Księgi aktów notarialnych, 1810-1822, sygn. 1-12 Repertorium, 1810-1822, 13 j.a.

Notariusz Florentyn Jan Górski prowadził kancelarię przy Trybunale Cywilnym (w 1810 r. jeszcze przy Archiwum Akt Grodzkich i Ziemskich Lubelskich) jako notariusz departamentu (od 1816 r. województwa) lubelskiego w latach 1810-1822 w oparciu o przepisy ustawy notarialnej z 1808 r. (PCKP, t. 2, s. 857-912) i ustawy o hipotece z 1818 r. (PCKP, t. 2, s. 4-159). Siedziba kancelarii mieściła się w Lublinie. Status prawny – instytucja wymiaru sprawiedliwości – notariat. Notariusz był funkcjonariuszem publicznym mianowanym przez króla, działającym jako osoba zaufania publicznego, powołanym do spisywania i przyjmowania aktów i kontraktów, którym strony powinny lub chciały nadać formę notarialną, a także uwierzytelniania i poświadczania dokumentów. Zakres właściwości terytorialnej obejmował miasto Lublin i departament (województwo) lubelski(e).