Akta organizacyjne 1924-1934 - sygn. 1-3, akta spraw 1921 - 1935 [1938] - sygn. 4 -149.

Urząd Rozjemczy utworzony został uchwałą Rady Miejskiej miasta Łowicza z dnia 29 grudnia 1919 r. na mocy ustawy o ochronie lokatorów z dn. 28 czerwca 1919 r. (Dz.Pr.R.P., Nr 52, 1919, art.. 15) i pisma prezesa Sądu Okręgowego w Łowiczu z dn. 31 października 1919 r. Nadzór nad działalnością Urzędu Rozjemczego sprawował prezes Sądu Okręgowego, który miał prawo mianowania przewodniczącego i zastępcy, zatwierdzania kandydatów na członków (ławników) spośród właścicieli domów oraz lokatorów przedstawianych przez Radę Miejską. Urząd rozpoczął swą działalność 1 lipca 1920 r. w gmachu Magistratu miasta Łowicza. Pierwszym jego przewodniczącym został mianowany adwokat Henryk Modrzejewski, a jego zastępcą Franciszek Ciechański. W związku z wyprowadzeniem się Modrzejewskiego do Warszawy Urzędem kierował od 1923 do 1929 r. zastępca przewodniczącego - obrońca sądowy Franciszek Gątkiewicz. W 1929 r. przewodniczącym mianowano notariusza łowickiego Aleksandra Świątkowskiego, a od 1933 r. notariusza Jana Gogolewskiego. Podstawowym zadaniem Urzędu Rozjemczego było rozstrzyganie wszelkich spraw dotyczących najmu lokalami mieszkalnymi i sporów między właścicielami domów a wynajmującymi mieszkania lokatorami. W szczególności Urząd rozstrzygał o wysokości opłat czynszowych za najem lokali. Na posiedzeniu Rady Miejskiej miasta Łowicza w dn. 14 listopada 1935 r. powzięto uchwałę o likwidacji Urzędu Rozjemczego. Jego kompetencje przejął Sąd Grodzki w Łowiczu. Oprac. Marek Wojtylak

IZA - inwentarz skarbowy. Inwentarz książkowy zespołu zatwierdzony przez Komisję Metodyczną APW 5.11.2009 r.; w wyniku opracowania metraż zespołu powiększył się o 0,10 mb.