Podział na serie i podserie: 01 Konferencje zakładowe PZPR, daty skrajne 1975-1986, 1 j.a., sygn.: 1, zawartość: protokoły konferencji zakładowych (sprawozdawczo-wyborczych, sprawozdawczych) z załącznikami, m.in. referaty wprowadzające, sprawozdania z działalności komitetu zakładowego; 02 Plenum Komitetu Zakładowego PZPR, daty skrajne 1975-1981, 1 j.a., sygn.: 2, zawartość: protokoły posiedzeń plenarnych z załącznikami, plany pracy, programy działania; 03 Sprawozdania statystyczne (ankiety) o stanie partii, daty skrajne 1975-1983, 1 j.a., sygn.: 3, zawartość: ankiety (sprawozdania) statystyczne o członkach i kandydatach partii.

Zakładowe organizacje partyjne PZPR posiadały jedno-, dwu- lub trzystopniową strukturę organizacyjną, którą tworzyły odpowiednio: podstawowe organizacje partyjne (w organizacjach zakładowych liczących minimum 3 członków PZPR, a w latach 1959-1986 5 członków partii), podstawowe organizacje partyjne z podległymi oddziałowymi organizacjami partyjnymi (w organizacjach zakładowych liczących powyżej 100 członków) ewentualnie komitet zakładowy z podległymi oddziałowymi organizacjami partyjnymi (w organizacjach zakładowych liczących od 100 do 400 członków) oraz komitet zakładowy z podległymi podstawowymi i oddziałowymi organizacjami partyjnymi (w dużych organizacjach, gdzie liczba członków partii przekraczała 400, do 1959 r. 500 członków). Z chwilą powołania województwa konińskiego, w połowie 1975 r. utworzono Urząd Wojewódzki w Koninie, a w ślad za tym posiadającą dwustopniową strukturę organizacyjną zakładową organizację partyjną PZPR. Na czele organizacji stał Komitet Zakładowy PZPR, któremu podlegały oddziałowe organizacje partyjne. Organizacja zakładowa przez cały okres działania podlegała Komitetowi Miejskiemu PZPR w Koninie, a na wyższym szczeblu Komitetowi Wojewódzkiemu PZPR w Koninie. Władzami statutowymi zakładowych organizacji partyjnych były: konferencja zakładowa, Komitet Zakładowy PZPR oraz jego Egzekutywa. Na czele Komitetu Zakładowego PZPR stał I Sekretarz. Organami pomocniczymi komitetu były komisje i zespoły problemowe. Funkcje kontrolne w zakładowej organizacji partyjnej pełniły: Zakładowa Komisja Rewizyjna PZPR i Zakładowa Komisja Kontroli Partyjnej PZPR, od 1986 r. połączone w Zakładową Komisję Kontrolno-Rewizyjną PZPR, przy czym komisje te powoływały większe organizacje partyjne. W mniejszych organizacjach funkcje komisji rewizyjnych i kontroli partyjnej pełniły z reguły komisje instancji nadrzędnej (powiatowa, miejska). Komitetowi Zakładowemu PZPR podlegały oddziałowe organizacje partyjne, których najwyższą władzą było ogólne zebranie wszystkich członków i kandydatów partii. Mniej liczne oddziałowe organizacje partyjne wybierały I i II Sekretarza, a liczące więcej członków również Egzekutywę. Częścią organiczną oddziałowych organizacji partyjnych były stanowiące najniższe ogniwo organizacyjne zakładowej organizacji PZPR grupy partyjne, tworzone z reguły w najmniejszych jednostkach produkcyjnych i organizacyjnych przedsiębiorstwa (np. oddział, brygada, zmiana). W celu realizacji zadań związanych z organizowaniem szkoleń i innych form kształcenia politycznego dla zakładowego aktywu partyjnego większe zakładowe organizacje partyjne mogły powoływać Zakładowe Ośrodki Pracy Ideowo-Wychowawczej. Zakładowa organizacja partyjna i Komitet Zakładowy PZPR w Urzędzie Wojewódzkim w Koninie zlikwidowane zostały w konsekwencji przemian ustrojowych i politycznych zachodzących w Polsce, po rozwiązaniu PZPR w styczniu 1990 r. (na XI Zjeździe Partii).

Zespól zatwierdzony przez Komisję Metodyczną w dniu 07.06.2006 r.