I. AKTA CYWILNE księgi urodzeń, zapowiedzi, małżeństw i zgonów z lat 1810-1825, sygn. 1-18 (18 j.a.); II. AKTA CYWILNO-RELIGIJNE księgi pierwopisowe urodzeń (unikaty) z lat 1826-1861, sygn. 19-21 (3 j.a.); księgi pierwopisowe małżeństw (unikaty) z lat 1826-1884, sygn. 22-23 (2 j.a.); księgi pierwopisowe zgonów (unikaty) z lat 1826-1869, sygn. 24-25 (2 j.a.); księgi wtóropisowe urodzeń, małżeństw i zgonów (duplikaty) z lat 1826, 1828-1873, 1875-1886, 1919-1922, sygn. 26, 28-55, 57-69, 71-72, 74, 76-79, 81, 83-87, 89, 91-100, (63 j.a.); alegaty z lat 1826, 1828-1830, 1839-1843, 1845, 1848, 1850, 1852-1853, 1855-1857, 1859-1860, 1862, 1864-1866, 1868, 1870, 1875, 1877, 1879-1881, 1884-1885, 1919-1922, sygn. 26-30, 39-43, 48, 50, 52-53, 56-58, 60-61, 63, 65-67, 70, 73, 75, 77, 80, 82-83, 86, 88, 90, 95-101 (w tym 14 odrębnych j.a.);

Z dniem 15 sierpnia 1810 r. wprowadzono na terenach przyłączonej do Księstwa Warszawskiego Lubelszczyzny obowiązek prowadzenia świeckich akt stanu cywilnego w oparciu o uregulowania Kodeksu Cywilnego Napoleona. Mimo świeckiego charakteru rejestracji rolę urzędników stanu cywilnego powierzono duchownym katolickim obu obrządków. Wprowadzone gminy, w których dokonywano rejestracji ludności, pod względem terytorialnym były najczęściej tożsame z parafiami rzymskokatolickimi oraz greckokatolickimi i obejmowały ogół ludności zamieszkałej na danym terenie (również ludność wyznań protestanckich i wyznania mojżeszowego). Także proboszcz parafii w Bończy sprawował w tym czasie obowiązki urzędnika stanu cywilnego. Akty stanu cywilnego (urodzeń, zapowiedzi, małżeństw i zgonów) spisywane były w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach. Do sporządzanych metryk dołączano alegaty (m. in. załączane do spisywanego aktu małżeństwa odpisy metryk urodzenia, lub akty znania narzeczonych, urzędowe sprostowania i uzupełnienia aktów). Księgi były zamykane wraz z końcem roku, sporządzano do nich indeks osobowy, jeden egzemplarz pozostawał w parafii a drugi przekazywano do właściwego terytorialnie Sądu Pokoju. W 1826 r. na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego akta stanu cywilnego prowadzone przez duchownych katolickich zyskały walor zarówno aktów świeckich, jak i religijnych, w związku z tym wyłączono spod ich kompetencji ludność innych wyznań chrześcijańskich oraz Żydów, tworząc dla nich odrębne urzędy stanu cywilnego. Rejestracja w aktach stanu cywilnego nadal odbywała się w systemie podwójnym. Zawierające jeden typ aktów unikaty (księgi pierwopisowe) zapisywano zazwyczaj przez kilka lat, aż do zapełnienia księgi. Tożsame z nimi pod względem treści metryk duplikaty (wtóropisy), obejmujące akty urodzeń małżeństw i zgonów, zamykano wraz z końcem roku, sporządzano indeks, dołączano do nich alegaty i przekazywano do Sądu Pokoju. Bezpośredni nadzór nad prowadzeniem akt sprawował dziekan (Dziennik Praw Królestwa Polskiego t.10, s. 41-84). Po 1886 r. parafia uległa likwidacji a obowiązki urzędnika stanu cywilnego przejął proboszcz parafii w Surhowie. Do 1867 r. akty stanu cywilnego sporządzano w języku polskim, zaś od roku 1868 w języku rosyjskim. Ponadto obok zapisu dat zgodnego z obowiązującym do tej pory w Królestwie Polskim kalendarzem gregoriańskim wprowadzono datację wg kalendarza juliańskiego (12-13 dni różnicy). Siedziba parafii: Bończa, pow. hrubieszowski i krasnostawski, diecezja lubelska, dekanat hrubieszowski i krasnostawski Kościół p.w. św. Stanisława Biskupa i Męczennika (fundacja przed 1489 r.) Miejscowości należące do parafii: Bończa, Wola Boniecka, Olszanka, Zalesie - po likwidacji parafii miejscowości te weszły w skład parafii Surhów Status prawny: urzędy stanu cywilnego i metrykalne - akta metrykalne

baza PRADZIAD; zmikrofilmowane księgi z lat 1810-1860, 1866-1877, nr mikrofilmów: 371029-371087, 391257-391260, 392477-392480;