1. Okres staropolski (42 j.a.) 1.1. Dokumenty (32 j.a.) 1424-1729 (sygn. I/1-I/31, I/42) 1.2. Lustracja starostwa rogozińskiego (1 j.a.) 1661 (sygn. I/32) 1.3. Księgi radzieckie (2 j.a.) 1775-1806 (sygn. I/33-I/34) 1.4. Sprawy procesowe miasta ze starostą i innymi osobami (7 j.a.) 1530-1775 (sygn. I/35-I/41, I/2795) 2. XIX - XX w. (2846 j.a.) 2.1.Okres zaboru pruskiego /1716/ 1791-1930 (sygn. 1-1713, 2797, 2805-2812, 2826-2833, 2839-2845) 2.2. Okres międzywojenny /1869/ 1916-1939 (sygn. 1714-2630, 2750-2752, 2796, 2798-2804, 2813-2825, 2846) 2.3. Okres okupacji 1939-1944 (sygn. 2631-2672, 2834-2838) 2.4. Okres Polski Ludowej 1945-1951 (sygn. 2673-2749)

Rogoźno - miasto królewskie, lokacja w 1280 r. W 1794 roku nastąpiło połączenie Starego i Nowego Rogoźna, to jest wybór jednych władz miejskich dla obu miast i ustalenie dla nich jednego budżetu gospodarczego. W okresie zaboru pruskiego (1793–1918) miasto Rogoźno otrzymało ustrój magistracki, obowiązujący w miastach państwa pruskiego i przechodziło wszystkie przemiany ustrojowe podobnie, jak inne miasta wielkopolskie. Pruską ordynację miejską Rogoźno przyjęło w 1831.17.III, rozszerzoną w 1853.3.V z dalszymi jej uzupełnieniami z późniejszych lat. Władze miejskie stanowiła rada miejska jako organ nadzorczy i kontrolujący, i magistrat - jako władza wykonawcza. Rada Miejska początkowo licząca 4 członków po roku 1853 rozszerzyła swój zespół radnych do 15 osób. Prace jej koncentrowały się w komisjach, które powoływano w zależności od potrzeb. Zwykle urzędowało ich od 8 do 11. Magistrat jako władza wykonawcza składał się z burmistrza, 4 ławników i z urzędników – sekretarza, skarbnika i z pomocniczych sił biurowych. Wykonalność zarządzeń miejskich i państwowych poruczonych miastu nadzorowała policja. Obywatelem miejskim, zgodnie z założeniami burżuazyjnego ustawodawstwa pruskiego, mógł zostać mieszkaniec posiadający nieruchomość na terenie miasta o wartości co najmniej 300 talarów, względnie – posiadający dochody roczne w wysokości przynajmniej 200 talarów. Pruski ustrój administracyjny w zasadniczym swym zrębie obowiązywał w Rogoźnie do 1936 roku. Z dniem 1 IV 1936 roku wprowadzono w Rogoźnie nowy podział czynności między 5 referatów, obsługiwanych przez urzędników o określonym zakresie kompetencji. Nazwa urzędu zmieniła się na “Zarząd Miejski miasta Rogoźna”. W okresie okupacji hitlerowskiej miasto Rogoźno tworzyło okręg administracyjny z komisarzem urzędowym (Amtskommissar) na czele, podległym landratowi. Po 1942 roku władzę wykonawczą w Rogoźnie sprawował burmistrz (Bürgermeister) wraz z podległymi mu urzędnikami, wykonującymi zarządzenia landrata i hitlerowskich władz partyjnych. Po wyzwoleniu Rogoźna spod władzy okupacyjnej przystąpiono w lutym 1945 roku do organizowania polskich władz miejskich. Nawiązując do ustroju przedwojennego miast, wybrano Zarząd Miejski z burmistrzem na czele jako władzę wykonawczą i powołano Miejską Radę Narodową, która pierwsze swoje posiedzenie odbyła 5 III 1945 roku. Była ona organem kontrolno–uchwałodawczym, posiadającym własne Prezydium jako organ wykonawczy. Miejska Rada Narodowa pracowała w komisjach stałych i powoływanych w zależności od potrzeb. W skład ich wchodzili obok radnych także przedstawiciele społeczeństwa i specjaliści. Podstawą prawną tego ustroju miasta była ustawa z 11 IX 1944 roku o organach i zakresie działania rad narodowych oraz dekret PKWN z 23 XI 1944 roku o organizacji i zakresie działalności samorządu terytorialnego. Ta dwutorowość władzy w mieście istniała do ukazania się ustawy z 20 III 1950 roku o organach jednolitej władzy terenowej. Odkąd władzę wykonawczą w mieście przejęło Prezydium Miejskiej Rady Narodowej, przestał urzędować dawny Zarząd Miejski Rogoźna. Miejska Rada Narodowa i jej Prezydium zostały poddane organom wyższego szczebla Rady Narodowej, to jest Powiatowej Radzie Narodowej i jej Prezydium w Obornikach. Uległ więc likwidacji dawny samorząd miejski zastąpiony systemem centralizacji władzy terenowej. Bliższe dane o organizacji tej władzy w miastach znajdzie badacz we wstępie do zespołu akt miasta Buku i miasta Kalisza. Pod względem gospodarczym miasto Rogoźno rozwijało się pomyślnie. Mieszkańcy Rogoźna, których liczba stale wzrastała, w XIX i XX wieku, zajmowali się rzemiosłem, handlem i rolnictwem. Wielkie przemiany gospodarcze i rozwój miast wielkopolskich po drugiej wojnie światowej zaznaczył się również w Rogoźnie w formie wzrostu i rozbudowy przemysłu miejscowego. [Na podst. wstępu do inwentarza K. Chojnackiej]

W zespole zmikrofilmowano 10 j.a. o sygn.: I32-I41 (nr O: 69323-69332)