Archiwum Ignacego Jana Paderewskiego

Sygnatura
2/100/0
Liczba serii
151
Liczba skanów
202184

Zawartość:

Inwentarz książkowy: Materiały I. J. Paderewskiego (pianisty, polityka, premiera) Materiały biograficzne: dokumenty osobiste i rodzinne: wspomnienia, dyplomy, albumy, korespondencja, fotografie, wycinki prasowe, 1861-1941, sygn. 1-247 Działalność muzyczna: programy, recenzje, korespondencja z agencjami koncertowymi i uczniami, 1879-1940, sygn. 248-586 Działalność polityczna i społeczna Paderewskiego w latach 1890-1918: korespondencja z Romanem Dmowskim, ufundowanie Pomnika Grunwaldzkiego, działalność ugrupowań politycznych na ziemiach polskich, Polonia na świecie, pomoc dla ofiar I wojny światowej, sprawa polska, Komitet Narodowy Polski, Armia Polska we Francji, oddziały polskie w Rosji, sygn. 587-680 5275 Działalność polityczna Paderewskiego w latach 1918-1921: powstanie niepodległej Polski, powstanie rządu Paderewskiego walka o granice, sytuacja wewnętrzna i stosunki Polski z zagranicą, system parlamentarny, dostawy sprzętu i żywności z Zachodu, sygn. 681-1009 Działalność polityczna Paderewskiego w latach 1921-1941: zamach stanu J. Piłsudskiego, sytuacja wewnętrzna i polityka zagraniczna Polski, utworzenie Frontu Morges, działalność Polonii amerykańskiej, klęska wrześniowa, powstanie rządu Sikorskiego i Rady Narodowej, sytuacja w okupowanej Polsce, 1921-1941, sygn. 1010-3176 Sprawy finansowe Paderewskiego: majątek osobisty, wydatki, datki na cele narodowe, 1881-1940, sygn. 3177-3247 Korespondencja prywatna: prośby o datki, pomoc dla muzyków, 1876, 1885-1940, sygn. 3428-3762 Materiały nadesłane, utwory literackie, prospekty, albumy, listy, 1817-1869, 1890-1940, sygn. 3763-3825 Materiały członków rodziny: Heleny Paderewskiej: korespondencja z rodziną, pomoc dla Polaków w kraju i na obczyźnie, 1856-1934, sygn. 3826-4024; Antoniny z Paderewskich Wilkońskiej: dokumenty i korespondencja prywatna, 1900-1940, sygn. 4025-4033; Wacława Górskiego: korespondencja prywatna, Paderewski w USA w latach I wojny, 1882- 1939, sygn.1034-4044; Barbary Obuchowicz, Emilii i Anny Jaszowskich, korespondencja prywatna, 1899-1902, 1909, 1928-1939, sygn. 4045-4051 Materiały współpracowników: Sylwina i Anieli Strakaczów: działalność muzyczna Paderewskiego oraz polityczna i publicystyczna Strakacza, sytuacja Polski i Polaków przed i po wrześniu 1939 r. w kraju i na obczyźnie, 1922-1940, sygn. 4052-4399; Józefa K. Orłowskiego: prowadzenie spraw Paderewskiego w USA, sytuacja Polonii w USA, 1902, 1916, 1918, 1921-1939, sygn. 4400-4464, Heleny Lűbke: korespondencja prywatna, rachunki, 1940, sygn. 4465-4468. Materiały osób obcych (dokumenty osobiste, korespondencja) 1898-1940, sygn. 4469-4498 Inwentarz kartkowy; Listy oraz kopie listów i dokumentów kierowanych do Paderewskiego, 1905,1926, 1939, 1970, 1971, sygn. 4499-4508 Fotografie Paderewskiego, jego rodziny, różnych osobistości i obiektów, 1891-1940, sygn. 4509(1-8) – 4524 (1-74), 4525, 4526. Widokówki, pocztówki, bilety wizytowe, plany i rysunki techniczne 1883-1940, sygn. 4527- 4533.

