I. AKTA CYWILNO-RELIGIJNE księgi wtóropisowe urodzeń, małżeństw i zgonów (duplikaty) z lat 1884-1922, sygn. 1, 3, 5, 7, 9, 11, 13, 15-32, 35-41,43-50, 52, 54, 56, 58, 60 (45 j.a.); księgi wtóropisowe urodzeń, małżeństw i zgonów (duplikaty) sporządzone przy kościele św. Michała Archanioła na Bronowicach, 1917-1921, sygn. 51-53, 55, 57, 59 (5 j.a.); alegaty z lat 1884-1891, 1893-1894, 1896, 1900, 1902-1903, 1906, 1936-1938, 1945, sygn. 2- 6, 8, 10-15, 17-18, 20, 24, 26-27, 30, 33-34, (w tym 9 odrębnych j.a.); indeksy do aktów urodzeń za 1913 r. sporządzone w USC, sygn. 42 (1 j.a.)

Z dniem 15 sierpnia 1810 r. wprowadzono na terenach przyłączonej do Księstwa Warszawskiego Lubelszczyzny obowiązek prowadzenia świeckich akt stanu cywilnego w oparciu o uregulowania Kodeksu Cywilnego Napoleona. Mimo świeckiego charakteru rejestracji rolę urzędników stanu cywilnego powierzono duchownym katolickim obu obrządków. Wprowadzone gminy, w których dokonywano rejestracji ludności, pod względem terytorialnym były najczęściej tożsame z parafiami rzymskokatolickimi oraz greckokatolickimi i obejmowały ogół ludności zamieszkałej na danym terenie (również ludność wyznań protestanckich i wyznania mojżeszowego). W tym czasie obowiązki urzędników stanu cywilnego sprawowali w Lublinie proboszcz kolegiaty św. Michała oraz proboszcz parafii św. Mikołaja na Czwartku. Akty stanu cywilnego (urodzeń, zapowiedzi, małżeństw i zgonów) spisywane były w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach. Do sporządzanych metryk dołączano alegaty (m. in. przedkładane do spisywanego aktu małżeństwa odpisy metryk urodzenia, lub akty znania narzeczonych, urzędowe sprostowania i uzupełnienia aktów). Księgi były zamykane wraz z końcem roku, sporządzano do nich indeks osobowy, jeden egzemplarz pozostawał w parafii a drugi przekazywano do właściwego terytorialnie Sądu Pokoju w Lublinie. W 1826 r. na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego akta stanu cywilnego prowadzone przez duchownych katolickich zyskały walor zarówno aktów świeckich, jak i religijnych, w związku z tym wyłączono spod ich kompetencji ludność innych wyznań chrześcijańskich oraz Żydów, tworząc dla nich odrębne urzędy stanu cywilnego. Rejestracja w aktach stanu cywilnego nadal odbywała się w systemie podwójnym. Zawierające jeden typ aktów unikaty (księgi pierwopisowe) zapisywano zazwyczaj przez kilka lat, aż do zapełnienia księgi. Tożsame z nimi pod względem treści metryk duplikaty (wtóropisy), obejmujące akty urodzeń małżeństw i zgonów, zamykano wraz z końcem roku, sporządzano indeks, dołączano do nich alegaty i przekazywano do Sądu Pokoju. Bezpośredni nadzór nad prowadzeniem akt sprawował dziekan (Dziennik Praw Królestwa Polskiego t.10, s. 41-84). Do 1867 r. akty stanu cywilnego sporządzano w języku polskim, od roku 1868 po rosyjsku. Ponadto wprowadzono datację aktów wg obowiązującego w Cesarstwie Rosyjskim kalendarza juliańskiego (12-13 dni różnicy w stosunku do kalendarza gregoriańskiego). Usankcjonowane przez Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego zasady rejestracji aktów stanu cywilnego z niewielkimi modyfikacjami przetrwały na terenie byłego zaboru rosyjskiego do roku 1945. Na podstawie dekretu Rady Ministrów z 25 września 1945 r. z dniem 1 stycznia 1946 r. zlikwidowano wyznaniowe urzędy stanu cywilnego, powołując na ich miejsce w każdej gminie urzędy państwowe (Dziennik Ustaw, Nr 48, poz. 272-273). Parafia przy kościele p.w. Nawrócenia św. Pawła Apostoła została powołana 3 V 1884 r. (wydzielono ją z części dotychczasowej parafii katedralnej św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty) Siedziba parafii: Lublin, diecezja lubelska, dekanat lubelski Miejscowości należące do parafii: Lublin, ulice Bernardyńska, Dolna Panny Marii, Namiestnikowska, Szpitalna, Zamojska; Wieniawa; wsie: Bronowice, Czechów, Czechówka Dolna, Dąbrowica, Konstantynówka, Kośminek, Majdan Wrotkowski, Piaski, Płouszowice, Rury Bonifraterskie, Rury Brygitkowskie, Rury Jezuickie, Rury Świętoduskie, Rury Wizytkowskie, Sławin, Sławinek, Snopków, Wola Sławińska, Wrotków Status prawny: urzędy stanu cywilnego i metrykalne - akta metrykalne

Baza PRADZIAD; zespół nie został zmikrofilmowany;