1. Konferencje wojewódzkie z lat 1975-1989, sygn. 1-13 (protokoły z konferencji sprawozdawczo-wyborczych); 2. Plenarne posiedzenia Komitetu z lat 1975-1989, sygn. 14-93 (protokoły posiedzeń z załącznikami, zawierające m. in. oceny realizacji uchwał Komitetu Centralnego, oceny pracy partyjnej, sytuacji społeczno-gospodarczej w województwie, przebiegu kampanii wyborczej, informacje dotyczące kultury, bezpieczeństwa, gospodarki, budownictwa, opieki społecznej, ochrony zdrowia, wyboru sekretarzy); 3. Wojewódzka Komisja Rewizyjna z lat 1975-1986, sygn. 94-147, 4280 (instrukcje Centralnej Komisji Rewizyjnej, instrukcje Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej, plany pracy Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej, protokoły posiedzeń i narad Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej, protokoły pokontrolne w tym kontroli instancji niższego stopnia); 4. Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej z lat 1975-1988, sygn. 148-192, 4281 (wytyczne, zalecenia Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej, plany pracy, protokoły posiedzeń i narad, notatki, informacje, sprawozdania pracowników, ankiety, materiały z działalności komisji niższego stopnia); 5. Wojewódzka Komisja Kontrolno-Rewizyjna z lat 1986-1989, sygn. 193-221 (instrukcje i informacje Centralnej Komisji Kontrolno-Rewizyjnej, plany pracy, protokoły posiedzeń i narad Wojewódzkiej Komisji Kontrolno-Rewizyjnej, narady przewodniczących komisji terenowych i zakładowych, dane statystyczne o członkach komisji rewizyjnych różnych szczebli, ankiety osobowe przewodniczących komisji rewizyjnych różnych szczebli, informacje komisji terenowych, wybór członków komisji, protokoły kontroli i oceny działalności Podstawowych Organizacji Partyjnych, sprawozdania z działalności kontrolno-rewizyjnej); 6. Egzekutywa z lat 1975-1989, sygn. 222-301 (protokoły posiedzeń z załącznikami: informacje dotyczące obsady stanowisk najważniejszych kierowniczych w województwie, sytuacji społeczno-politycznej w województwie, sytuacji w rolnictwie, przemyśle, rzemiośle, sytuacji rynkowej, handlu, budownictwa, w ochronie zdrowia, w kulturze, sporcie, turystyce); 7. Kancelaria I Sekretarza z lat 1975-1990, sygn. 302-441, 4282-4284, 4308, 9001-9004 (materiały z posiedzeń sekretariatu, korespondencja I Sekretarza, współpraca z zagranicą, materiały dotyczące zjazdów, pracy partyjnej, samorządów, Frontu Jedności Narodu, rad narodowych, Solidarności, reformy gospodarczej, rocznic i uroczystości, działań propagandowych, spraw kobiet); 8. Wydział Organizacyjny z lat 1975-1990, sygn. 442-739, 4285-4290, 9005-9010 (plany pracy, narady wydziałowe, referaty kierownictwa, komisje problemowe, realizacja uchwał Komitetu Centralnego, organizacja zjazdów, kampanie sprawozdawczo-wyborcze, realizacja wniosków, związki zawodowe, samorządy, rady narodowe, wybory do Sejmu i Wojewódzkiej Rady Narodowej, Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego, sprawy kobiet, młodzieży, sportu, wsi, akty normatywne dotyczące wprowadzenia stanu wojennego; bardzo dużą część materiałów stanowią dane i sprawozdania statystyczne dotyczące stanu osobowego organizacji wojewódzkiej); 9. Wydział Ideologiczny z lat 1975-1989, sygn. 740-863, 4291, 4309-4310, 9011 (plany pracy, oceny i informacje dotyczące pracy ideowo-wychowawczej, przemówienia i referaty I Sekretarza, współpraca międzynarodowa, zagadnienia szkolnictwa podstawowego, średniego, wyższego, sprawy młodzieży, oddziaływanie na kulturę, wydarzenia i imprezy kulturalne (przede wszystkim festiwal piosenki radzieckiej) środowiska i instytucje kultury, media-prasa, radio, telewizja, radiowęzły, obchody świąt i rocznic, opracowania "Struktury organizacyjne opozycji" i "Kto popychał Solidarność do awantury? (Pytania, na które życie dało odpowiedź)"); 10. Wydział Ekonomiczny z lat 1975-1988, sygn. 864-910 (organizacja wydziału i plany pracy, informacje wysyłane do Komitetu Centralnego