Dzieje twórcy:

Ignacy Jan Paderewski (1860-1941), pianista i kompozytor, działacz społeczny i niepodległościowy, polityk, mąż stanu. Urodził się w Kuryłówce na Podolu, gdzie spędził dzieciństwo i pobierał pierwsze nauki. Wykształcenie muzyczne uzyskał podczas studiów w Instytucie Muzycznym w Warszawie (pod kierunkiem m.in. Rudolfa Strobla, Juliusza Janoty, Romana Schloczera, Pawła Schloczera, Gustawa Regulskiego). Utrzymywał się wtedy grając na przyjęciach, komponując drobne utwory i udzielając lekcji gry na fortepianie. Naukę kontynuował następnie podczas prywatnych lekcji u Teodora Leszetyckiego w Wiedniu (sfinansowanych przez Helenę Modrzejewską). W 1887r. debiutuje jako pianista, rozpoczynając pełną sukcesów – wieloletnią, trwającą do śmierci – karierę, szybko zyskując miano „króla pianistów” i „czarodzieja klawiatury”. Mniej znany był jako kompozytor, choć jego opera „Manru” pozostaje do dziś jedyną skomponowaną przez Polaka operą, wystawioną na scenie Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Pomimo posiadania majątku w Kąśnej Dolnej pod Tarnowem, zamieszkiwał w Szwajcarii (w posiadłości Riond-Bosson koło Morges) oraz w Stanach Zjednoczonych (Paso Robles w Kalifornii). Wstępem do kariery politycznej było ufundowanie – w związku z przypadającą rocznicą – Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie, odsłoniętego uroczyście w 1910r. Po wybuchu I wojny światowej, wykorzystując swoją popularność, podjąć działalność na rzecz wskrzeszenia niepodległego państwa polskiego oraz pomocy materialnej na rzecz ludności cywilnej ziem polskich. Został jednym z przywódców Komitetu Narodowego Polskiego, reprezentującego interesy polskie wobec państw Ententy. W grudniu 1918r. wraca – symbolicznie przez Gdańsk – do Polski. Jego pobyt w Poznaniu stał się impulsem do wybuchu antyniemieckiego powstania, zakończonego opanowaniem większości Wielkopolski i w konsekwencji włączeniem tych ziem do państwa polskiego. Licząc, iż jego niekwestionowany autorytet wpłynie na przyspieszenie oficjalnego uznania odrodzonej Polski przez państwa Ententy oraz idącą za tym faktem pomoc aprowizacyjną i wojskową, Tymczasowy Naczelnik Państwa Józef Piłsudski powierzył mu misję tworzenia rządu. Pracami rządu kierował w okresie od 16 stycznia do 9 grudnia 1919r., jednocześnie będąc kierownikiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W tym czasie reprezentował Polskę podczas obrad Konferencji Pokojowej w Paryżu, składając – wraz z Romanem Dmowskim – podpis pod Traktatem Pokojowym. Krytykowany, mając też świadomość przejściowego charakteru swego rządu, składa jego dymisję. Wyjechał z Polski i skoncentrował się na działalności artystycznej, wielokrotnie swoje honoraria przeznaczając na cele charytatywne (np. z koncertu w 1932r. w Madison Square Garden w Nowym Jorku przed 16-sto tysięczną widownią). Do polityki wracał tylko na krótko – pełniąc funkcję przedstawiciela Polski przy Lidze Narodów (od 15 listopada 1920r. do 10 czerwca 1921r.) oraz w 1936r. jako współtwórca Frontu Mores (inicjatywy politycznej na rzecz przywrócenia w Polsce demokratycznych form rządów). Po wybuchu II wojny światowej i utracie niepodległości przez Polskę włączył się w prace władz polskich na uchodźstwie (jako przewodniczący Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej, pełniącej funkcję emigracyjnego parlamentu) i w działalność propagandową sprawy polskiej. Zmarł w Nowym Jorku na zapalenie płuc, przeziębiony podczas publicznego wystąpienia.

Daty skrajne:

[1817-1860]1861-1941[1956, 1970, 1972]

Klasyfikacja:

Nazwa twórcy:

Daty:

1817-1860, 1861-1941, 1956-1956, 1970-1970, 1972-1972.

Nazwa dawna:

Nazwa obcojęzyczna:

Języki:

Dostępność:

Ogółem jednostek archiwalnych:

5275

Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:

5275

Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:

0

Ogółem metrów bieżących

62.0

Ogółem opracowanych metrów bieżących

62.5

Ogółem metrów bieżących bez ewidencji

0.0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0

Ogółem plików :

0

Ogółem rozmiar (w MB):

0.0

Ogółem dokumentów

0

Ogółem spraw

0

Ogółem klas

0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0.0

Ogółem metrów bieżących:

0.0

Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:

Nazwa Inwentarz skarbowy Uwagi
inwentarz książkowy zatwierdzony Tak 5275j.
indeks osobowy Nie

W tym 699 fotografii, 218 negatywów, 13 planów. Baza danych IZA Memoriał Ignacego Paderewskiego do prezydenta Woodrowa Wilsona z 17 stycznia 1917 r. w 2015r. został wpisany na Polską Krajową Listę UNESCO Pamięć Świata (sygn. 592)