I. AKTA CYWILNE księgi urodzeń, zapowiedzi, małżeństw i zgonów z lat 1810-1825, sygn. 1, 3-5, 7-9, 11-13, 15-17, 19-23, 25-27, 29-31, 33-35, 37-39, 41-43, 45, 47, 49, 51 (37 j.a.); alegaty z lat 1810-1814, 1816-1825, sygn. 2, 6, 10, 14, 18, 24, 28, 32, 36, 40, 44, 46, 48, 50, 52 (15 j.a.); II. AKTA CYWILNO-RELIGIJNE księgi wtóropisowe urodzeń, małżeństw i zgonów (duplikaty) z lat 1826 - 1922, sygn. 53-137, 139-145, 155 - 159 (97 j.a.); alegaty z lat 1873, 1877, 1883-1888, 1890, 1892 - 1893, 1898, 1901 - 1902, 1916, 1923, 1925, sygn. 100, 104, 111-114, 117, 138, 146 - 154, 160

Z dniem 15 sierpnia 1810 r. wprowadzono na terenach przyłączonej do Księstwa Warszawskiego Lubelszczyzny obowiązek prowadzenia świeckich akt stanu cywilnego w oparciu o uregulowania Kodeksu Cywilnego Napoleona. Mimo świeckiego charakteru rejestracji rolę urzędników stanu cywilnego powierzono duchownym katolickim obu obrządków. Wprowadzone gminy, w których dokonywano rejestracji ludności, pod względem terytorialnym były najczęściej tożsame z parafiami rzymskokatolickimi oraz greckokatolickimi i obejmowały ogół ludności zamieszkałej na danym terenie (również ludność wyznań protestanckich i wyznania mojżeszowego). Także proboszcz parafii w Bełżycach (pow. lubelski) sprawował w tym czasie obowiązki urzędnika stanu cywilnego. Akty stanu cywilnego (urodzeń, zapowiedzi, małżeństw i zgonów) spisywane były w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach. Do sporządzanych metryk dołączano alegaty (m. in. załączane do spisywanego aktu małżeństwa odpisy metryk urodzenia, lub akty znania narzeczonych, urzędowe sprostowania i uzupełnienia aktów). Księgi były zamykane wraz z końcem roku, sporządzano do nich indeks osobowy, jeden egzemplarz pozostawał w parafii a drugi przekazywano do właściwego terytorialnie Sądu Pokoju w Lublinie. W 1826 r. na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego akta stanu cywilnego prowadzone przez duchownych katolickich zyskały walor zarówno aktów świeckich, jak i religijnych, w związku z tym wyłączono spod ich kompetencji ludność innych wyznań chrześcijańskich oraz Żydów, tworząc dla nich odrębne urzędy stanu cywilnego. Rejestracja w aktach stanu cywilnego nadal odbywała się w systemie podwójnym. Zawierające jeden typ aktów unikaty (księgi pierwopisowe) zapisywano zazwyczaj przez kilka lat, aż do zapełnienia księgi. Tożsame z nimi pod względem treści metryk duplikaty (wtóropisy), obejmujące akty urodzeń małżeństw i zgonów, zamykano wraz z końcem roku, sporządzano indeks, dołączano do nich alegaty i przekazywano do Sądu Pokoju. Bezpośredni nadzór nad prowadzeniem akt sprawował dziekan (Dziennik Praw Królestwa Polskiego t.10, s. 41-84). Do 1867 r. akty stanu cywilnego sporządzano w języku polskim, od roku 1868 po rosyjsku. Wprowadzono również datację aktów wg obowiązującego w Cesarstwie Rosyjskim kalendarza juliańskiego (12-13 dni różnicy w stosunku do kalendarza gregoriańskiego). Usankcjonowane przez Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego zasady rejestracji aktów stanu cywilnego z niewielkimi modyfikacjami przetrwały na terenie byłego zaboru rosyjskiego do roku 1945. Na podstawie dekretu Rady Ministrów z 25 września 1945 r. z dniem 1 stycznia 1946 r. zlikwidowano wyznaniowe urzędy stanu cywilnego, powołując na ich miejsce w każdej gminie urzędy państwowe (Dziennik Ustaw, Nr 48, poz. 272-273). Siedziba parafii: Bełżyce, diecezja lubelska, dekanat lubelski Kościół p.w. Nawrócenia św. Pawła Apostoła (fundacja między 1355 a 1425 r.) Miejscowości należące do parafii: Baraki, Bełżyce, Chmielnik, Dylążki, Jaroszewice, Kierz, Kolonia Egersdorf, Klin, Krężnica Okrągła, Łączki, Majdan Chmielnicki, Nowa Góra, Podole, Wierzchowiska, Wycinka, Wzgórze, Zastawie, Żaklin Status prawny: urzędy stanu cywilnego i metrykalne - akta metrykalne

Baza PRADZIAD; zmikrofilmowane księgi z lat 1810-1864, 1866-1877, nr mikrofilmów: 370297-370372, 391245-391247. 392330-392338;