I. AKTA CYWILNE księgi urodzeń, zapowiedzi, małżeństw i zgonów z lat 1810-1812, 1817-1822, 1825, sygn. 1, 3-10 (9 j.a.); alegaty z lat 1810-1811, 1825, sygn. 2, 75 (2 j.a.); II. AKTA CYWILNO-RELIGIJNE księgi wtóropisowe urodzeń, małżeństw i zgonów (duplikaty) z lat 1826-1865, sygn. 11-12, 14-21, 23-24, 26-27, 29, 31-32, 34-35, 37, 39, 41, 43, 45, 47, 49-50, 52-54, 56, 58, 60, 62, 64, 66, 68, 70, 72, 74 (40 j.a.); alegaty z lat 1827, 1833, 1834-1837, 1839-1850, 1852, 1855-1864, sygn. 13, 22, 25, 28, 30, 33, 36, 38, 40, 42, 44, 46, 48, 51, 55, 57, 59, 61, 63, 65, 67, 69, 71, 73, 76-80 (29 j.a.);

Z dniem 15 sierpnia 1810 r. wprowadzono na terenach przyłączonej do Księstwa Warszawskiego Lubelszczyzny obowiązek prowadzenia świeckich akt stanu cywilnego w oparciu o uregulowania Kodeksu Cywilnego Napoleona. Mimo świeckiego charakteru rejestracji rolę urzędników stanu cywilnego powierzono duchownym katolickim obu obrządków. Wprowadzone gminy, w których dokonywano rejestracji ludności, pod względem terytorialnym były najczęściej tożsame z parafiami rzymskokatolickimi oraz greckokatolickimi i obejmowały ogół ludności zamieszkałej na danym terenie (również ludność wyznań protestanckich i wyznania mojżeszowego). Także proboszcz parafii w Adamowie (pow. łukowski) sprawował w tym czasie obowiązki urzędnika stanu cywilnego. Akty stanu cywilnego (urodzeń, zapowiedzi, małżeństw i zgonów) spisywane były w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach. Do sporządzanych metryk dołączano alegaty (m. in. załączane do spisywanego aktu małżeństwa odpisy metryk urodzenia, lub akty znania narzeczonych, urzędowe sprostowania i uzupełnienia aktów). Księgi były zamykane wraz z końcem roku, sporządzano do nich indeks osobowy, jeden egzemplarz pozostawał w parafii a drugi przekazywano do właściwego terytorialnie Sądu Pokoju. W 1826 r. na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego akta stanu cywilnego prowadzone przez duchownych katolickich zyskały walor zarówno aktów świeckich, jak i religijnych, w związku z tym wyłączono spod ich kompetencji ludność innych wyznań chrześcijańskich oraz Żydów, tworząc dla nich odrębne urzędy stanu cywilnego. Rejestracja w aktach stanu cywilnego nadal odbywała się w systemie podwójnym. Zawierające jeden typ aktów unikaty (księgi pierwopisowe) zapisywano zazwyczaj przez kilka lat, aż do zapełnienia księgi. Tożsame z nimi pod względem treści metryk duplikaty (wtóropisy), obejmujące akty urodzeń małżeństw i zgonów, zamykano wraz z końcem roku, sporządzano indeks, dołączano do nich alegaty i przekazywano do Sądu Pokoju w Łukowie. Bezpośredni nadzór nad prowadzeniem akt sprawował dziekan (Dziennik Praw Królestwa Polskiego t.10, s. 41-84). Do 1867 r. akta stanu cywilnego prowadzono w języku polskim. Usankcjonowane przez Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego zasady rejestracji aktów stanu cywilnego z niewielkimi modyfikacjami przetrwały na terenie byłego zaboru rosyjskiego do roku 1945. Na podstawie dekretu Rady Ministrów z 25 września 1945 r. z dniem 1 stycznia 1946 r. zlikwidowano wyznaniowe urzędy stanu cywilnego, powołując na ich miejsce w każdej gminie urzędy państwowe (Dziennik Ustaw, Nr 48, poz. 272-273). Siedziba parafii: Adamów, diecezja lubelska, dekanat łukowski Kosciół p.w. Podwyższenia Krzyża (fundacja 1545 r.) Miejscowości należące do parafii: Adamów, Konorzatka, Dębowica, Gułów, Hordzieżka Status prawny: urzędy stanu cywilnego i metrykalne - akta metrykalne

baza PRADZIAD; zmikrofilmowane księgi z lat 1810-1865, nr mikrofilmów: 370074-370121; ponadto APL posiada mikrofilmy ksiąg z lat 1866-1868, obecnie przechowywanych w Archiwum Państwowym w Siedlcach (nr zesp. 458), nr mikrofilmów 391242-391244;