Jednostki o sygnaturach 1-184 dotyczą kas przy poszczególnych zakładach, zawierają: ogłoszenia o terminach i przedmiotach wyborów, protokoły komisji wyborczych, statuty kas, protokoły z zebrań pełnomocników, sprawozdania finansowe, korespondencję z inspektorem fabrycznym. Jednostki o sygnaturach 185-202 zawierają protokoły posiedzeń Urzędu, korespondencję, sprawy związane z obsadą personalną i wypłatą gratyfikacji za udział w posiedzeniach, przepisy prawne, zarządzenia, dane statystyczne o kasach i ilości ich członków obejmujące obszar guberni i całej Rosji.

Urząd powstał w 1913 r. na podstawie aktów prawnych z 6 lipca 1912 r. Podlegał on bezpośrednio Ministerstwu Spraw Wewnętrznych. Urząd tworzyli: gubernator, prokurator sądu okręgowego, zarządzający Izbą Skarbową, inspektor lekarski i starszy inspektor fabryczny, dwaj urzędnicy ministerstwa spraw wewnętrznych i jeden z inspektorów fabrycznych, dwie osoby spośród ubezpieczonych i dwie reprezentujące właścicieli przedsiębiorstw. Do zakresu czynności urzędów należały m. in.: wydawanie pozwoleń na otwieranie kas chorych, na łączenie kilku w jedną, rozpatrywanie skarg członków kasy i właścicieli na uchwały zebrań, czy rozporządzenia inspekcji fabrycznej. Każde przedsiębiorstwo, zatrudniające więcej niż dwieście osób miało obowiązek założenia oddzielnej kasy chorych, podlegającej urzędowi. Kasy gwarantowały zasiłki na wypadek choroby lub nieszczęśliwego wypadku lub śmierci. Członkami kasy byli wszyscy zatrudnieni w danym zakładzie, którzy wybierali pełnomocników uczestniczących w zebraniach ogólnych. Urzędy do spraw ubezpieczeń robotników uległy likwidacji z chwilą wybuchu I wojny światowej w 1914 r.