Zachowane akta obejmują lata 1842-1843, 1846, 1867-1950. W zespole zachowały się 3 jednostki z najwcześniejszych lat tj. dziennik kancelaryjny, rejestr forszusów z Kasy Ekonomicznej miasta oraz akta dot. spraw ekonomicznych. Wśród akt kancelarii rosyjskiej zachowały się: rejestry paszportowe, księgi kasowe, angaże nauczycieli, urzędników, pracowników fizycznych oraz różnego rodzaju korespondencja. Ponadto zachowały się akta z późniejszych urzędów miejskich: Organizacja – protokoły posiedzeń Rady Miejskiej, Zarządu Miejskiego, Prezydium i komisji, protokoły zebrań Miejskiego Komitetu Opieki Społecznej, protokoły posiedzeń deputacji szkolnej, budowlanej, wykazy członków organów miejskich, wykazy członków organizacji partyjnej, akta dot. Komitetów Obywatelskiego Obchodu Uroczystości Żałobnych po zgonie Marszałka J. Piłsudskiego, akta komisji wyborczych, instrukcja kancelaryjna, przepisy i zarządzenia ogólne, okólniki, sprawy pieczęci urzędowych, współpraca ze Związkiem Miast Polskich, zaświadczenia wydawane przez organy miejskie, akta dot. personelu urzędowego i rewizji magistratu, dzienniki korespondencyjne, spis akt w archiwum zakładowym; Finanse – budżety, plany finansowo-gospodarcze, sprawy podatkowe, księgi dochodów i wydatków budżetowych, księgi biercze podatków, kredyty i dotacje, sprawozdania rachunkowe, akta osobowe, angaże nauczycieli, urzędników, pracowników fizycznych i policji; Gospodarka – przedsiębiorstwa gminne (parki miejskie), drogi i place publiczne, oświata, kultura i sztuka, zdrowie publiczne i akcja sanitarno-porządkowa, opieka społeczna i sprawy bezrobocia, rolnictwo (rodzaje gruntów w gospodarstwach rolnych, sprawy produkcji roślinnej i zwierzęcej, wykazy ulic i właścicieli nieruchomości), statystyka, sprawy aprowizacyjne, walka z drożyzną i ustalanie cen, sprawy majątku miejskiego, szkody wojenne, nieruchomości poniemieckie; Administracja – sprawy sądowe i karno-administracyjne, gospodarka budowlana i mieszkaniowa (kosztorysy, nadzór techniczny), sprawy hipoteczne miasta, sprawy wojskowe, sprawy dot. ludności żydowskiej, ewidencja i kontrola ruchu ludności (domowe książki meldunkowe, sprawy volksdeutschów, spisy ludności, sprawy USC, akta dot. spraw meldunkowych dowodów osobistych, sprawy paszportowe, sprawy cudzoziemców i emigracji). Na pozostałość aktową zespołu składają się także księgi ludności stałej i skorowidz, rejestry mieszkańców oraz księga kontroli ruchu ludności.

Poprzedniczkami miasta były dwie prywatne wsie - Zduny, wspominane po raz pierwszy w 1394 r. i Zduńska Wola znana od 1403 r. Pod koniec XVIII w. dobra zduńskowolskie przeszły w ręce Złotnickich. W 1773 r. właściciel Zduńskiej Woli Feliks Złotnicki otrzymał pozwolenie przeniesienia części Zduńskiej Woli tj. wsi zwanej Czekaj na prawo miejskie. Lokacja nie okazała się jednak trwała. W 1793 r. po zagarnięciu ziem przez Prusy miejscowość utraciła swe prawa miejskie i mimo że formalnie była znowu wsią to nie zatraciła swego miejskiego charakteru. W 1825 r. Stefan Złotnicki herbu Prawdzic uzyskał dla Zduńskiej Woli prawa miejskie, które otrzymała w dniu 25 października 1825 r. na mocy uchwały Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego. Pierwszym burmistrzem został Jan Keller, który sprawował swoją funkcje aż do 1832 r. 19 VIII 1914 r. Zduńska Wola znalazła się pod okupacją niemiecką aż do listopada 1918 r. W 1919 r. na podstawie dekretu o samorządzie lokalnym wybrano Radę Miejską. W 1939 r. na mocy dekretu inkorporacyjnego Adolfa Hitlera z 8 X 1939 r. miasto zostało włączone do Rzeszy niemieckiej i znalazło się w obrębie tzw. „Kraju Warty (Reichsgau Wartheland). Nadano mu niemiecką nazwę – Freihaus. 19 I 1945 r. Zduńska Wola została wyzwolona spod okupacji niemieckiej. W 1945 r. organizacja władz miejskich została oparta na nowych zasadach, w myśl których Miejska Rada Narodowa stanowiła organ uchwałodawczy samorządu miejskiego, zaś Zarząd Miejski, wybierany przez MRN, organ zarządzający i wykonawczy.