Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej w Latowiczu powiat Mińsk Mazowiecki

Sygnatura
62/68/0
Liczba serii
2
Liczba skanów
13424

Zawartość:

Cz. 1Akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1826, 1828-1842, 1844-1865 sygn.1-38, Cz.2 Akta UMZ 1866-1879 sygn. 39-52 (14 j.a), Cz.3 [26 j.a. 0,66mb] Akta UMZ 1880-1900 sygn. 53-73 (21 j.a), Alegata 1891-1893, 1895, 1897 sygn. 74-78 (5 j.a), alegaty z 1898 i 1899r, 1901 sygn. 79-80, akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1901-1911 sygn. 81-91, alegaty 1901-1902, 1904, 1906-1908, 1910, 1894 (8 j.a) sygn. 92-99, akta urodzeń, małżeństw, zgonu 1912-1921 sygn. 100-102, 104, 106-108,109, 110-111, alegaty 1914-1915 sygn. 103, 105

Dzieje twórcy:

Nazwa zespołu umowna. Nazwa aktotwórcy: Parafia Rzymskokatolicka w Latowiczu pw. Świętego Walentego i Św. Trójcy, archidiecezja warszawska (od 1818), w latach 1793-1818 dekanat latowicki, 1818-1867 siennicki, od 1868 nowomiński, 1918- miński. Miejscowości w parafii: Borówek, Budziska, Chyżyny, Dąbrówka, Dębe Małe, Dębina, Generałowo, Iwowe, Kamionka, Redzyńskie, Kol. Redzyńskie, Laliny, Latowicz, Oleksianka, Stanisławów, Stawek, Strachomin, Waliska, Wężyczyn, Wielgolas, Starogród, Budy Wielgoleskie, Transbór. Początki dziejów parafii XI-XIV w. Pierwotny drewniany kościół parafialny pw. Św. Wawrzyńca. Kolejne świątynie wznoszone w latach 1400 i 1522 fundowane przez książąt mazowieckich - Anny Konradowej i Anny Radziwiłłówny. Po pożarze kościoła parafialnego w 1613r. o budowę nowego zatroszczył się ks. Stanisław Falęcki, wznosząc go w latach 1613-1629. W latach 1733-1737 drewniany kościół parafialny (rozebrany w 1918r.) ufundował książę August Aleksander Czartoryski, generał ziem podolskich i starosta latowicki. Obecny murowany kościół pw. Świętego Walentego i Św. Trójcy w stylu neogotyckim wg. architekta J.P.Dziekońskiego wzniesiono w latach 1899-1911 staraniem proboszczów ks. Piotra Godlewskiego i ks. Józefa Rauby, konsekrowany 23.VI.1920r. przez kard. Aleksandra Kakowskiego. zabytkowy obraz M B Łaskawej - Latowickiej. Z parafii Latowicz wydzielono parafie: w 1438 r. Kiczki, w 1445 r. Wodynie, a w 1472 r. Stoczek, w w 1515 Kuflew, 1952- Starogród, 1952 Wielgolas. Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807r wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825r akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901r zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825r do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (DzP KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym,ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (od 1847r odstępstwo od prawosławia karano jako przestępstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868r na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. W okresie XX-lecia Kościół Rzymskokatolicki opierał się na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917r. Dekretem z 25.09.1945r wprowadzona została od 1.01. 1946r świecka rejestracja stanu cywilnego wykonywana przez świeckie urzędy stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48 poz. 272 Prawo o aktach stanu cywilnego i 273 Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego). Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej i Sprawiedliwości z 24.11. 1945r w sprawie wykonywania prawa o aktach stanu cywilnego oraz przepisów wprowadzających to prawo (Dz.U. Nr 54 poz. 304) regulowało sposób funkcjonowania USC.

Daty skrajne:

1826-1921

Klasyfikacja:

urzędy stanu cywilnego i akta metrykalne

Nazwa twórcy:

Daty:

1826-1921.

Nazwa dawna:

Nazwa obcojęzyczna:

Języki:

rosyjski, polski, łaciński

Dostępność:

Udostępniany w całości

Ogółem jednostek archiwalnych:

111

Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:

78

Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:

0

Ogółem metrów bieżących

2.98

Ogółem opracowanych metrów bieżących

2.35

Ogółem metrów bieżących bez ewidencji

0.0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0

Ogółem plików :

0

Ogółem rozmiar (w MB):

0.0

Ogółem dokumentów

0

Ogółem spraw

0

Ogółem klas

0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0.0

Ogółem metrów bieżących:

0.0

Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:

Nazwa Inwentarz skarbowy Uwagi
elektroniczny inwentarz archiwalny roboczy Tak 33 j.a
inwentarz książkowy zatwierdzony Tak 78 j.a. T. 7

Zmikrofilmowano księgi UMZ z lat 1826-1857 (bez 1827, 1843) nr mikr. 303944-303973