o sytuacji ekonomicznej, materiały dotyczące samorządu robotniczego, oceny pracy partyjnej w instytucjach gospodarczych, sytuacja ekonomiczna województwa, sytuacja w budownictwie, przemyśle, handlu, usługach, rolnictwie i turystyce); 11. Wydział Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z lat 1975-1989, sygn. 911-959 (plany pracy, programy referaty sekretarza, informacje i wnioski przesyłane do Komitetu Centralnego, korespondencja z Komitetem Centralnym, praca aktywu w rolnictwie, oceny i materiały dotyczące spraw rolnych, materiały nadesłane); 12. Wydział Administracyjny z lat 1975-1989, sygn. 960-1010 (referaty i przemówienia kierownika wydziału, sprawy bezpieczeństwa i higieny pracy, opieki społecznej, ochrony zdrowia, ochrona mienia i porządku publicznego, państwowa straż pożarna, ochotnicza straż pożarna, Państwowa Inspekcja Handlowa, Inspekcja Robotniczo-Chłopska); 13.Ośrodek Analiz i Prognoz Politycznych z lat 1980-1989, sygn. 1011-1062, 4292, 4300-4302, 4304-4307 (analizy i informacje o sytuacji społeczno-politycznej, teleksy do Komitetu Centralnego i do Rejonowych Ośrodków Pracy Partyjnej, telefonogramy Wojewódzkiego Sztabu Informacji, wydawnictwa Komitetu Wojewódzkiego: „Informator KW”, „Informacja Polityczna”, „Dokumenty”, „Nasza Trybuna”, „Problemy”, „Contra”, „Wiadomości”, „Zielonogórski Serwis Informacyjny”, „Sygnały”, „Biuletyn KW”, „Informacja Bieżąca”); 14. Referat Listów i Inspekcji z lat 1975-1989, sygn. 1063-1086 (instrukcje, wytyczne Komitetu Centralnego, materiały Zespołu ds. Skarg i Komisji ds. Skarg i Sygnałów od Ludności, formularze kontrolne, informacje o listach i skargach o sposobach załatwiania); 15. Referat Kadr z lat 1975-1990, sygn. 1087-1115 (zarządzenia Komitetu Centralnego, projekty, plany i zestawienia etatów, kształcenie kadr, skargi, wykazy kadry, przyjęcia i zwolnienia pracowników politycznych, odznaczenia-wytyczne, wnioski, wykazy wydanych akt, wykazy przekazanych akt do archiwum); 16. Wojewódzki Ośrodek Kształcenia Ideologicznego z lat 1975-1989, sygn. 1116-1158 (wytyczne Komitetu Centralnego, plany pracy, informacje o szkoleniach i odczytach lektorów, karty ewidencyjne uczestników szkolenia i dzienniki Wieczorowego Uniwersytetu Marksizmu-Leninizmu); 17. Wydział Ogólny z lat 1975-1989, sygn. 1159-1190, 4293 (plany pracy, zestawienia etatów, bilanse i budżety) 18. Archiwum Komitetu Wojewódzkiego 18.1. Działalność archiwum z lat 1975-1990, sygn. 1191-1209, 4294-4295 (plany pracy, informacje, sprawozdania z działalności, wykazy organizacji partyjnych, szkolenia, zakupy do archiwum, wykazy akt Komitetu Wojewódzkiego, protokoły zdawczo-odbiorcze, ewidencja, pracownia naukowa, kwerendy); 18.2. Wspomnienia i relacje z lat [1933] 1975-1989, sygn. 1210-1811, 4299 (skorowidz alfabetyczny relacji i wspomnień, metryczki twórców, wspomnienia poukładane alfabetycznie według nazwiska twórców); 18.3. Materiały osobowe byłych działaczy Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej z lat [1945] 1975-1989, sygn. 1812-3623 (materiały osobowe działaczy); 18.4. Akta członków Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej z lat [1944] 1975-1990, sygn. 4311-9000 (materiały osobowe członków); 18.5. Materiały audiowizualne 18.5.1. Albumy, materiały ikonograficzne z lat [1965] 1975-1980, sygn. 3624-3629, 4296; 18.5.2. Zagospodarowanie Ziem Zachodnich z lat [1945] 1975, sygn. 3630-3708; 18.5.3. Życie partii z lat [1948] 1975-1986, sygn. 3709-3785; 18.5.4. Uroczystości i rocznice z lat [1955] 1975-1985, sygn. 3786-3879; 18.5.5. Wizyty i delegacje z lat [1954] 1975-1984, sygn. 3880-3953; 18.5.6. Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich z lat [1965] 1975-1980, sygn. 3954-3963; 18.5.7. Przemysł lubuski z lat [1950] 1975-1979, sygn. 3964-4010; 18.5.8. Rolnictwo z lat [1950] 1975-1985, sygn. 4011-4062; 18.5.9. Nauka i oświata z lat [1945] 1975-1985, sygn. 4063-4104; 18.5.10. Kultura i życie osobiste z lat [1950] 1975-1985, sygn. 4105-4151; 18.5.11. Nagrania dźwiękowe z lat [1964] 1975-1982, sygn. 4152-4176; 19. Referat ds. Działaczy Ruchu Robotniczego z lat [1974] 1975-1990, sygn. 4177-4182 (wytyczne Komitetu Centralnego w sprawie rent, informacje, plany pracy, protokoły Komisji ds. Działaczy Ruchu Robotniczego, wykazy rencistów, mowy pogrzebowe, nekrologi, ewidencja zasłużonych); 20. Rejonowe Ośrodki Pracy Partyjnej 20.1. Rejonowy Ośrodek Pracy Partyjnej w Krośnie Odrzańskim z lat 1981-1989, sygn. 4183-4204 (protokoły z narad sekretarzy instancji z terenu, protokoły z narad pracowników, szkolenia partyjne, związki zawodowe, informacja bieżąca przesyłana z terenu); 20.2. Rejonowy Ośrodek Pracy Partyjnej w Nowej Soli z roku 1985, sygn. 4205 (ankieta w sprawie rozwoju ruchu zawodowego); 20.3. Rejonowy Ośrodek Pracy Partyjnej w Sulechowie z roku 1985, sygn. 4206 (ankieta w sprawie rozwoju ruchu zawodowego); 20.4. Rejonowy Ośrodek Pracy Partyjnej w Lubsku z lat 1981-1986, sygn. 4207-4220 (szkolenia partyjne, informacje o sytuacji w partii, o związkach zawodowych, informacja bieżąca z przesyłana terenu); 20.5. Rejonowy Ośrodek Pracy Partyjnej w Szprotawie z lat 1982-1989, sygn. 4221-4239 (plany pracy, komisje problemowe, szkolenia, związki zawodowe, wybory do rad narodowych, sejmu, referendum, informacja bieżąca przesyłana z terenu); 20.6. Rejonowy Ośrodek Pracy Partyjnej w Świebodzinie z roku 1985, sygn. 4297 (ankiety w sprawie rozwoju ruchu zawodowego); 20.7. Rejonowy Ośrodek Pracy Partyjnej w Wolsztynie z lat 1982-1985, sygn. 4240-4244 (plany pracy, pisma do Komitetu Wojewódzkiego, meldunki, interwencje, związki zawodowe, biuletyny informacyjne); 20.8. Rejonowy Ośrodek Pracy Partyjnej w Zielonej Górze z lat 1976-1989, sygn. 4245-4267 (plany pracy, sprawozdania o członkach partii, o kandydatach, o osobach przyjętych i skreślonych, związki zawodowe); 20.9. Rejonowy Ośrodek Pracy Partyjnej w Żaganiu z lat 1982-1987, sygn. 4268-4279 (plany pracy egzekutyw, informacje o kampanii sprawozdawczo wyborczej, oceny działalności organizacji partyjnych, sprawy młodzieży, związków zawodowych, ankiety w sprawie rozwoju ruchu zawodowego); 20.10. Rejonowy Ośrodek Pracy Partyjnej w Żarach z roku 1985, sygn. 4298 (ankiety w sprawach rozwoju ruchu zawodowego); 21. Akta nieopracowane z lat 1949-2020, sygn. 9012-9271 (dyplom 30-lecia Polskiego Związku Motorowego dla Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej partii Robotniczej w Zielonej Górze, rejestry, ewidencje, skorowidze imienne członków, listy płac, wykazy imienne pracowników) Przechowywana przy zespole dokumentacja niearchiwalna (upoważnienia do odbioru poborów, listy ryczałtów za dojazdy, miesięczne zestawienia sumaryczne świadczeń Zakładu Usług Społecznych, wypłacanych pracownikom aparatu), licząca 10 jednostek = 0,30 m.b. z lat 1975-1989, została wybrakowana w oparciu o decyzję Dyrektora Archiwum Państwowego w Zielonej Górze z dnia 29 sierpnia 2023 roku, uwzględniającą opinię Regionalnej Komisji Archiwalnej Oceny Dokumentacji Archiwum Państwowego w Szczecinie, Archiwum Państwowego w Gorzowie Wielkopolskim, Archiwum Państwowego w Poznaniu i Archiwum Państwowego w Zielonej Górze, wyrażoną w uchwale nr 20/2023 z dnia 31 lipca 2023 roku.

Komitety Wojewódzkie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej były elementem struktury organizacyjnej partii, mającej monopol na kierowanie życiem politycznym kraju. Monopol początkowo nieformalny, legitymację prawną zyskał po przyjęciu przez Sejm Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej poprawki do Konstytucji w 1976 roku. Artykuł 3 konstytucji stwierdzał: „przewodnią siłą polityczną społeczeństwa w budowie socjalizmu jest Polaka Zjednoczona Partia Robotnicza”. Zdanie to określiło również cel istnienia partii. Partia opierała swą działalność na organizacjach partyjnych tworzonych wg zasady produkcyjno terytorialnej i podporządkowania organizacji niższego stopnia organizacjom stopnia