Lasów hr. Zamoyskich w Warszawie, następnie Kancelarii Głównej Dóbr i Interesów hr. Augusta Zamoyskiego. Centrum dóbr był pałac w Różance spalony w czasie I wojny, a od ok. 1920 r. Włodawa. W miejscowościach tych kolejno mieściła się Kancelaria Zarządu Dóbr i Kasa. Nową siedzibę Zamoyscy wybudowali w Adamowie.