Akta spraw karnych: kradzieże, włamania, nielegalny handel, przekupstwo, łapownictwo, oszustwo, paserstwo, nierząd, pobicia, obrazy, obelgi, fałszerstwo dokumentów, paszportów, kartek żywnościowych, pieniędzy, akta o charakterze politycznym, podział czynności w Sądzie Okręgowym i w Prokuraturze, kompetencje sądów I i II instancji, prokuratury i władz policyjnych, zarządzenia w sprawie wykonywania wyroków, prowadzenie dochodzeń, nakładanie mandatów przez policję.

Po zajęciu miasta Łodzi przez wojska niemieckie, władze przedstawiły projekt nowej organizacji sądów i z dniem 1.04.1915 r. powołały do życia organy sądowe na wzór istniejących w Rzeszy. Na mocy rozporządzenia z 21.03.1915 r. dotyczącego ustroju sądownictwa na obszarach polski rosyjskiej, podlegającej niemieckiej administracji całe orzecznictwo sporne oraz dobrowolne sądownictwo powierzono sądom gminnym, sądom okręgowym i wyższemu trybunałowi. Sądy okręgowe składały się z jednego lub kilku sędziów okręgowych i z potrzebnej liczby asesorów. Siedzibę każdego sądu okręgowego i teren ich działalności wyznaczał naczelny wódz na wschodzie lub jego zastępcy. Cesarsko- Niemiecki Sąd Okręgowy w Łodzi obejmował swą działalnością miasto Łódź oraz powiaty brzeziński, łódzki i łaski. Do kompetencji sądu należało: rozpatrywanie spraw karnych, które nie należały do uprawnień sądów gminnych oraz takich, które sąd gminny uznał za niekompetentne, apelacje i zażalenia przeciwko decyzjom sądów gminnych. W zakresie orzecznictwa cywilnego Sąd Okręgowy obejmował ten sam zakres spraw co rosyjskie sądy okręgowe. W sprawach majątkowo-prawnych rozpatrywał tylko apelacje od postanowień sądów gminnych. Cesarsko-Niemiecki Sąd Okręgowy w Łodzi istniał do 1.09.1917 r. do czasu powołania do życia Sądu Okręgowego Polskiego.