Protokoły posiedzeń Rady Pedagogicznej, korespondencja i sprawozdania roczne, rozporządzenia i okólniki okręgów naukowych warszawskiego i moskiewskiego, wykaz osób wymienionych w tajnych doniesieniach władz, spisy wykładanych przedmiotów i ocen, podania o przyjęcie do Seminarium wraz z fotografiami kandydatów, spisy i akta personalne nauczycieli, wypłaty wynagrodzeń i stypendiów, księgi finansowe.

W latach 1864 – 1866 w ramach represji po powstaniowych, wprowadzono w Królestwie Polskim ustrój oświaty obowiązujący w Cesarstwie Rosyjskim. W wyniku tych zmian w miejsce dotychczasowych pięciu powiatowych szkół powiatowych kształcących nauczycieli szkół elementarnych, powołano trzyletnie kursy pedagogiczne podległe właściwym nowo utworzonym dyrekcjom szkolnym. Do 1867 r. Kursy Pedagogiczne w Łęczycy podlegały Dyrekcji Szkolnej Łódzkiej, a następnie, utworzonej w tym roku, Dyrekcji Szkolnej Kaliskiej. W 1872 r., na mocy ukazu z 11 grudnia, Kursy otrzymały nazwę seminariów nauczycielskich. Kierowane były z założenia do kandydatów na nauczycieli pochodzenia wiejskiego. Nauka w seminarium była bezpłatna. Ogółem spraw naukowych, wychowawczych i ekonomicznych kursów zajmowała się Rada Pedagogiczna. Po wybuchu I wojny światowej Seminarium ewakuowano w 1914 r. w głąb Rosji do Sergiev Posadu .w guberni moskiewskiej. Tu do roku szkolnego 1917/1918 r. funkcjonowało nadal jako seminarium łęczyckie, a następnie do 1919 r. jako Szkoła Pokazowa Doświadczalna, a w latach 1920 1921 – Sergiejewski Instytut Narodowego Oświecenia.