Księgi aktów notarialnych z 1811-1814 r., (sygn. 1-4) Repertorium wraz ze skorowidzem z 1811-1814 r., (sygn. 5).

Notariusz Erazm Łuniewski prowadził kancelarię notarialną przy Sądzie Pokoju powiatu tarnogrodzkiego departamentu lubelskiego. Nosił on tytuł Jego Królewskiej Mości Notariusz Publiczny Księstwa Warszawskiego Powiatu Tarnogrodzkiego Departamentu Lubelskiego, następnie Królewsko-Książęcy Notariusz Publiczny Powiatu Tarnogrodzkiego w Biłgoraju, od 5 XI 1813 r. występował jako Notariusz Publiczny [Powiatu Tarnogrodzkiego] w mieście Biłgoraju, był jednocześnie Konserwatorem [Hipotek] Powiatu Tarnogrodzkiego w Biłgoraju. Kancelaria istniała w latach 1811-1814, pierwszy akt notarialny został spisany 16 VI 1811 r., a ostatni 25 VIII 1814 r. Siedziba kancelarii mieściła się początkowo w Tarnogrodzie pod nr 47, a następnie w Biłgoraju pod nr 424. Status prawny - instytucja wymiaru sprawiedliwości - notariat. Notariusz był funkcjonariuszem publicznym mianowanym dożywotnio przez króla, działającym jako osoba zaufania publicznego, powołanym do spisywania i przyjmowania aktów i kontraktów, którym strony powinny lub chciały nadać formę notarialną, a także uwierzytelniania i poświadczania dokumentów. Nadzór nad notariuszem sprawował sędzia wydziału hipotecznego Sądu Pokoju powiatu tarnogrodzkiego. Zakres właściwości terytorialnej obejmował powiat tarnogrodzki departamentu lubelskiego.