Operaty szacunkowe strat wojennych z lat 1916-1920, sygn. 1 - 3790. Komisja Szacunkowa Miejska w Wieluniu (gminy: Bolesławiec, Czastary, Chotynin, Działoszyn, Dzietrzkowice, Galewice, Kamionka, Kiełczygłów, Konopnica, Kurów, Kuźnica Grabowska, Lututów, Mierzyce, Mokrsko, Naramice, Nowa Wieś, Praszka, Radoszewice, Rudniki, Skomlin, Skrzynki, Skrzynno, Sokolniki, Starzenice, Wydrzyn oraz miasto Wieluń) sygn. 1 – 2603; Komisja Szacunkowa Miejska w Wieruszowie (gmina Galewice i miasto Wieruszów) sygn. 2604 – 2680; Komisja Szacunkowa Miejscowa w Kaliszu (gminy: Dzietrzkowice, Galewice, Kuźnica Grabowska, Lututów, Mierzyce, Mokrsko, Naramice, Praszka, Radoszewice, Rudniki, Siemkowice, Skomlin, Sokolniki, Starzenice, Wydrzyn oraz miasta: Wieluń, Wieruszów) sygn. 2681 – 3208; Operat Szacunkowy Komisji Gminnej (na gm. Bolesławiec i Dzietrzkowice, Czastary, Chotynin, Naramice, Kamionka, Mierzyce, Lututów, Sokolniki, Mokrsko, Skomlin, Praszka Rudniki, Skrzynki, Kuźnica Grabowska, Starzenice, Nowa Wieś, Skrzynno, Wieruszów, Galewice, Wydrzyn, Kurów) sygn. 3209 – 3740; Operat Szacunkowy Komisji Miejscowej (na gm. Działoszyn, Siemkowice) sygn. 3741 – 3790.

Komisje szacunkowe start wojennych zostały powołane do życia ustawą z dnia 10 maja 1919 roku o ustaleniu i oszacowaniu świadczeń i strat wojennych. Ich działalność regulowało również rozporządzenie z dnia 1 lutego 1920 roku, zgodnie z którym utworzono Komisję Szacunkową Główną w Warszawie i podległe jej Komisje Szacunkowe Miejscowe, jako organy I instancji. Powołana wówczas Komisja Szacunkowa Miejscowa w Kaliszu obejmowała następujące powiaty: kaliski, słupecki, koniński, kolski, łęczycki, turecki, sieradzki i wieluński. Komisje Szacunkowe Strat Wojennych podlegały Głównemu Urzędowi Likwidacyjnemu. Państwowemu ustaleniu i oszacowaniu podlegały straty spowodowane bezpośrednio przez wypadki wojenne w Polsce, w majątku obywateli Państwa Polskiego, należącym do osób fizycznych i prawnych. Każda strata mogła być szacowana tylko przez tę Komisje Szacunkową Miejscową, w której okręgu owa strata nastąpiła. Każda Komisja Szacunkowa Miejscowa składała się z prezesa i wiceprezesa, z przedstawicieli ministerstw: Rolnictwa i Dóbr Państwowych, Przemysłu i Handlu, Robót Publicznych oraz z dwóch przedstawicieli sejmiku powiatowego lub rady powiatowej i przedstawiciela rady miejskiej. Ponadto do każdej Komisji został oddelegowany przedstawiciel Ministerstwa Skarbu, jako rzecznik interesów Skarbu Państwa. Zadaniem Komisji Szacunkowych Miejscowych było przyjmowanie zgłoszeń od poszkodowanych oraz ustalenie i oszacowanie strat wojennych, które w swoim czasie nie były zgłoszone do organizacji społecznych lub instytucji państwowych do tego upoważnionych, względnie ponownie rozpatrywanie akt poszkodowanych opracowanych przez społeczne organizacje rejestrujące a zdyskwalifikowanych przez Komisję Szacunkową Główną w Warszawie. Początkowo termin prekluzyjny dla składania zgłoszeń ustalono na dzień 2 czerwca 1920 roku ale został on przedłużony do dnia 1 sierpnia 1920 roku.