dokumenty pergaminowe; 73 j. inw.; akta (785 j.a.): magistrat, obszar i majątek miasta 1779-1941, sygn. 1-5, 785, zagadnienia kulturalne 1802-1944, sygn. 6-15, szkolnictwo 1621-1939sygn. 16-33, sprawy kościelne 1621-1936, jubileusze, obchody 1741-1929, sygn. 29-52, urbarze [1323]-1824, sygn. 53-59, wybory do ciał ustawodawczych i rady miejskiej 1809-1933, sygn. 60-72, sprawy organizacyjno-administracyjne 1582-1942, sygn. 73-103, statystyka 1849-1896, sygn. 104-106, sprawy demograficzne 1772-1852, sygn. 107-109, sprawy wojskowe 1813-1920, sygn. 110,-114, zdrowie i opieka społeczna 1757-1941, sygn. 115-123, towarzystwa, organizacje i związki 1579-1942, sygn. 124-204, finanse 1659-1943, sygn. 205-228, budownictwo 1768-1931, sygn. 229, 229a-241, drogi, place, mosty i urządzenia wodne - budowa i utrzymanie 1685-1936, sygn. 242-258, różne zakłady i przedsiębiorstwa miejskie 1742-1931, sygn. 259-270, legaty 1746-1943, sygn. 271-276, uwłaszczenie 1810-1877, sygn. 277-280, sprawy sądowe 1643-1939, sygn. 281-289, dzierżawy, kupno, sprzedaż i wizytowanie nieruchomości [1358]1647-1942, sygn. 290-315, sprawy leśne 1755-1939, sygn. 316-327, koncesje na prowadzenie przedsiębiorstw, handel itp. 1706-1942, sygn. 328-447, zarząd policji 1865-1942, sygn. 448-650, aneks - dopływy (akta różne) [1315]-1944, sygn. 651-784

CHOJNÓW, miasto w woj. dolnośląskim (powiat legnicki), 14,7 tys. mieszk. (1998); prawa miejskie przed 1288; osada powstała przed rokiem 1288. Wtedy też po raz pierwszy w dokumentach historycznych nazwa: "Haynow". Pełne prawa miejskie w 1333 roku. Wkrótce działała szkoła przykościelna oraz komora celna, działali: tkacze, piekarze, szewcy, rzeźnicy. W pobliżu znajdowały się dwa kamieniołomy, działały także młyny wodne i folusze. Korzystny rozwój został zakończony najazdem husytów, którzy spustoszyli miasto i spalili zamek. Przywileje i ulgi książęce w krótkim czasie pomogły jednak miastu powrócić do dawnej świetności. Wiek XVI był wiekiem jego rozkwitu, jednak już pod koniec tego stulecia zauważalne były pewne symptomy upadku gospodarczego. Przyczyniły się do tego częste pożary oraz epidemia, która w 1613 roku pochłonęła wiele ofiar. W latach 1618-1648 toczyła się wojna trzydziestoletnia, a po epidemii w 1632-1633 miasto niemalże zupełnie się wyludniło. W wyniku trzech wojen po 1740r. Chojnów trafił pod panowanie pruskie. Początek wieku XIX także był niepomyślny, a to z powodu wojen napoleońskich oraz kolejnych epidemii. W połowie XIX oddano do użytku linię kolejową łączącą Bolesławiec z Legnicą, co miało istotne znaczenie dla rozwoju miasta, powstały fabryki, rozwinął się przemysł papierniczy, metalowy oraz skórzany, powstała także drukarnia. Chojnów ponownie zaczął się rozwijać w szybkim tempie, zaczęto wydawać prasę lokalną, powstała kanalizacja, rurociąg, oraz sieć gazowa. Wkrótce po tym miasto otrzymało oczyszczalnię ścieków, zbudowano nowy szpital, a w 1912 r. była już elektryczność. W trakcie rozkwitu ludność miasta zwiększa swoją liczbę ponad dwukrotnie. Rozwój został zahamowany przez I wojnę światową, podczas II wojny miasto zostało zniszczone w około 30 procentach, fabryki utraciły swoją moc produkcyjną. Gdy odzyskano Ziemie Zachodnie Chojnów stał się miejscem osiedlania ludności polskiej. Po dziś dzień w mieście istnieje stara zabudowa rynku, oraz można podziwiać zabytki o znaczeniu historycznym. (Opracowano na podstawie: 1. http://www.chojnow.pl/historia.php, Piotr Kiwacz i Marcin Biegaj; 2. Nowa encyklopedia powszechna PWN © Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) Dzieje zespołu. Zespół „Akta miasta Chojnowa” w dzisiejszej postaci kształtował się przez ponad 20 lat, poprzez kolejne dopływy akt. Pierwsze akta miasta Chojnowa przejęto do Powiatowego Archiwum Państwowego w Legnicy w roku 1953 z Muzeum w Chojnowie (ok. 29 mb akt). Kolejne dopływy pochodzą z lat: 1955, 1960 (z Muzeum w Chojnowie i Archiwum Państwowego we Wrocławiu), 1968 (z Archiwum Państwowego we Wrocławiu), 1970 (z Muzeum w Chojnowie), 1973 i 1975 (z Archiwum Państwowego we Wrocławiu). Zespół został opracowany w formie inwentarza książkowego (bez wstępu do zespołu) w 1968 r. przez Eugeniusza Kobzdaja, wpisany do bazy danych IZA w 2005 r. przez Edytę Łaborewicz. Liczy 764 j. a. z lat [1315] 1575-1944 (księgi i akta; zawartość: patrz „Układ inwentarza”) oraz 73 dokumenty pergaminowe z lat 1390-1837 (pomocą inwentarzową jest inwentarz kartkowy)