1. Sprawy administracyjne (okólniki, zawiadomienia, rozporządzenia Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”, sprawy personalne, wykazy inwentaryzacyjne biblioteki, preliminarze budżetowe, kartoteki honorariów autorskich, zestawienia finansowe) 1945-1950 (sygn. 1-8). 2. Sprawy redakcyjne (utwory nadesłane – drukowane i niedrukowane, biuletyny informacyjne i komunikaty polskich oraz zagranicznych instytucji kulturalnych, omówienie treści miesięcznika, omówienia innych czasopism, recenzje, materiały i fotografie nadesłane dotyczące spraw kultury, dziennik Lucyny Kraśnickiej z 1948 r., przykłady okazowe arkuszy korektowych) [1848] 1944-1950 (sygn. 9-383). 3. Arkusze korektorskie 1945-1950 (sygn. 384-395) [w inwentarzu książkowym wymienione jako akta kategorii B].

„Twórczość" to najstarsze polskie czasopismo literackie wydawane przez Bibliotekę Narodową w Warszawie. Redakcja miesięcznika literacko-krytycznego „Twórczość” powstała w lecie 1945 r. (pierwszy numer ukazał się w sierpniu) w Krakowie, w ramach jednego z oddziałów Delegatury Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. Wewnętrznie redakcja nie była podzielona na stałe komórki organizacyjne, choć praca oparta była na stałych stanowiskach obsadzonych pracownikami etatowymi. Pracownicy etatowi tworzyli komitet redakcyjny wspólnie z pracownikami zatrudnionymi na umowę dziennikarską. Miesięcznik stał się od samego początku pismem o zasięgu ogólnopolskim, publikującym utwory pisarzy z różnych środowisk, orientacji artystycznej i pokoleń. Oprócz tego czasopismo uważnie śledziło życie artystyczne i kulturalne w kraju tudzież drukowało eseistykę na temat przemian literatury polskiej w czasie okupacji oraz w nowej sytuacji zaistniałej po zakończeniu wojny. Równolegle przeciwstawiało się czynnie likwidatorskiemu stosunkowi do tradycji. Wkrótce jednak po postawieniu pismu zarzutu formalizmu w 1947 r. zaczęły przeważać w miesięczniku materiały o charakterze historyczno-literackim, natomiast po 1949 r. ograniczono dział własnych recenzji i esejów na rzecz sprawozdawczej publicystyki, druku oficjalnych referatów i dokumentów Związku Literatów Polskich. Efektem tego była krytyka „Twórczości” w 1953 r., zarzucająca pismu marazm i bierny stosunek do aktualnej problematyki literackiej. W sierpniu 1950 r. redakcja przeniesiona została do Warszawy, gdzie do dnia dzisiejszego kontynuuje wydawanie miesięcznika.