wyższego. Przy tym założeniu: - podstawowe organizacje partyjne podlegały komitetom zakładowym, gminnym, miejsko-gminnym, miejskim i dzielnicowym, - organizacje gminne, miejsko-gminne, miejskie i dzielnicowe lub równorzędne podlegały komitetom wojewódzkim, - organizacje wojewódzkie podporządkowane były bezpośrednio Komitetowi Centralnemu. Władzą zwierzchnią organizacji wojewódzkiej, gminnej, miejsko-gminnej, miejskiej, dzielnicowej i zakładowej była konferencja sprawozdawczo-wyborcza. Komitety partyjne miały prawo dostosowania struktury organizacyjnej do aktualnych potrzeb i warunków działania partii. Komitet Wojewódzki mógł przykładowo powoływać komitety środowiskowe partii, szczególnie w środowiskach o dużym stopniu rozproszenia i małej liczebności podstawowych organizacji partyjnych. Naczelną zasadą życia wewnętrznego partii był centralizm demokratyczny oparty na zasadach: demokratycznego zgodnego ze statutem wyboru władz partyjnych, podporządkowaniu mniejszości uchwałom większości, prawomocności zebrań komitetu wojewódzkiego i konferencji przy obecności co najmniej 2/3 członków lub delegatów, kolegialności decyzji i indywidualnej odpowiedzialności, odpowiedzialności organów wykonawczych przed organizacjami i komitetami partyjnymi (podlegały ocenie i składały sprawozdania), obowiązku członków władz każdego stopnia informowania macierzystej organizacji o działalności, obowiązku realizacji uchwał władz wyższego stopnia przez komitety stopnia niższego, obowiązku uchylania uchwał sprzecznych z zasadami ideowymi, programem oraz uchwałami komitetów wyższych stopni przy udziale zainteresowanych, możliwości zwracania się organizacji partyjnej i komitetu z uchwałami, wnioskami, odwołaniami do konferencji-sprawozdawczo wyborczej wyższego stopnia lub zjazdu partii a w czasie kadencji do nadrzędnego komitetu, nadrzędności komitetu w stosunku do wybranych przez siebie organów wykonawczych, obowiązku bliskich kontaktów komitetów i ich organów wykonawczych z organizacjami partyjnymi, jawności życia politycznego, obowiązku informowania członków o podejmowanych uchwałach i decyzjach władz partyjnych, o swojej pracy, o sytuacji społeczno-politycznej, nastrojach społecznych i problemach ludzi pracy, obowiązku systematycznej kontroli realizacji uchwał. Władzą zwierzchnią w województwie była konferencja sprawozdawczo-wyborcza. Konferencję zwoływał Komitet Wojewódzki, zgodnie z zasadami statutu, w latach 1975-1981 co dwa lata, w okresie 1981-1986 co 2,5 roku, po 1986 nie rzadziej niż co 5 lat. Delegatów na konferencję wojewódzką wybierały konferencje gminne, miejsko-gminne, miejskie i dzielnicowe, do których delegatów wybierały członkowie podstawowych organizacji partyjnych. Konferencje sprawozdawczo-wyborcze rozpatrywały i zatwierdzały sprawozdania ustępujących władz, omawiały realizację zadań programowych partii i własnej organizacji, oceniały realizację wniosków i rezolucji zgłaszanych przez członków i komitety niższych stopni w okresie od ostatniej konferencji. Konferencja wybierała komitet partyjny, organa kontrolne (Wojewódzką Komisję Kontroli Partyjnej, Wojewódzką Komisję Rewizyjną, Wojewódzką Komisję Kontrolno-Rewizyjną) oraz delegatów na zjazd. Konferencja uchwalała program działania organizacji i zadania w realizacji uchwał zjazdu formułowanych w uchwałach Komitetu Centralnego. Między konferencjami sprawozdawczo-wyborczymi Komitet Wojewódzki zwoływał konferencje sprawozdawcze, których zadaniem była ocena stopnia realizacji uchwał na terenie swego działania oraz rozpatrzenie sprawozdania z działalności, w tym zakresie swych komitetów. Konferencje odbywane w ramach kampanii zjazdowej nazywano przedzjazdowymi. Oprócz zwykłych czynności wybierano na nich delegatów na zjazd. Wojewódzka Komisja Rewizyjna (WKR) zajmowała się kontrolą działalności partii w dziedzinach: realizacji wniosków, zarządzania funduszami i majątkiem partii, działalności finansowej instytucji kierowanych przez partię, prawidłowego opłacania składek, realizacji wytycznych Komitetu Centralnego dotyczących gospodarki wewnątrzpartyjnej, załatwiania spraw, listów i skarg. Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej (WKKP) dbała o przestrzeganie przez członków norm i zasad moralności socjalistycznej. Na wniosek organizacji partyjnych i z własnej inicjatywy dyscyplinowała członków Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej za wykroczenia przeciwko zasadom ideowym partii, w tym tłumienie krytyki, nadużycia, oszczerstwa, dygnitarstwo i biurokratyzm, korupcję. Komisja wydawała orzeczenia w postaci przewidzianych statutem kar partyjnych bądź zwalniała od odpowiedzialności, rozpatrywała też odwołania w sprawie kar partyjnych wydanych przez instancje niższego stopnia. Członkowie komisji nie mogli pełnić funkcji z wyboru w komitetach tego samego stopnia. Na X Zjeździe Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w 1986 roku połączono Wojewódzką Komisję Kontroli Partyjnej i Wojewódzką Komisję Rewizyjną w jedną Wojewódzką Komisję Kontrolno-Rewizyjną (WKKR), która przejęła zadania obu dotychczasowych komisji. W okresie pomiędzy konferencjami władzę zwierzchnią nad organizacją partyjną pełnił Komitet Wojewódzki, który kierował wojewódzką organizacją partyjną w okresie między konferencjami. Komitet dbał o realizację programu i linii politycznej partii. Wykonywał zadania przyjęte przez konferencje sprawozdawczo-wyborcze i uchwały Komitetu Centralnego. Oceniał realizację polityki kadrowej partii, kształcenie ideologiczne, inspirował też działalność instytucji państwowych, gospodarczych i organizacji społecznych. W porozumieniu z Biurem Politycznym wybierał I Sekretarza oraz sekretarzy tworzących sekretariat. I Sekretarz reprezentował Komitet i występował w jego imieniu na zewnątrz oraz przewodniczył posiedzeniom. Organizował pracę sekretariatu, kierował pracą podległych mu wydziałów. Sekretariat zbierał się przynajmniej raz na tydzień, wchodzący w jego skład sekretarze nadzorowali pracę podległych im referatów i wydziałów. Na pierwszym w kadencji posiedzeniu Komitet wybierał Egzekutywę, której statutowo przewodniczył I Sekretarz. Egzekutywa jako organ wykonawczy Komitetu kierowała pracą partii pomiędzy posiedzeniami plenarnymi komitetu, realizowała jego uchwały, określała kompetencje i zakres obowiązków członków sekretariatu oraz kontrolowała ich pracę. Komitet Wojewódzki powoływał komisje problemowe, a w miarę potrzeb zespoły robocze. Działały one przy poszczególnych wydziałach. Analizowały realizację uchwał partii i przedkładały je macierzystym komitetom partyjnym, mogły także opracowywać wnioski i przedkładać je Komitetowi. Do komisji powoływano członków partii również spoza komitetu. Komitet Wojewódzki organizował swój aparat wykonawczy: powoływał wydziały, zatwierdzał i odwoływał ich kierowników proponowanych przez egzekutywę. Powoływał też referaty i tzw. sektory. Referat był komórką mniejszą niż wydział, a jego kierownik był zatrudniony na etacie zastępcy kierownika wydziału i podlegał bezpośrednio danemu sekretarzowi. Sektory, zajmujące się jeszcze mniejszym zakresem spraw, podlegały bezpośrednio kierownikowi wydziału. Komitet Wojewódzki powoływał Rejonowe Ośrodki Pracy Partyjnej będące jego terenowymi wydziałami. Ośrodki koordynowały prace i udzielały pomocy komitetom gminnym, miejsko-gminnym, miejskim w pracy polityczno-organizacyjnej, szkoleniowej i informacyjnej. W sferze pozapartyjnej Komitet odgrywał decydujący wpływ na działalność instytucji państwowych i organizacji społecznych m. in. poprzez system nomenklatury i propagandę. Komitet Wojewódzki Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Zielonej Górze powstał po reorganizacji administracji terenowej w 1975 roku. Postało wówczas 49 województw. W związku z tymi zmianami Biuro Polityczne Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w maju 1975 roku podjęło uchwałę o dostosowaniu struktury