Zbiór fotografii, jak nazwa wskazuje, dotyczy pojedynczej jednostki wojskowej. Połowę objętości zbioru stanowią zdjęcia ćwiczeń konnych, głównie skoków przez przeszkody. W tle wielu zdjęć widać budynki koszar lub stajni. Jedno ze zdjęć przedstawia grupę chłopców w mundurach i czapkach legionowych. Ponadto zbiór zawiera pozowane zdjęcia żołnierzy i oficerów dywizjonu, ćwiczenia piechoty, zdjęcia wykonane w czasie wolnym od ćwiczeń oraz dwie fotografie portretowe Witolda Lis-Olszewskiego, porucznika dywizjonu. Witold Lis-Olszewski studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie uzyskując tytuł magisterski w 1927 r. W czasie okupacji działał w Narodowej Organizacji Wojskowej i Armii Krajowej. Po wojnie represjonowany przez władze PRL. Występował w procesach opozycji, m. in. bronił represjonowanych robotników i członków KOR. Zbiór składa się z 25 negatywów szklanych o rozmiarze 90x120 mm oraz 4 pozytywów o różnych rozmiarach. Dwa pozytywy odpowiadają negatywom, dwa pozostałe (portrety Witolda Lis-Olszewskiego) nie mają negatywowych odpowiedników. Prawdopodobne miejsca wykonania zdjęć to: - Wólka we Lwowie: Dywizjon stacjonował tam po opuszczeniu linii demarkacyjnej z wojskami bolszewickimi, lata 1921 do 1924. - Stanisławów: Dywizjon został przeniesiony do Stanisławowa na początku czerwca 1924 r. Część budynków znajdowała się przy ul. Zosina Wola. Koszary tam były w fatalnym stanie i wymagały generalnego remontu, trwającego aż do końca 1927 r. - Rogoźnik – wg podpisu na jednym ze zdjęć, lokalizacja nieznana. Sygn. 60-1 (1-2) - Portrety oficera dywizjonu Sygn. 60-2 (1-2) - Porucznik Witold Lis-Olszewski Sygn. 60-3, 60-4 - Oficer pozujący na koniu Sygn. 60-5, 60-6 - Żołnierze na koniach Sygn. 60-7 - Oddział ułanów Sygn. 60-8 - Żołnierze przy kopcu siana Sygn. 60-9 - Żołnierze opierający się na ciupagach Sygn. 60-10 (1-13) - Ćwiczenia konne za skokami przez przeszkody Sygn. 60-11 (1-2) - Ćwiczenia piechoty Sygn. 60-12 - Grupa chłopców nad jeziorem

6 Dywizjon Artylerii Konnej im. gen. Romana Sołtyka (6 DAK) został utworzony 6 grudnia 1919 roku. W jego skład wchodziły 3 baterie formowane w różnym miejscu i czasie, które początkowo walczyły oddzielnie w wojnie z bolszewikami a następnie połączyły się z dowództwem i oddziałem sztabowym dywizjonu na jesieni 1920 r. W latach 1921-1924 dywizjon stacjonował w Wólce we Lwowie, a od początku czerwca 1924 r. w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankowsk na Ukrainie). Przez krótki okres w 1921 r. dywizjon był włączony do 2 pułku artylerii konnej, a po jego rozformowaniu został przydzielony do 6 Brygady Jazdy, która do 1939 r. kilkakrotnie zmieniała nazwę (od 1923 r. – 6 Brygada Kawalerii, od 1924 r. – 6 Samodzielna Brygada Kawalerii, od 1929 r. – Brygada Kawalerii „Stanisławów”, od 1937 r. – Podolska Brygada Kawalerii). W czasie kampanii wrześniowej Podolska BK była włączona do Armii Poznań. Oddziały Brygady walczyły w bitwie nad Bzurą, następnie w obronie Warszawy do jej kapitulacji [Piotr Zarzycki, 6 dywizjon artylerii konnej im. gen. Romana Sołtyka, Pruszków 1996, s. 3-8, 11, 24].

Inwentarz zespołu nr 60 Zbiór Fotografii dotyczących 6 Dywizjonu Artylerii Konnej w Stanisławowie, oprac. Artur Łysik, Narodowe Archiwum Cyfrowe w Warszawie, Warszawa 2009, kps.