cz. 1 księgi urodzeń, małżeństw, zgonów 1826-1830, 1841-1849 sygn. 1-14, Alegaty 1827, 1828, 1829, 1830, 1841, 1842, 1843, 1844, 1845, 1846, 1847, 1848, 1849 sygn. 15-27, dopisane do Cz. 1 księga urodzeń, małżeństw, zgonów 1861 sygn. 28, księga urodzeń, małżeństw 1862 sygn. 29, księga urodzeń, małżeństw, zgonów 1863-1865 sygn. 30-32, cz. 2 księga urodzeń, małżeństw, zgonów 1866-1900 sygn. 33- 67, Alegata 1866, 1868 sygn. 68-69, księga urodzeń, małżeństw, zgonów 1901-1903, 1909, 1917-1918 sygn. 70-73, 83-84, akta urodzeń 1904-1918 sygn. 74, akta zgonów 1903-1922 sygn. 82, alegaty 1826, 1861-1863, 1865, 1867, 1869 sygn. 75-81, alegaty 1920,1923,1924,1927, sygn.85-88, akta małżeństw 1902-1907, sygn.89, akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1919-1920, sygn.90-91,akta zbiorowe do urodzeń 1918 [1971], sygn.92

Nazwa zespołu umowna. PARAFIA RZYMSKOKATOLICKA pw. ŚW. WOJCIECHA BM w Skibniewie, dekanat sterdyński (ob.. Diecezja drohiczyńska) Do parafii należą: Buczyn Dworski, Buczyn Nowy, Buczyn Szlachecki, Chmielnik, Dybów, Emilianów, Grzymały, Hilarów, Klepki, Kostki, Kurcze, Kutyski, Piaski, Pieńki, Pogorzel, Sągole, Skibniew, Wyszomierz. W XVII wieku nazwa miejscowości brzmiała: Skibniewo. Z czasem przyjęto wersję: Skibniew Podawce, od słowa "Podawca" oznaczającego dawnej kolatora kościoła. Pierwszy drewniany kościół ufundował w 1477 roku miejscowy dziedzic - Wojciech (Adalbert) Kostka Skibniewski h. Ślepowron, podsędek ziemski drohicki (1474-1487). Pierwszy drewniany kościół spłonął w 1723 roku, następna świątynia (zachowana do dziś) pw. św. Wojciecha została wzniesiona kosztem parafian w 1743 roku, przebudowywana 1788, 1876, 1904-1921. Księgi metrykalne w parafii: Księgi Chrztów: 1618 r. (brak 1619-1796,1877-1926), Księgi Małżeństw: od 1716 r., Księgi Zmarłych: od 1797 r. Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807r wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825r akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901r zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825r do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (DzP KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym,ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (od 1847r odstępstwo od prawosławia karano jako przestepstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868r na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. W okresie XX-lecia Kościół Rzymskokatolicki opierał się na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917r. Dekretem z 25.09.1945r wprowadzona została od 1.01. 1946r świecka rejestracja stanu cywilnego wykonywana przez świeckie urzędy stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48 poz. 272 Prawo o aktach stanu cywilnego i 273 Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego). Rozporzadzenie Ministra Administracji Publicznej i Sprawiedliwości z 24.11. 1945r w sprawie wykonywania prawa o aktach stanu cywilnego oraz przepisów wprowadzajacych to prawo (Dz.U. Nr 54 poz. 304) regulowało sposób funkcjonowania USC. Bibliografia: Prawo cywilne obowiązujace w guberniach Królestwa Polskiego T. I Petersburg 1875. Zbiór przepisów prawnych w sprawach rejestracji stanu cywilnego wydanych po odzyskaniu niepodległości państwowej Warszawa 1931opr. J. Litwin, A. Rżewski

Zmikrofilmowane księgi z lat 1826-1849