I. Dział Komunalny, /1655/ 1730-1942, sygn. 1-184: sprawy organizacyjne magistratu, zasady urzędowania, przywileje otrzymane przez miasto, sprawy majątku miejskiego, kościołów i szkół, biblioteki miejskiej. Wybory do władz lokalnych. II. Dział Policyjny, 1843-1937, sygn. 185-213: sprawy meldunkowe, paszportowe, handlu bronią, zezwolenia na posiadanie broni, nadzór nad organizacjami, sprawy straży pożarowej. III. Dział Spraw Państwa i Powiatu, 1875-1938, sygn. 214-230: wybory do władz centralnych, budowa kolei, utrzymanie linii autobusowej, akta podatkowe. IV. Kasa Oszczędnościowa, 1904-1937, sygn. 231-235: akta dotyczące rewizji kasy, przepisy kasowe. V. Gazownia Miejska, 1908-1935, sygn. 236-243: akta dotyczące budowy gazowni miejskiej i oświetlenia gazowego miasta. VI. Sprawy elektryfikacji miasta, 1905-1942, sygn. 244-248: akta dotyczące elektryfikacji miasta i opłat za energię elektryczną. VII. Dzienniki podawcze i inne, 1895-1939, sygn. 249-258: księga protokołów sędziego rozjemczego, akta majątku Fischerów – układy z miastem , dzienniki podawcze.

Pierwsza wzmianka o Trzcielu pochodzi z 1252 r. W 1296 r. przeszedł w ręce książąt głogowskich, a po śmierci Henryka XI do Brandenburgii. Powrócił do Polski za czasów Łokietka, a po II rozbiorze wszedł w skład Prus, następnie Księstwa Warszawskiego. W roku 1815 ponownie trafił do Prus. Do Polski powrócił w 1945 r. Magdeburskie prawa miejskie otrzymuje Trzciel w 1641 r. Już w XIV w. występuje jako miasto prywatne i pozostaje nim do 19 XI 1808 r. kiedy to przechodzi pod nadzór państwa. 1 IX 1730 r. ówczesny właściciel miasta Stefan Szołdrski założył Nowe Miasto na lewym brzegu Obry, w którym osiedlili się protestanci ze Śląska. Ponad 100 lat obie części miasta zachowały odrębność. Istniały dwie rady miejskie i dwa kolegia magistratu, osobno też prowadzono akta magistratu. Połączenie, na wniosek obu rad miejskich, nastąpiło 10 VIII 1888 r. decyzją Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. 4 IV 1893 powstał tu sąd pierwszej instancji. Ludność Trzciela zajmowała się rybołówstwem (2 jeziora i rzeka Obra), rolnictwem, sukiennictwem i szewstwem. Z czasem powstał tu młyn papierniczy i huta szkła. W 1733 r. w obu częściach miasta mieszkało 1.403 osoby, w 1939 2.215 osób, w 1946 1.200 osób.