Działalność F. Nowodworskiego w organizacjach polskich w Rosji i Komisji Likwidacyjnej do spraw Królestwa Polskiego 1915-1918, sygn. 10-15; jako radcy prawnego 1914-1917, sygn. 16-20 Polacy w Rosji: położenie i wpływ rewolucji marcowej, projekty autonomii Królestwa Polskiego, tworzenie polskich oddziałów i działalność polskich organizacji 1914-1918, sygn. 1-9.

Franciszek Nowodworski (1859 – 1924), prawnik, działacz społeczny, polityk. Ukończył Gimnazjum w Płocku i studia prawnicze na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Pomimo ukończenia aplikacji sądowej został adwokatem, specjalizującym się w sprawach karnych i politycznych (m.in. był obrońcą działaczy I Proletariatu czy Narodowego Związku Robotniczego). Poseł do Rosyjskiej Dumy Państwowej (1906 – 1907). Aktywny działacz Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Towarzystwa Osad Rolnych, Stowarzyszania Właścicieli Nieruchomości, Towarzystwa Higienicznego. Po wybuchu I wojny światowej działacz Centralnego Komitetu Obywatelskiego Królestwa Polskiego w Warszawie (1914 – 1915), a po zajęciu ziem Królestwa Polskiego przez Niemcy i wyjeździe do Rosji –Centralnego Komitetu Obywatelskiego Królestwa Polskiego w Piotrogrodzie (1915 – 1918). Po powrocie do kraju zrezygnował z pracy w adwokaturze i z działalności politycznej, prezes Izby Karnej Sądu Najwyższego (od 1918r.), pierwszy prezes Sądu Najwyższego i prezes Trybunału Stanu (od 1922r.). Zmarł w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.

Mikrofilm nr 28922