1. Indeksy do ksiąg ziemskich grabowieckich; 1791-1792, 1798; 41 j.a.; sygn. 1-41; 2. Indeksy do ksiąg ziemskich horodelskich; 1792; 13 j.a.; sygn. 42-54; 3. Indeksy do ksiąg grodzkich grabowieckich; 1791-1792, 1795; 245 j.a.; sygn. 55-299; 4. Indeksy do ksiąg grodzkich horodelskich; 1790-1791, 1797, 1798; 61 j.a.; sygn. 300-360; 5. Indeksy do ksiąg ziemskich lubelskich; 1815, 1840, 1842-1845, 1862-1887; 10 j.a.; sygn. 362-371; 6. Indeksy do ksiąg ziemskich chełmskich; 1838-1845; 1 j.a.; sygn. 372; 7. Indeksy do ksiąg ziemskich krasnostawskich; 1842-1845; 3 j.a.; sygn. 373-375; 8. Indeksy do ksiąg ziemskich parczewskich; 1862-1885; 1 j.a.; sygn. 376; 9. Indeksy do ksiąg ziemskich urzędowskich; 1838-1887; 2 j.a.; sygn. 377, 378; 10. Indeksy do ksiąg grodzkich lubelskich; 1838-1887; 23 j.a.; sygn. 379-401; 11. Indeksy do ksiąg grodzkich chełmskich; 1838-1887; 9 j.a.; 402-410, 423; 12. Indeksy do ksiąg grodzkich krasnostawskich; 1787-1800, 1838-1845; 7 j.a.; sygn. 361, 411-416; 13. Indeksy do ksiąg grodzkich szczebrzeskich; 1862-1885; 1 j.a.; sygn. 417; 14 Indeksy do ksiąg podkomorskich lubelskich; 1838-1887; 1 j.a.; sygn. 418; 15. Indeksy do ksiąg podkomorskich łukowskich; 1838-1887; 1 j.a.; sygn. 419; 16. Indeksy do ksiąg podkomorskich chełmskich; 1838-1887; 1 j.a.; sygn. 420.

W 1783 r. przewieziono do Lwowa księgi ziemskie, grodzkie i podkomorskie ze wszystkich kancelarii sądowych znajdujących się po I rozbiorze Polski w granicach Królestwa Galicji i Lodomerii. W 1784 r. złożono je w pomieszczeniach klasztoru bernardynów. W ten sposób powstało archiwum tzw. bernardyńskie we Lwowie (Cesareo-regium antiquorum actorum terrestrium et castrensium Galiciensium tum corroborationis documentorum officium). Znaczenie ksiąg sądowych jako środka dowodowego zdziałanych czynności prawnych oraz związana z tym konieczność wykonywania w nich kwerend sprawiły, że w 1787 r. Maria Teresa nakazała ich uporządkowanie i zindeksowanie. W grupie ksiąg, które znalazły się we Lwowie były księgi ziemskie i grodzkie grabowieckie i horodelskie. Prace nad ich uporządkowaniem w archiwum lwowskim, rozpoczęto w 1787 r., a zasadnicza część związana z indeksowaniem przypadła na lata 1790-1792 (pojedyncze księgi regestowano jeszcze w latach 1795, 1797-1799). Powstało w tym czasie 360 tomów indeksów do ksiąg ziemskich i grodzkich grabowieckich i horodelskich oraz 1 tom do księgi grodzkiej krasnostawskiej. Przyjęła się dla nich nazwa indeksy z archiwum tzw. ,,bernardyńskiego” we Lwowie. W związku z ustaleniami zapadłymi na Kongresie Wiedeńskim, w 1829 r. indeksy te przewieziono najpierw do Warszawy, a następnie do Lublina i złożono je w lubelskim Archiwum Akt Dawnych. W 1825 r. namiestnik Królestwa Polskiego Józef Zajączek wydał nakaz koncentracji staropolskich akt sądowych w miastach wojewódzkich i ich uporządkowania. Decyzja ta legła u podstaw organizacji w Lublinie Archiwum Akt Dawnych, które powstało w 1827 r. W latach 1827-1829 do Lublina zwieziono staropolskie księgi ziemskie, grodzkie i podkomorskie z terenów dawnego województwa lubelskiego i ziemi chełmskiej, a w związku z ich stałym znaczeniem jako środka dowodowego w prowadzonych przez szlachtę sprawach i koniecznością wykonywania w nich kwerend, rozpoczęto ich indeksowanie. Prace te prowadzili archiwiści pracujący w Archiwum Akt Dawnych w Lublinie: Jan z Dukli Roman w latach 1838-1841; Hieronim Duchnowski w latach 1842-1845 i Józef Detmerski prawdopodobnie w latach 1862-1885. Efektem ich prac było kilkadziesiąt indeksów (całkowita liczba nie jest możliwa do oszacowania) do ksiąg ziemskich, grodzkich i podkomorskich powiatów dawnego województwa lubelskiego i ziemi chełmskiej, z których do dzisiaj zachowało się 61 tomów.