I. Dokumenty - w układzie chronologicznym /1243-1899/ Przywileje panujących na rzecz miasta i księstwa, dokumenty radzieckie i ławnicze, alienacje nieruchomości, dzierżawy, kontrakty czynszowe, pożyczki, zastawy, statuty cechowe, sprawy kościelne, dotacje na rzecz szpitala i opieki społecznej, instrumenty notarialne, stosunki Świdnicy z innymi miastami, ortyle magedurskie, sprawy gospodarcze i społeczne miasta. II. Akta 1. Uchwały sejmiku książęcego. /1541-1685/ 2. Sprawy organizacyjno-prawne, sądowe, finansowe, gospodarcze. /1380-1797/ Ustawy, przepisy prawne, przywileje i ich odpisy, administracja i rachunkowość dóbr miejskich, urbarze, wyroki, sprawozdania, zarządzenia, decyzje, rezolucje cesarskie, księgi sądowe, legaty i fundacje, ordynacje, rachunki, spisy czynszów, rzemiosło, spisy przywilejów, księgi długów, sądy ławnicze, księgi protokołów sądowych, zapiski sądowe. 3. Ksiegi testamentów. /1727-1783/ 4. Księgi kupna. /1650-1829/ 5. Protokoły Rady Miejskiej. /1682-1769/ 6. Sprawy cechów. /1739-1819/ 7. Księga protokołów spraw policyjnych. /1772-1782/ 8. Księga protokołów posiedzeń deputacji. /1861-1878/ 9. Księgi miejskie. /1321-1780/ Ustawy, przepisy, przywileje, spisy mieszkańców, sprawy sądowe i policyjne, sprzedaże, zrzeczenia, ugody, darowizny, testamenty, listy lenne 10. Księgi wsi podmiejskich /1506-1809/ Poszczególnych wsi (kupna i ławnicze). 11. Sprawy podatkowe miasta i wsi podmiejskich. /1370-1863/ 12. Urbarze i księgi gruntowe gmin podmiejskich. /XVIIIw./ 13. Recesy, zniesienie ciężarów, księgi powinności. /1776-1818/ 14. Sprawy prawne /1541-1822/ 15. Repertoria archiwalne, zarządzenia cesarskie, sprawy kościołów, kroniki historyczne. /1654-1901/ 16. Rachunki miejskie. /1596-1771/ 17. Księgi dotyczące rozwoju Swidnicy, jej wsi i majątków. /1797-1940/ 18. Protokołu magistratu. /1891-1934/ 19. Sprawy miejskie /1833-1943/ Listy wyborów do gmin, wybory deputowanych, spis mieszkańców, sprawy kościelne, burmistrz K. Franke, gazownia. 20. Odpisy przywilejów, księgi ławnicze, rachunki. /1316-1897/ 21. Sprawy wojskowe i wojenne. /1826-1926/ Likwidacja strat i kosztów wojennych XVIII w., zarządzenia króla pruskiego, wojny napoleońskie, przemarsze wojsk, opłaty i ciężary, dostawy dla wojska, kwaterunki, komendanci wojenni, francuscy i polscy dezerterzy i jeńcy wojenni, wojna z Austrią i Francją. 22. Pomniki i tablice pamiątkowe. /1765-1925/ 23. Fortyfikacje miejskie. /1791-1896/ 24. Sprawy budowlane. /1796-1908/ Protokoły posiedzeń deputacji budowlanej, brukowanie ulic, sprawy wodno-kanalizacyjne, drogi. 25. Więzienie miejskie. /1833-1898 26. Dom pogrzebowy. /1819-1892/ 27. Sprawy szkolne. /1809-1934/ Gimnazjum, nauka religii, frekwencja, szkoły zawodowe. 28. Sprawy sądowe, prawne i spadkowe. /1740-1878/ 29. Księgi i akta poszczególnych cechów. /1480-1934/ Rachunki, przywileje, protokoły zebrań, statuty, egzaminy, świadectwa nauki rzemiosła i listy prawego pochodzenia. 30. Aneks.

Świdnica należy do najstarszych miast na Śląsku. W XII w. miasto było siedzibą kasztelanii. Prawa miejskie otrzymała w I połowie XIII w – nadał je książę Bolko I. Od 1291 r. Świdnica stała się stolicą samodzielnego Księstwa Świdnickiego, a z czasem i Księstwa Świdnicko-Jaworskiego. Miasto otrzymało od książąt piastowskich szereg przywilejów natury gospodarczej i społecznej. W Świdnicy mieściło się sądownictwo księstwa. W roku 1389 dopuszczono do współrządów w radzie miejskiej cechy. Największy rozkwit miasta przypadł na czasy księcia Bolko II. Świdnica stała się drugim po Wrocławiu ośrodkiem handlu i co do ilości mieszkańców miastem na Dolnym Śląsku. Po wojnie trzydziestoletniej miasto zaczęło podupadać, kryzys pogłębił się zwłaszcza w XVIII w., kiedy to Fryderyk II przebudował miasto na twierdze, ograniczył samorząd, magistrat powstały w miejsce rady miejskiej podporządkował władzy państwowej. Burmistrz miał nadzór nad całością prac personelu urzędniczego magistratu, sprawował również władzę, wraz z drugim konsulem (wicedyrektorem) nad sądownictwem. Administrację policyjną w mieście wykonywali dwaj rajcy. Samorząd miejski przywróciła dopiero reforma miast z 1808 r. Miasto otrzymało wpływ i kontrolę nad majątkiem miejskim i finansami. Pomyślniejszy rozwój Świdnicy nastąpił po zburzeniu fortyfikacji w 1867 r.