Seria 1 – Akta ogólne – listy kandydatów, księgi uczniów, protokoły z egzaminów na czeladnika, księgi cenzur (1919 – 1949), sygn. 1 – 26; Seria 2 – Akta nauczycieli (1940), sygn. 27; Seria 3 – Akta uczniów: Podseria 1 - Miejska Szkoła Rzemiosł im. Jana Kilińskiego w Radomiu (1919-1930), sygn. 28 – 712; Podseria 2 - Miejska Szkoła Rzemieślniczo-Przemysłowa im. Jana Kilińskiego w Radomiu (1923-1944), sygn. 713 – 2097; Podseria 3 - Prywatne Męskie 3-letnie Gimnazjum Mechaniczne im. Jana Kilińskiego Towarzystwa Popierania Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej w Radomiu (1938-1943), sygn. 2098 – 2288; Podseria 4 - Trzyletnia Szkoła Rzemieślnicza Przemysłu Metalowego w Radomiu (1940-1943), sygn. 2289 – 2361; Podseria 5 - Miejskie Gimnazjum Mechaniczne im. Jana Kilińskiego w Radomiu (1945-1947), sygn. 2362 – 2402; Podseria 6 - 3-letnie Państwowe Gimnazjum Mechaniczne im. Jana Kilińskiego (1947-1951), sygn. 2403 - 2485.

Szkoła Rzemieślnicza w Radomiu powstała w 1902 roku za zgodą władz rosyjskich. Pierwszym dyrektorem został Michał Tałykin. Szkoła kształciła uczniów w zawodach: ślusarza, stolarza i odlewnika. Nauka trwała trzy lata, program nauczania poza nauką rzemiosła obejmował: religię, język rosyjski, arytmetykę, rachunkowość, geometrię, podstawy fizyki, technologię drewna i metali, rysunek techniczny. W 1904 roku Ministerstwo Oświaty wydało zgodę na budowę gmachu przy ul. Wysokiej (obecnie ul. 25 Czerwca). W dniu 1 września 1906 roku prace przy budowie Szkoły Rzemieślniczej ukończono i gmach został oddany do użytku. W latach I wojny szkoła nie działała w jej budynku dwukrotnie stacjonowały wojska państw centralnych dokonując jego dewastacji. Po opuszczeniu Radomia przez wojska i władze okupacyjne austriackie Magistrat Miasta Radomia przystąpił do działania – zabezpieczono inwentarz pozostały po przedwojennej szkole, wyremontowano budynek. Rada Miejska w styczniu 1919 roku na nadzwyczajnym posiedzeniu zatwierdziła budżet Szkoły. W pierwszych dniach lutego uczniowie rozpoczęli zajęcia. Dyrektorem reaktywowanej placówki został zasłużony pedagog Michał Korolec. W setną rocznicę śmierci Jana Kilińskiego 02.02.1919 roku Szkole nadano jego imię. Nazwa jakiej od tego czasu używała szkoła brzmiała: Miejska Szkoła Rzemiosł im. Jana Kilińskiego. Nauka w szkole była odpłatna. Władze miejskie przewidywały że, w szkole pobierało będzie naukę 140 uczniów w 3 specjalnościach (ślusarskiej, stolarskiej i odlewniczej) oraz oddziale przygotowawczym. Ponadto przewidziano w szkole naukę uczniów z rzemiosła od majstrów i kursy rzemieślnicze ze szkoły niedzielno-wieczorowej. Kurs nauki był 3-letni w dwóch ciągach klas. Po ukończeniu szkoły uczniowie zdawali egzamin czeladniczy przed komisją zorganizowaną przy szkole. Praktyczna nauka zawodu odbywała się na dwie zmiany. Pierwsi absolwenci opuścili szkolę w 1922 roku. W roku szkolnym 1926/27 Miejska Szkoła Rzemiosł zmieniła nazwę na: Miejska Szkoła Rzemieślniczo-Przemysłowa im. J. Kilińskiego. Wyłącznym właścicielem szkoły do września 1932 roku był Magistrat Miasta Radomia. W 1931 roku Komisaryczny Zarząd Miasta podjął decyzję o likwidacji Miejskiej Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej. W roku szkolnym 1931/32 nie przeprowadzono naboru do klas pierwszych. W 1932 roku dla ratowania szkoły powstało Towarzystwo Popierania Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej, które zaskarżyło do Sądu Najwyższego decyzję władz miejskich. Sąd zadecydował, że szkoła ma nadal funkcjonować. Właścicielem szkoły zgodnie z uchwałą Rady Przybocznej przy Tymczasowym Kierowniku Zarządu Miasta z 6 grudnia 1933 o przekazaniu szkoły zostało Towarzystwo Popierania Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej im. Jana Kilińskiego (głównym udziałowcem Towarzystwa był nadal Magistrat Radomia). W 1938 roku nastąpiła reorganizacja szkolnictwa zawodowego. Szkoła została przemianowana na Prywatne Męskie 3-letnie Gimnazjum Mechaniczne im. J. Kilińskiego Towarzystwa Popierania Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej. Wybuch II wojny światowej i lata okupacji przerywają normalne funkcjonowanie szkoły. Władze niemieckie przejęły budynek, ale w grudniu 1939 roku zezwoliły na uruchomienie warsztatów. Pracownicy szkoły sprzed września 1939 roku podjęli tu pracę jako robotnicy. W kwietniu 1940 roku władze okupacyjne zezwoliły na otwarcie Trzyletniej Szkoły Rzemieślniczej Przemysłu Metalowego. Szkoła funkcjonowała do sierpnia 1941 roku, kiedy to została zamknięta, a jej cały majątek skonfiskowany. Po opuszczeniu Radomia przez Niemców, już wiosną 1945 r. władze miasta uruchomiły Miejskie Gimnazjum Mechaniczne im. Jana Kilińskiego. W roku szkolnym 1947/48 szkoła przeszła pod nadzór pedagogiczny i administracyjny Ministerstwa Oświaty i otrzymała nazwę: 3-letnie Państwowe Gimnazjum Mechaniczne im. Jana Kilińskiego. Reforma oświatowa z 1948 r. spowodowała przejęcie szkoły przez Centralny Urząd Szkolnictwa Zawodowego. Kolejna reforma z 1950 roku, przekształciła Gimnazja Zawodowe na technika i szkoły zasadnicze. Państwowe Gimnazjum Mechaniczne im. J. Kilińskiego zostaje przekształcone w Technikum Mechaniczne Nr 1 im. Jana Kilińskiego Ministerstwa Przemysłu Metalowego. Ostatni absolwenci opuścili Szkołę w 1951 roku.