Cz.I Akta urodzeń, małżeństw, zgonów (duplikaty) 1869-1879 sygn. 1-11, Cz.II Akta urodzeń, małżeństw, zgonów (duplikaty) 1880-1900 sygn. 12-32, Alegaty do aktów małżeństw 1869-1881, 1883-1899 sygn. 33-62,akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1901-1909 sygn. 63-71, alegaty 1901, 1903-1904, 1907-1909, 1920 sygn. 72-78 (brak alegaty z 1906 roku, alegaty z 1902 i 1905 wklejone do ksiąg)

Parafia Rzymskokatolicka pw. Nawiedzenia NMP, siedziba: Wola Gułowska, dekanat łukowski Miejscowości należące do parafii w XIX wieku: Wola Gułowska, Borówka, Budziska , Dąbrówka, Ernestynów, Ferdynandów Helenów, Janówek, Kalinowy Dół, Krzówka, Lendo Wielkie, Lipiny, Natalin, Michałówka, Niedźwiedź, Podlodówka Sobiska , Sosnówka, Turzystwo, Urszulin, Walentynów, Władysławów, Zarzecz, Żurawiec, folw. Lendo Wielkie. Pierwotny kościół dla Karmelitów, wybudowany został w 1548 r., lecz uległ pożarowi. Obecny kościół parafialny murowany z 1633 r., fundacji Ludwika Krasińskiego, dziedzica Gułowa, konsekrowany w 1772 r. przez Bpa Jana Lenczowskiego. Do 1864 r. byli tu Karmelici, których usunął rząd rosyjski, klasztor uległ kasacie. W 1868 r. przeniesiono tu nabożeństwa parafialne z Nowodworu, a po zamknięciu par. w Nowodworze w 1875 r., została utworzona parafia z części par. adamowskiej. W 1924 r. ponownie powrócili Karmelici. Styl barokowy. Koronacja obrazu Matki Bożej w 1982 r. Księgi metrykalne w parafii od 1834 r. Kronika parafialna od 1924 r. Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807r wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825r akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901r zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825r do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (DzP KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym,ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (od 1847r odstępstwo od prawosławia karano jako przestepstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868r na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. W okresie XX-lecia Kościół Rzymskokatolicki opierał się na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917r. Dekretem z 25.09.1945r wprowadzona została od 1.01. 1946r świecka rejestracja stanu cywilnego wykonywana przez świeckie urzędy stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48 poz. 272 Prawo o aktach stanu cywilnego i 273 Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego). Rozporzadzenie Ministra Administracji Publicznej i Sprawiedliwości z 24.11. 1945r w sprawie wykonywania prawa o aktach stanu cywilnego oraz przepisów wprowadzajacych to prawo (Dz.U. Nr 54 poz. 304) regulowało sposób funkcjonowania USC. Bibliografia: Prawo cywilne obowiązujace w guberniach Królestwa Polskiego T. I Petersburg 1875. Zbiór przepisów prawnych w sprawach rejestracji stanu cywilnego wydanych po odzyskaniu niepodległości państwowej Warszawa 1931opr. J. Litwin, A. Rżewski