Księgi wtóropisowe urodzeń, małżeństw i zgonów (duplikaty) z lat 1873-1903,1905-1911,1921-1923 sygn. 0-36 z dołączonymi alegatami z lat 1892-1895,1901,1909; seria 2: księgi wtóropisowe urodzeń, małżeństw i zgonów (duplikaty) z lat 1826-1872 sygn. 1-47; alegaty z lat 1831-1840,1842,1844-1845,1847-1849,1851-1860,1862,1864 sygn. 48-59

Od 1810 roku na terenie Lubelszczyzny został wprowadzony obowiązek rejestracji ruchu naturalnego ludności w aktach stanu cywilnego. Rejestracja miała charakter świecki i zadanie prowadzenia jej powierzono duchownym katolickim (rzymskokatolickim i greckokatolickim). W ten sposób duchowni pełnili równocześnie funkcję urzędnika stanu cywilnego na terenie danej gminy czy parafii. Zadaniem ich było sporządzanie aktów stanu cywilnego dla ludności przebywającej w obrębie parafii bez względu na wyznanie. Akta stanu cywilnego były sporządzane w dwu egzemplarzach i obejmowały cztery rodzaje aktów tj. urodzenia, zapowiedzi, małżeństwa, zgonów. Do aktów małżeństw załączano alegaty czyli dokumenty urzędowe lub kościelne dotyczące zawieranego związku małżeńskiego. Z końcem każdego roku księgi były zamykane, uzupełniane o indeksy aktów. Jeden egzemplarz- pierwopis(unikat) pozostawał w parafii i były to księgi prowadzone przez wiele lat odrębnie dla każdego rodzaju aktów. Drugi egzemplarz- wtóropis (duplikat) stanowił wpisy wszystkich rodzajów aktów sporządzanych w ciągu jednego roku i przekazywany był wraz z załącznikami do właściwego terytorialnie sądu pokoju. W 1826 roku wyłączono spod kompetencji duchownych katolickich sporządzanie aktów metrykalnych innych wyznań chrześcijańskich i wyznania mojżeszowego. Na terenie Lubelszczyzny utworzono 57 okręgów bożniczych skupiających ludność żydowską. W przypadku wyznania mojżeszowego rejestracja była świecka, sporządzana przez odpowiednich urzędników miejskich lub gminnych na podstawie zeznań rabina, świadków aktu religijnego i osób, których ten akt dotyczył. Akta stanu cywilnego były spisywane w języku polskim, a od 1868 w języku rosyjskim. Od tego też czasu została wprowadzona datacja aktów według kalendarza juliańskiego (różnica 12-13 dni). Na terenie zaboru rosyjskiego powyższe przepisy obowiązywały do 1945 roku. Z dniem 1 stycznia 1946 roku (dekret Rady Ministrów z 25 IX1945 r.; Dz. U. Nr 48, poz. 272-273) wyznaniowe urzędy stanu cywilnego zostały zlikwidowane, a w zamian powołane w każdej gminie państwowe urzędy. Siedziba okręgu: Komarów; powiat tomaszowski gmina Komarów.