organizacyjnej partii do podziału terytorialnego kraju. Wskutek tego powstało 49 komitetów wojewódzkich. Komitet Wojewódzki w Zielonej Górze należał do komitetów „starych”. Pierwsze posiedzenie w nowej strukturze, które odbyło się 6 czerwca 1975 roku, sygnowane jest jako IV, gdyż Komitet kontynuował „starą” kadencję. Na posiedzeniu uzupełniono składy Komitetu do 76 członków, Egzekutywy do 18, Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej do 17, Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej do 17 oraz komisji problemowych: Komisji Rolnej, Komisji Ekonomicznej, Komisji Statutowo-Organizacyjnej, Komisji Ideologiczno-Propagandowej, Komisji ds. Młodzieży oraz Komisji Ochrony Zdrowia i Porządku Publicznego. Komitet wybrany w nowej kadencji liczył 95 osób i zebrał się pierwszy raz 10 listopada 1975 roku. I Sekretarzem został wybrany jednogłośnie Mieczysław Hebda, sekretarzami Zbigniew Cyganik, Józef Grzelak, Józef Nowak. Powołano 18 osobową Egzekutywę, oprócz 4 sekretarzy w jej skład wchodzili: Komendant Wojewódzki Milicji Obywatelskiej, jeden I sekretarz komitetu zakładowego, 2 dyrektorów zakładów przemysłowych, 2 robotników, przewodniczący Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej, wojewoda i wicewojewoda, kurator oświaty i wychowania, prorektor Wyższej Szkoły Pedagogicznej, przewodniczący Rady Wykonawczej Federacji Socjalistycznych Związków Młodzieży Polskiej, prezes Wojewódzkiego Związku Kółek Rolniczych, przewodniczący Wojewódzkiej Rady Związków Zawodowych. Na II plenum 28 stycznia 1976 roku powołano komisje problemowe: Komisję Rolną, Komisję Ekonomiczną, Komisję Ideologiczno-Propagandową, Komisję ds. Młodzieży, Komisję Ochrony Zdrowia i Porządku Publicznego. W następnej kadencji na I plenum Komitetu Wojewódzkiego w dniu 13 lutego 1978 roku na I sekretarza ponownie wybrało Mieczysława Hebdę, na sekretarzy Romanę Adamczyk, Zbigniewa Cyganika, Józefa Grzelaka, Józefa Nowaka. Wybrano również 20 osobową egzekutywę. Wybór sekretarzy powtórzono na I plenum 4 stycznia 1980 roku, z tą różnicą, iż Zbigniewa Cyganika zastąpiono Janem Majewskim. Egzekutywa liczyła wówczas 25 członków. Na II plenum 23 lutego 1980 roku Komitet Wojewódzki powołał następujące komisje: Ekonomiczną, Rolną, Ideologiczno-Propagandową, Statutowo-Organizacyjną i Komisję ds. Skarg i Wniosków. Na VII plenarnym posiedzeniu Komitetu Wojewódzkiego 30 stycznia 1981 I Sekretarz Mieczysław Hebda zgłosił swoją rezygnację. Plenum wybrało na I sekretarza Jerzego Dąbrowskiego, na sekretarzy Jana Rubaszewskiego, Zbigniewa Niemińskiego, Romana Czołhana, Zbigniewa Pietkewicza. Na II plenum Komitetu Wojewódzkiego z dnia 8 lipca 1981 powołano następujące komisje: Komisję Polityki Społeczno-Gospodarczej, Komisję Statutowo-Organizacyjną, Radę Wojewódzkiego Ośrodka Kształcenia Ideologicznego, Komisję Młodzieżową, Komisję Kultury, Nauki i Oświaty, Komisję ds. Działaczy Ruchu Robotniczego oraz Komisję ds. Skarg i Wniosków. I Sekretarz Jerzy Dąbrowski został ponownie wybrany na I plenum Komitetu Wojewódzkiego w dniu 19 grudnia 1983, a na II plenum w dniu 7 lutego 1984 powołało komisje: Komisję Społeczno Ekonomiczną, Komisję Rolną i Polityki Gospodarki Żywnościowej, Komisję Polityczno-Organizacyjną, Komisję Ideologiczną, Komisję Młodzieżową, Komisję ds. Działaczy Ruchu Robotniczego oraz Komisję Skarg, Wniosków i Sygnałów od Ludności. 