Akta metrykalne Parafii Rzymskokatolickiej w Mstowie z lat 1615 - 1677 w tym: akta chrztów; Akta stanu cywilnego gminy Mstów z lat 1808 - 1825 w tym: akta urodzeń, małżeństw i zgonów, zapowiedzi, akta zbiorowe (alegata); Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej w Mstowie z lat 1826 - 1918, w tym: wtóropisy akt urodzeń, małżeństw i zgonów, akta zbiorowe (alegata).

Obowiązek systematycznego prowadzenia ksiąg metrykalnych we wszystkich parafiach rzymskokatolickich wprowadził w 1563 roku sobór trydencki. Rodzaj i sposób prowadzenia przez księży akt metrykalnych uściślił wydany w 1614 roku Rytuał Rzymski. Zgodnie z jego zapisami parafie miały rejestrować w odrębnych księgach: chrzty, bierzmowania, śluby i zgony oraz dodatkowo sporządzać wykazy wiernych tzw. "status animarum". Na ziemiach polskich akta metrykalne rozpowszechniły się wraz z przyjęciem na synodach prowincjonalnych postanowień soboru trydenckiego. Proces ten rozpoczęty w 1577 roku zakończony został w 1607 roku na synodzie w Piotrkowie Trybunalskim, podczas którego potwierdzono obowiązek spisywania metryk ochrzczonych, bierzmowanych, zaślubionych, ustalając jednocześnie formularz poszczególnych rodzajów akt. Rytuał Piotrkowski z 1631 roku nakładał dodatkowo na polskie duchowieństwo obowiązek prowadzenia ksiąg zgonów. W przypadku Parafii Rzymskokatolickiej w Mstowie z okresu staropolskiego zachowało się tylko kilka ksiąg metrykalnych. Nie jest możliwe ustalenie dokładnej daty rozpoczęcia rejestracji akt metrykalnych w Mstowie. Najstarsza zachowana jednostka zawierająca metryki chrztów z lat 1615- 1677 znajduje się obecnie w AP Częstochowa. W Archiwum Diecezjalnym w Częstochowie przechowywane są 3 księgi chrztów z lat 1787 - 1808, księga akt ślubów z lat 1790 - 1812 oraz 2 księgi akt zgonów z lat 1752 - 1776 i 1790 - 1812. Nadmieniona wyżej księga chrztów z lat 1615 - 1677 obejmuje wpisy z miejscowości: Mstów, Wancerzów, Kłobukowice, Skrzydłów, Skrzydłówek, Łuszczyn, Krasice, Zawada, Małusy Małe, Małusy Duże, Brzyszów, Srocko, Mirów, Kuchary, Jaskrów, Rędziny, Konin, Rudniki, Mokrzesz. Zasadnicze zmiany w sposobie rejestracji akt metrykalnych związane były z przyjęciem w Księstwie Warszawskim, w granicach którego znalazł się Mstów, francuskiego ustawodawstwa cywilnego. Obowiązujący w Księstwie Warszawskim od dnia 1 maja 1808 roku Kodeks Cywilny Napoleona wprowadził świecką niezależna od wyznania, rejestrację aktów stanu cywilnego. Urzędnikami stanu cywilnego pozostali jednak duchowni. Prowadzili oni trzy odrębne księgi, nazywane również rejestrami, przeznaczone do zapisu akt urodzeń, małżeństw i zgonów. Po upływie roku kalendarzowego poszczególne księgi zamykano i zakładano nowe. Oprócz wspomnianych wyżej rejestrów urzędnicy stanu cywilnego gromadzili tak zwane alegata (inne nazwy to aneksy, akta zbiorowe) składające się z dokumentacji potwierdzającej zdolność prawną danej osoby do zawarcia małżeństwa. Kontroli sposobu prowadzenia akt stanu cywilnego dokonywali sędziowie sądów pokoju lub ich zastępcy. Od 1826 roku zasady sporządzania akt stanu cywilnego regulował Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego. Przywrócił on wyznaniowy charakter rejestracji akt metrykalnych. Duchowni wyznań chrześcijańskich spisywali dwa egzemplarze metryk. Pierwszy z nich wpisywany do ksiąg zwanych unikatem pozostawał w parafii i przeznaczony był dla potrzeb kościoła. Unikat prowadzono w trzech seriach. Odrębnie rejestrowano w nich akta urodzeń, małżeństw i zgonów. Każda z wspomnianych ksiąg wykorzystywana była przez kilka lat, aż do chwili zapisania wszystkich kart. Drugi egzemplarz aktów, zwany duplikatem (wtóropisem), przekazywany był do archiwów wydziałów hipotecznych przy właściwych sądach i miał służyć władzom świeckim. Duplikat stanowiła jedna księga podzielona na trzy części tj. na akta urodzeń, małżeństw i zgonów, która zamykana była upływie roku kalendarzowego. Nadzór nad prowadzeniem ksiąg metrykalnych w parafiach rzymskokatolickich sprawowali dziekani. Sprawdzali oni numeracje kart, pieczętowali księgi, kontrolowali również zgodność zapisów unikatów i duplikatów. W księgach metrykalnych Parafii Rzymskokatolickiej w Mstowie zamieszczano wpisy dotyczące osób zamieszkałych w miejscowościach: Mstów, Adamów , Brzyszów, Cegielnia, Chmielarze, Jaskrów, Kłobukowice, Konin, Krasice, Kuchary, Latosówka, Łuszczyn, Małusy Małe, Małusy Wielkie, Podlesie, Rajsko, Siedlec, Skrzydłów, Skrzydłówek, Srocka, Trząska, Wacławów, Wancerzów, Zawada. Odrębne akta metrykalne posiadała, istniejaca od 1624 roku filia parafii w Rędzinach. Sporadycznie jednak w księgach metrykalnych Mstowa odnotowywano akta z Rędzin, i sąsiednich miejscowości, takich jak: Mirów, Rudniki, Rząsawy. Przedstawione powyżej zasady rejestracji akt stanu cywilnego z niewielkimi tylko modyfikacjami obowiązywały na terenach należących do zaboru rosyjskiego do 1945 roku. Z dniem 1 stycznia 1946 roku utworzono, na podstawie przepisów dekretu Rady Ministrów z dnia 25 września 1945 roku Prawo o aktach stanu cywilnego, państwowe urzędy stanu cywilnego.

Wstęp i inwentarz sporządził Przemysław Snoch (2004). Uzupełnienia Michał Mszyca (2014) i Aleksandra Grzegorczyk (2020)