1. Tytuły posiadania i użytkowania majątku, 1675-1800, 50 j.a. 1.1. Majątek w Lubniewicach (Königswalde), 1680-1793, 11 j.a. 1.2. Majątek w Gliśnie, 1675-1739, 16 j.a. 1.3. Majątek w Pniewie (Osterwalde), 1679 - 1772, 16 j.a. 1.4. Majątek w Rudnicy i Kołczynie (Hammer und Költschen), 1773-1800, 7 j.a. 2. Długi i pożyczki, 1614, 1646, 2 j.a. 3. Procesy cywilne, 1682-1797, 10 j.a. 4. Granice majątku, 1561-1814, 12 j.a. 5. Sprawy separacyjne, 1777-1783, 1 j.a. 6. Sąd Patrymonialny i Urząd Justytariusza, 1745-1815, 2 j.a. 7. Kontrybucja i szkody wojenne, 1688-1766, 5 j.a. 8. Dzierżawy, kontrakty i arendy, 1670-1833, 10 j.a. 9. Pożary, 1684-1783, 3 j.a. 10. Osadnictwo, 1714-1810, 4 j.a. 11. Recesy, 1635-1854, 4 j.a. 12. Akta spadkowe i testamentowe, 1766- 1842, 11 j.a. 13. Sprawy gospodarcze, 1713-1799, 39 j.a. 13.1. Gospodarka leśna, 1747-1799, 28 j.a. 13.2. Melioracje, 1713-1791, 9 j.a. 13.3. Dochody i wydatki majątku, brak dat, 2 j.a

Lubniewice położone są pomiędzy jeziorami Lubiąż (Lübbensee) i Krajnik (Krainichesee), 12 km na północno-wschód od Sulęcina. W źródłach z 1287 r. wymieniona jest jako Lubnewitz. Następnie Knyageswald, Conigswalde, Cuszwalt, Cungheszwalth, Konigeswald. W 1939 r. liczyło 1540 mieszkańców. Lubniewice początkowo stanowiły własność panującego, następnie szlachecką. Prawdopodobnie jakieś udziały w majątku posiadali też Templariusze, a następnie Joannici, skoro 21.12.1322 r. śląski książe Henryk II dokumentem potwierdził zakonowi prawo do Lubniewic. Świadkiem tego wydarzenia był rycerz Johann (Jan) von Sunnenwalde. Po dojściu do władzy w Marchii Brandenburskiej Wittelsbachów, otrzymał on Lubniewice jako lenno. Lubniewice były w jego posiadaniu do 1352 r., kiedy to margrabia Ludwik Rzymski oddał je w lenno Henslinowi von Waldow. W 1367 r. właścicielem miasteczka i majątku został Hans von Waldow. W końcu XVII w. Lubniewice i majątek należał do Adolfa Friedricha von Waldow, komtura z Łagowa. Od niego Lubniewice wydzierżawił Achacy Taszycki, bachmistrz bocheński, który będąc z przekonania arianinem przyczynił się do osiedlenia w Lubniewicach Braci Polskich. Po jego śmierci w 1713 r. miasteczko wydzierżawił Fryderyk baron von Schmettau. W 1738 r. do Lubniewic wróciła rodzina von Waldow. W 1772 r. dobra Waldowów nabyła rodzina von Reitzenstein, która w 1820 r. przyjęła nazwisko Waldow-Reitzenstein. Rodzina ta nad brzegiem jeziora Lubiąż w 1793 r. w miejscu średniowiecznego zamku wybudowała pałac w stylu neorenesansowym. W 1909 r. w Lubniewicach zbudowano zamek z wysoką wieżą. Ród ten był właścicielem dóbr lubniewickich do 1945 r.