19 grudnia 1984 roku swoją rezygnację zgłosił Jerzy Dąbrowski. Komitet Centralny, po konsultacjach i w porozumieniu z egzekutywą, zarekomendował Zbigniewa Niemińskiego na I Sekretarza, który ostatecznie został wybrany przez plenum. Wybór potwierdzono na I plenarnym posiedzeniu Komitetu Wojewódzkiego 16 września 1986 roku, podczas którego wybrano również sekretarzy Józefa Małańczuka, Krzysztofa Kaszyńskiego, Henryka Jura, Daniela Walusia. II plenarne posiedzenie z 20 listopada 1986 roku wybrało komisje: Komisję Społeczno-Polityczną, Komisję Ideologiczną, Komisję Gospodarki Żywnościowej i Rolnictwa, Komisję Polityki Ekonomicznej, Komisję Polityki Społecznej i Ochrony Zdrowia, Komisję Skarg, Wniosków i Sygnałów od Ludności oraz Komisję ds. Działaczy Ruchu Robotniczego. Składy osobowe i zakres zainteresowań, a nawet nazwy komisji świadczyły o zasadniczych kierunkach działań politycznych, jakie planował podejmować Komitet Wojewódzki w nadchodzącej kadencji. Funkcje przewodniczących komisji pełnili członkowie egzekutywy, zaś sekretarzy- pracownicy polityczni komitetu. W ramach komisji działały zespoły problemowe o bardziej szczegółowym zakresie działań, np. w Komisji Społeczno-Politycznej Zespół ds. Sportu i Turystyki, Wojewódzki Zespół ds. Kobiet, w Komisji Ideologicznej 3 zespoły: Kultury; Nauki i Oświaty; Młodzieży. W 1975 roku ustaliła się struktura Komitetu Wojewódzkiego. Najważniejszym z Wydziałów była Kancelaria I Sekretarza, która składała się z Referatu Listów, Referat ds. Działaczy Ruchu Robotniczego i Referatu Kadr. Za stan struktur partyjnych odpowiadał Wydział Organizacyjny, gdzie funkcjonowały w zasadzie dwa referaty: Referat Ewidencji i Referat ds. Administracji. Wydział Rolny zajmował się nadzorem nad realizacją polityki rolnej. Propagandą, Nauką i Kulturą zajmował się Wydział Propagandowy, któremu było podporządkowane również Archiwum Komitetu. Nadzorował on również działania istniejącego w randze samodzielnego wydziału Wojewódzkiego Ośrodka Kształcenia Ideologicznego. Ponadto w strukturze Komitetu znajdował się Wydział Ekonomiczny i Wydział Ogólny. W 1978 roku usamodzielnił się Referat Administracyjny zyskując rangę wydziału, pojawił się także Wydział Nauki i Oświaty. W 1979 roku Archiwum Komitetu rozpoczęło działalność jako samodzielna komórka. W 1982 roku zmniejszono o dwa liczbę wydziałów. Utworzono natomiast Ośrodek Informacji, Analiz i Prognoz Politycznych, co usprawniło przepływ informacji. Przeniesiono informację bieżącą z Wydziału Organizacyjnego do Ośrodka. Po tych zmianach w składzie Komitetu znajdowały się: Kancelaria I Sekretarza, Wydział Organizacyjny, który składał się z Referatu Ewidencji, Sektora Społeczno-Zawodowego, Sektora Spraw Wewnątrzpartyjnych i Ewidencji oraz Sektora Organizacyjnego. Wydział Ideologiczny dzielił się na: Sektor Nauki, Oświaty i Organizacji Młodzieżowych, Sektor Kształcenia Ideologicznego, Sektor Kultury. Mniej rozbudowane były: Wydział Ekonomiczny, Wydział Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej i Wydział Ogólny. Nadal posiadał samodzielność Ośrodek Informacji, Analiz i Prognoz Politycznych oraz bardzo ważny Referat Kadr i Referat Administracyjny. Ponadto funkcjonował Referat Listów i Inspekcji (nazywany ścianą płaczu) oraz Referat ds. Działaczy Ruchu Robotniczego. Istotne zmiany w organizacji nastąpiły dopiero w 1987 roku, w ramach wprowadzonej w partii polityki oszczędności i rezygnacji z części zadań. Wprowadzono wówczas strukturę opartą na podziale kompetencji. Do najważniejszych należał Wydział Organizacji Pracy, w którym funkcjonował Referat Pracy i Sekretariat, Referat Polityki Kadrowej, Referat Listów i Inspekcji. W składzie Wydziału Polityczno-Organizacyjnego znalazł się Referat Pracy Wewnątrzpartyjnej, Referat Organizacji Związków Zawodowych i Samorządów Pracowniczych, Referat Ewidencyjny i Składek Partyjnych, Samodzielne Stanowisko ds. Rad Narodowych, Samorządu Mieszkańców i Współpracy Zagranicznej. Niewielkim wydziałem był Wydział Społeczno-Prawny, natomiast znacznie rozbudowano Wydział Ideologii i Informacji. Składał się on z Referatu Informacji, zniesionego jako samodzielna komórka organizacyjna, Ośrodka Analiz i Prognoz Politycznych, Sektora Nauki, Oświaty i Kultury, Sektora ds. Młodzieży, Samodzielnego Stanowska ds. Organizacji Masowych oraz Archiwum Komitetu. Ponadto w ramach Komitetu Wojewódzkiego funkcjonowały: Wydział Ekonomiczny, Wydział Rolny, Wojewódzki Ośrodek Kształcenia Ideologicznego oraz Wydział Gospodarki Wewnątrzpartyjnej. W 1989 roku, zarówno ilość