Cz.1 Akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1826-1865 sygn.1-40, Alegaty do aktów małżeństw 1831,1853,1858,1860-1865 sygn. 42,47,48,49-54 Cz.2 Akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1866-1879 sygn. 55-68, Alegaty do aktów małżeństw 1866-1873,1875-1879 sygn. 69-81, Cz.3 Alegata do aktów małżeństw 1859 sygn. 82, Akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1880-1900 sygn. 83-103, Alegaty do aktów małżeństw 1880-1888,1890-1894,1896-1900 sygn. 104-122, Po skontrum stwierdzono brak sygn.46., 4 jednostki błędnie rozpoznane przeniesiono do właściwych zespołów: sygn.41 alegata 1829r. przeniesiona do ASC wyznania mojżeszowego w Wodyniach, sygn.43 alegata 1833r. przeniesiona do ASC rzym-kat.Żeliszew, sygn.44 alegata 1835r. przeniesiona do ASC mojżeszowe Seroczyn, sygn.45 alegata 1838r. przeniesiona do ASC mojżeszowa Seroczyn , W 2008r. doinwentaryzowano 26ja. 0,23mb.(19 ja. 0,08mb. Alegaty, 7ja. 0,15mb księgi), sygn. 123-142 alegaty z lat 1901-1903, 1905-1908, 1910, 1912-1914, 1918-1925, 1874, sygn.143-149 akta urodzeń, małżeństw, zgonów z lat 1901-1907, akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1908-1910 sygn. 150-152, alegata 1909 sygn. 153, akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1911 sygn. 154, alegata 1911 sygn. 155, akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1912 -1916 sygn. 156-160

Parafia Rzymskokatolicka p.w. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Wodyniach, siedziba- Wodynie, dekanat siedlecki, domanicki. Miejscowości należące do parafii: Wodynie Brodki, Budy, Czajków, Helenów, Kaczory, Kamieniec, Młynki, Oleśnica, Ruda Wolińska, Szostek, Trzciniec, Olszyc Szlachecki i Włościański(do 1877 r.), Wola Serocka, Wola Wodyńska, folwarki: Leszczyna, Lucynów, Szostek, Wodynie, Wola Wodyńska, Kolonie: Toki, Czelustki, Strojnik, Osińskie. W 1445 r. Stefan Wodyński, właściciel Wodyń, wybudował tu kościół drewniany, w 1558 r. ustanowiona została samodzielna parafia. Szwedzi w 1657 r. kościół spalili, a dwa lata później, ks. Krzysztof Choiński, własnym kosztem wybudował kościół, również drewniany, który dotrwał do roku 1776 i w tym samym roku wybudowano obecny kościół parafialny drewniany, kosztem Anieli Załuskiej, a następnego roku kościół ten konsekrował biskup kijowski, Franciszek Ossoliński. Księgi metrykalne w parafii od 1658 r. Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807r wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809 r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825r akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901r zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr. i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825r do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (Dz. P KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym, ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (Od 1847 r. odstępstwo od prawosławia karano jako przestępstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868 r. na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. W okresie XX -lecia Kościół Rzymskokatolicki opierał się na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917r. Dekretem z 25.09.1945r wprowadzona została od 1.01. 1946r świecka rejestracja stanu cywilnego wykonywana przez świeckie urzędy stanu cywilnego (Dz. U. Nr 48 poz. 272 Prawo o aktach stanu cywilnego i 273 Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego). Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej i Sprawiedliwości z 24.11. 1945r w sprawie wykonywania prawa o aktach stanu cywilnego oraz przepisów wprowadzających to prawo (Dz. U. Nr 54 poz. 304) regulowało sposób funkcjonowania USC. Bibliografia: Prawo cywilne obowiązujące w guberniach Królestwa Polskiego T. I Petersburg 1875. Zbiór przepisów prawnych w sprawach rejestracji stanu cywilnego wydanych po odzyskaniu niepodległości państwowej Warszawa 1931opr. J. Litwin, A. Rżewski, P. Aleksandrowicz- Diecezja siedlecka czyli podlaska Siedlce 1971

Zmikrofilmowane księgi UMZ z lat 1826-1865 nr mikr.318594-318633 Po skontrum stwierdzono brak sygn. 46, jednostki sygn. 41, 43, 44, 45 przeniesiono do innych zespołów.