zatrudnionych, jak i struktura organizacyjna Komitetu uległa dalszemu zmniejszeniu. Do Kancelarii I Sekretarza włączono Biuro Listów i Inspekcji, ponadto utworzono Wydział Polityczno-Organizacyjny, Wydział Polityki Kadrowej i Społeczno-Prawny, Wydział Społeczno-Polityczny. Bez zmian pozostał Wydział Rolny. W ramach Komitetu funkcjonowały także Wydział Ideologiczny, Wydział Propagandy, Wydział Oświaty, Nauki i Kultury oraz Wydział Gospodarki Wewnątrzpartyjnej. W praktyce struktura aparatu Komitetu Centralnego uległa stosunkowo niewielkim zmianom. Dotyczyły one nazw komórek organizacyjnych, zakresu kompetencji, stopnia niezależności, przyporządkowania odpowiednim członkom sekretariatu. Nowym elementem w strukturze Komitetu Wojewódzkiego było pojawienie się Rejonowych Ośrodków Pracy Partyjnej jako wydziałów terenowych Komitetu Wojewódzkiego, których utworzenie nakazał Sekretariat Komitetu Centralnego w grudniu 1981 roku. Miały one być ogniwem pośrednim pomiędzy Komitetem Wojewódzkim a instytucjami partyjnymi w terenie. Ich zadaniem było szkolenie aktywu partyjnego, działalność propagandowo-agitacyjna w terenie, wsparcie dla instytucji i organizacji w terenie mogących być sprzymierzeńcami partii, zwalczanie agitacji antysocjalistycznej. Egzekutywa Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Zielonej Górze, na posiedzeniu w dniu 15 grudnia 1981 roku zatwierdziła 11 etatów kierowników Rejonowych Ośrodków Pracy Partyjnej, w randze i z płacą kierownika wydziału. Pozostawali oni do dyspozycji Wydziału Organizacyjnego. Siedziby ośrodków mieściły się w: Gubinie, Krośnie Odrzańskim, Lubsku, Nowej Soli, Sulechowie, Szprotawie, Świebodzinie, Wolsztynie, Zielonej Górze, Żaganiu, Żarach. Zmiany polityczne, jakie dokonały się wiosną 1989 roku oraz przegrane wybory do Sejmu i Senatu 4 czerwca 1989 roku, spowodowały paraliż organizacji partyjnych i masowe wystąpienia członków. 10 listopada 1989 roku odbyło się ostatnie posiedzenie poświęcone przygotowaniom do XI Zjazdu. 30 stycznia 1990 roku podjął on decyzję o rozwiązaniu Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Oznaczało to zakończenie działalności struktur partii w terenie. Zielonogórska wojewódzka organizacja partyjna należała do średnich w kraju. W omawianym okresie liczba jej członków oscylowała od 42.812 w 1975 roku do 38.125 w 1989 roku. Na terenie działania Komitetu Wojewódzkiego znajdowało się 7 Komitetów Miejskich (w: Gozdnicy, Gubinie, Łęknicy, Nowej Soli, Zielonej Górze, Żaganiu i Żarach), 19 Komitetów Miejsko-Gminnych (w: Babimoście, Bytomiu Odrzańskim, Cybince, Czerwieńsku, Iłowej, Jasieniu, Kargowej, Kożuchowie, Krośnie Odrzańskim, Lubsku, Małomicach, Nowym Miasteczku, Sławie, Sulechowie, Szprotawie, Świebodzinie, Wolsztynie, Zbąszynku i Zbąszyniu), 32 Komitety Gminne (w: Bobrowicach, Bojadłach, Brodach, Brzeźnicy, Bytnicy, Dąbiu, Gubinie, Kolsku, Lipinkach Łużyckich, Lubrzy, Łagowie Lubuskim, Maszewie, Niegosławicach, Nowej Soli, Nowogrodzie Bobrzańskim, Otyniu, Przewozie, Siedlcu, Siedlisku, Skąpem, Szczańcu, Siedlcu, Torzymiu, Trzebiechowie, Trzebielu, Tuplicach, Wymiarkach, Zaborze, Zielonej Górze, Żaganiu i Żarach). W wyniku zmian zaistniałych w 1989 roku liczba komitetów ograniczyła się do 4 Komitetów Miejskich (w: Gozdnicy, Łęknicy, Zielonej Górze, Żarach), 23 Komitetów Miejsko-Gminnych (w: Babimoście, Bytomiu Odrzańskim, Cybince, Czerwieńsku, Gubinie, Iłowej, Jasieniu, Kargowej, Kożuchowie, Krośnie Odrzańskim, Lubsku, Małomicach, Nowej Soli, Nowym Miasteczku, Nowogrodzie Bobrzańskim, Sławie, Sulechowie, Szprotawie, Świebodzinie, Wolsztynie, Zbąszynku, Zbąszyniu i Żaganiu) i 28 Komitetów Gminnych (w: Bobrowicach, Bojadłach, Brodach, Brzeźnicy, Bytnicy, Dąbiu, Kolsku, Lipinkach Łużyckich, Lubrzy, Łagowie Lubuskim, Maszewie, Niegosławicach, Otyniu, Przewozie, Siedlcu, Siedlisku, Skąpem, Szczańcu, Świdnicy, Torzymiu, Trzebiechowie, Trzebielu, Tuplicach, Wymiarkach, Zaborze, Zielonej Górze i Żarach).